در گفت‌وگو با دانشجو مطرح شد
به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو-مینا دهقان، سروش البخشی نائینی، دانش‌آموخته مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته سینما از دانشگاه سوره، در تازه‌ترین فعالیت‌های خود به عرصه فیلم‌سازی وارد شده است. تهیه‌کننده و کارگردان فیلم کوتاه هایپر رئال «فلسطین در چشم‌های من» در گفت‌وگویی عمیق به دغدغه‌های خود در زمینه تولید فیلم‌های کوتاه جنگی و به‌ویژه موضوع فلسطین پرداخت و ابراز امیدواری کرد که بتواند روایت‌های جدیدی از این بحران ارائه دهد.
آرزو‌ها و دغدغه‌ها
البخشی نائینی در ابتدای گفت‌وگو به آرزو‌های خود اشاره کرد و اظهار کرد: همیشه آرزو داشتم که بتوانم در مناطق جنگی فیلم بسازم. موضوعات جنگ برای من همیشه جذاب و مهم بوده است، اما متأسفانه فرصت ورود به این مناطق هیچ‌گاه برایم مهیا نشد. این کارگردان به‌طور خاص به موضوع فلسطین اشاره کرد و افزود: «این قضیه یکی از دغدغه‌های اصلی من است و هر زمان که احساس می‌کنم هنرمندانی باید نسبت به وقایع واکنش نشان دهند، من نیز سعی می‌کنم به سهم خودم در این زمینه فعال باشم.»
موانع فیلم‌سازی در فلسطین
البخشی نائینی دو مانع اصلی را در راه فیلم‌سازی در فلسطین برشمرد. او توضیح داد: «اولین مانع محدودیت‌های جغرافیایی است؛ به‌ویژه در کرانه باختری، جایی که اجازه ورود به آن بسیار دشوار است. دومین مانع، هزینه‌های بالای سفر به این مناطق است. حتی اگر اجازه ورود داشته باشیم، هزینه‌ها کفاف نمی‌دهد.»
وی بر این نکته تأکید کرد که مهم است تا از کلیشه‌های رایج در روایت‌پردازی فاصله بگیریم: «معمولاً در روایت‌های رسانه‌ای تنها به بمباران نوار غزه اشاره می‌شود، در حالی که در کرانه باختری، وضعیت به مراتب وحشتناک‌تر است. مردم این منطقه برای حداقل‌های زندگی می‌جنگند و هر روز با مشکلات فراوانی مواجه‌اند.»
سوژه‌های دست‌نخورده
کارگردان فیلم کوتاه «فلسطین در چشم‌های من» با اشاره به پروسه تحقیقاتی‌اش گفت: «در حین پژوهش به چندین سوژه بسیار جذاب و با اهمیت رسیدم که متأسفانه تاکنون به آن‌ها پرداخته نشده است. این موضوع برای من حیرت‌انگیز است که چرا نویسندگان و فیلم‌سازان دیگر به این مسائل توجه نکرده‌اند.»
او همچنین به نقش مؤثر خانم قاسمیان، مشاور فرهنگی و سیاسی خود، اشاره کرد: «ایشان به دلیل زیست در این مناطق، دیدگاه‌های بسیار ارزشمندی به من ارائه دادند که قبلاً از آن‌ها بی‌خبر بودم. ضعف رسانه‌ای ما باعث شده که روایت دقیقی از وقایع فلسطین نداشته باشیم.»
روایت فیلم و چالش‌ها
البخشی نائینی در مورد اثر خود توضیح داد: «فیلم من داستان یک دانشمند هوش مصنوعی است که به دلیل عدم اجازه ورود به بیمارستان، همسر باردارش را از دست می‌دهد. این فیلم به چالش‌هایی که زنان فلسطینی با آن مواجه هستند، می‌پردازد و سعی دارد واقعیت‌هایی را نشان دهد که کمتر به آن‌ها پرداخته شده است.»
او همچنین به مشکلاتی که در زمینه هوش مصنوعی و تحریم‌ها وجود دارد، اشاره کرد: «تحریم‌ها تأثیر زیادی بر روی کار ما داشتند. در خرید اکانت‌های هوش مصنوعی و مسائل مربوط به زیرساخت‌ها با مشکلات جدی مواجه شدیم. این موضوع باعث شد که هزینه‌ها افزایش یابد و ما مجبور شویم از دلال‌ها استفاده کنیم.»
وی به انتقادات خود نسبت به رسانه‌ها و نهاد‌های حمایتی اشاره کرد و گفت: «در مورد فیلم‌سازی درباره فلسطین، رسانه‌ها و جشنواره‌ها به‌ویژه در داخل کشور به اندازه کافی حمایت نمی‌کنند. این موضوع باعث دلسردی ما می‌شود. بسیاری از نهاد‌ها به محض اینکه ویترین کار تمام می‌شود، حمایت‌های خود را قطع می‌کنند و دیگر خبری از آن‌ها نیست.»
کارگردان «فلسطین در چشم‌های من» تأکید کرد: «تفاوتی که در کیفیت کار وجود دارد، نشان‌دهنده علاقه واقعی یک فیلم‌ساز به موضوع کار است. سفارش کار به یک فیلم‌ساز و انتظار خروجی با کیفیت از او، هرگز نمی‌تواند جایگزین عشق و علاقه به موضوع باشد.»
سروش البخشی نائینی در پایان با امیدواری به اینکه بتواند به کمک تکنولوژی‌های نوین و توانایی‌های خود، به روایت‌های جدیدی از بحران‌ها و جنگ‌ها بپردازد، تأکید کرد که موضوع فلسطین نیاز به توجه بیشتری دارد و امیدوار است بتواند در این زمینه تأثیرگذار باشد.
ارسال نظرات