به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، محمدحسین ساعی- عضو هیئتعلمی دانشگاه با بیان اینکه انس با قرآن زمینه پیشرفت کشور را فراهم میکند، گفت: فرهنگ ما، فرهنگ ایرانیاسلامی است و ستون اصلی فرهنگ اسلامی در سراسر جهان قرآن است. یعنی اگر ما بخواهیم یک هویت قوی بر مبنای پیشرفت معنوی و مادی داشته باشیم باید به این مبانی فرهنگی خودمان توجه ویژه کنیم. هرچقدر قرآن و عمل به آن بهعنوان یک کتاب اجتماعی بین مردم کشورمان بیشتر موردتوجه قرار بگیرد، بالطبع زمینه برای پیشرفتهای مادی فراهم خواهد شد، اختلافات در جامعه کمتر میشود، همبستگی ملی بهتر خودش را نشان میدهد و همه اینها زمینه پیشرفت کشور را فراهم میکند.
ساعی وارد کردن قرآن در زندگیهایمان را نیازمند فرهنگسازی دانست و افزود: همانطور که نظام تربیتی از خانواده، مساجد و مدارس آغاز میشود، در واردکردن قرآن به زندگیهایمان نیز باید رسانههای جمعی بهعنوان مکمل شبکه خانواده و مساجد و مدارس در این حوزه عمل کنند و البته هر بخش دیگری که در حوزه فرهنگی کمک میکند، باید نقش خودش را در این حوزه ایفا کند. در واقع، به همان صورتی که هر فرهنگی قرار است گسترش پیدا کند، به همان شیوه باید فرهنگ قرآنی را گسترش دهیم.
پویش «زندگی با آیهها» موفقترین پویش قرآنی
ساعی به نقاط قوت پویش زندگی با آیهها اشاره کرد و گفت: این پویش توانست تقریباً همه ظرفیتهای فرهنگی - تربیتی جامعه را به خدمت بگیرد. با این پویش خانوادهها، مساجد، کلاسهای قرآن، رسانه و فضای مجازی درگیر شدند. این همگرایی در استفاده از انواع و اقسام ابزارها و رسانههای فرهنگی نقطه قوت این پویش است و چیزی هم که باعث موفقیت این پویش شده ناشی از همین مورد بوده است. در سالهای اخیر ما با کمتر برنامهای در کشور مواجه بودهایم که این میزان از افراد را با فرهنگ قرآنی مرتبط کند. قبلاً ما پویشهایی داشتیم که صداوسیما هم ورود پیدا میکرد؛ اما آمارها و مشاهدات شهودی و تجربی نشان میدهد که این پویش موفقترین پویش قرآنی در ده - پانزده سال گذشته بوده است.
پویش «زندگی با آیهها» باعث انس جوانان با قرآن شده است
ساعی اجرای این پویش را باعث انس جوانان با قرآن دانست و اظهار کرد: این پویش ابعاد عاطفی، احساسی، فکری، تدبری و تعمدی خوب و طراحی شدهای دارد. این پویش زمینهای ایجاد کرد که هم بسترهای تربیت قرآنی کشور به این پویش متصل شوند و هم از سمت رسانهها، تقویت و اعتبارسازی و اعتبار زدایی برای این محافل و سازمانهای تربیتی و فرهنگ قرآنی ایجاد شود. این مجموعه و زنجیره تا حد خوبی باعث اتصال مدارس و دانشگاهها و حتی خانوادهها به قرآن شده است و مثل یک سیستم ساعتی بسیار مرتب و منظم حرکت میکند. این اتفاقی که ما در ماه رمضان شاهد آن بودیم و همچنان نیز ادامه خواهد داشت، توانسته بخشهای مختلف نظام را به هم مرتبط کند و نتیجهای که حاصل شده به نظر میرسد قابلقبول باشد.
نقش چهرههای برجسته و دستگاههای فرهنگی در گسترش پویش «زندگی با آیهها»
ساعی بهمنظور تأثیرگذاری بیشتر این پویش در جامعه و محیطهای آموزشی به ارائه راهکارهایی پرداخت و گفت: در این اوضاع تربیتی، استاد و چهرههای برجسته نقش بیبدیلی دارند. هرچقدر خواص جامعه، بزرگان تربیت فرهنگی جامعه و افراد تأثیرگذار روی مردم بیشتر ورود پیدا کرده، تبلیغ کنند و خودشان را مخاطب و استفادهکننده از این پویش نشان دهند، لاجرم این مسئله بر روی بقیه افراد تأثیر میگذارد. این نقطه اصلی است که ما برخی چهرههای جدی که وجود دارند یا چهرههایی که باید ساخته شوند را به مردم معرفی کنیم. اتفاق خوبی که در برنامه محفل افتاد این بود که پنج – شش چهره یا شاید بیشتر را توانست به مردم معرفی کند و آنها هم از اعتباری که برایشان ایجاد شده در نسخههای فرهنگی - قرآنی استفاده کنند.»
این عضو هیئتعلمی دانشگاه یکی دیگر از راهکارهای تأثیرگذاری این پویش را همگرایی سازمانها و نهادهای تربیتی – فرهنگی و رسانهای دانست و افزود: مجموعهای از مجلات و روزنامهها، فضای مجازی و سازمان صداوسیما حتی روابطعمومی دستگاهها، باید شبکهای را در کنار شبکه مساجد و مدارس و بسیج بهصورت یک کل واحد و یک مجموعه بزرگ منسجم بهم ایجاد کنند؛ این مجموعه میتواند کسانی که به آنها مرتبط میشوند را هم به لحاظ احساسی و عاطفی و هم به شکل دانشی و پویشی و تدبر و تأمل از روی مفاهیم و تفاسیر قرآن اغنا کرده و زمینه خوبی را برای آنها ایجاد نماید؛ لذا با تقویت این دو زمینه پویش زندگی با آیهها هر چهبهتر خواهد شد.
ساعی با اشاره به اهمیت انس با قرآن گفت: قرآن در سطح فردی، اجتماعی، پیشرفت معنوی و مادی یک نسخه نجاتبخش است که باعث تعالی ما میشود؛ لذا اگر بتوانیم به هر شکل و بهانهای از قرآن بهرهمند شویم، قطعاً از آن بهره خواهیم برد و هرچقدر خودمان را از قرآن دور کنیم از لحاظ فردی و اجتماعی ضرر خواهیم کرد.
این عضو هیئت علمی دانشگاه برای پیوستن به پویش زندگی با آیهها به مردم توصیه کرد: تلاوت، تدبر و عمل به قرآن امر شایستهای است و چنانچه این کار ارزشمند بهصورت جمعی و در یک پویش ۱۰ میلیونی اتفاق بیفتد، این جمع بزرگ و همبسته برکاتی برای فرد شرکت کننده و جامعه در پی خواهد داشت؛ چنانچه حضرت علی (ع) در خطبه ۱۲۷ نهج البلاغه بر همگامی و همراهی با سواد اعظم یعنی جمعیّت عظیم مسلمین و پرهیز از هرگونه تک روی تأکید میکند و با صراحت میفرماید:"یَدُ اللهِ مَعَ الْجَمَاعَةِ؛ دست خدا با جمعیّت است.