تحولی در کنترل خونریزی؛ نانوذرات جدید شرکت کایوگا بیوتک با اثربخشی بالا در کاهش خونریزی‌های شدید

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ به نقل از ستاد نانو، در در شصت و ششمین نشست سالانه ASH، مسئولان شرکت کایوگا بیوتک نشان دادند که پلی‌فسفات با زنجیره کوتاه مصنوعی (polyP) پیچیده شده در نانوذرات سیلیکا (SNP) قادر است خونریزی‌های شدید را بند آورد. این محصول در هنگام جراحی یا حوادث منجر به خونریزی می‌تواند جان بیمار را نجات دهد.

کایوگا بیوتک شرکتی است که دارو‌هایی را تولید می‌کند که از توانایی ذاتی بدن برای متوقف کردن خونریزی استفاده می‌کند تا خونریزی را مهار کند. این شرکت داده‌هایی را در مورد درمان مبتنی بر پلی‌فسفات (polyP) نسل اول خود ارائه کرد که برای مقابله با خونریزی‌های تهدید کننده زندگی طراحی شده است. نتایج نشان داد که کمپلکس polyP-SNP زمان خونریزی را ۹۱% (P<۰.۰۰۰۱) کوتاه کرد و از دست دادن خون را تا ۵۹% (p<۰.۰۵) در مدل‌های آسیب‌دیده حیوانات کاهش می‌دهد. این داده‌ها در قالب پوستری در شصت و ششمین نشست و نمایشگاه سالانه انجمن هماتولوژی آمریکا (ASH) در سن دیگو، کالیفرنیا ارائه شد.

جاشوا گلدشتاین، معاون بخش اورژانس، بیمارستان عمومی ماساچوست، گفت: «این داده‌ها هیجان‌انگیز هستند، زیرا نشان می‌دهند که مجموعه polyP-SNP پتانسیل مراقبت از خونریزی شدید و تهدیدکننده زندگی را دارد. این نتایج برای نجات جان انسان‌ها بسیار مهم است و احتمالاً برای تأثیر روی خونریزی در اورژانس می‌تواند بسیار تاثیرگذار باشد.»

داده‌های ارائه شده در این رویداد نشان می‌داد که استفاده از این محصول نانویی موجب کاهش قابل توجه در از دست دادن خون، زمان خونریزی کوتاه‌تر و بهبود تراکم لخته نسبت به گروه کنترل می‌شود. برخلاف گروه کنترل، هیچ کدام از نمونه‌های حیوانی که با کمپلکس polyP-SNP درمان شده بودند، به دلیل از دست دادن خون، زودتر از موعد جان خود را از دست ندادند. هیچ عارضه جانبی در طول مدت آزمایش مشاهده نشد.

کمپلکس polyP-SNP یک درمان تحقیقاتی، درجه یک و مبتنی بر polyP است. به عنوان یک داروی تزریقی که در بافت سالم بی‌اثر است، کمپلکس polyP-SNP از طریق جریان خون به هر محل خونریزی می‌رود و برای تسریع واکنش لخته شدن با پتانسیل کم برای ایجاد لخته در بافت سالم عمل می‌کند.

سالانه نزدیک به ۲ میلیون نفر در جهان بر اثر خونریزی جان خود را از دست می‌دهند که اکثریت آن قابل پیشگیری است. مهمترین علل مرگ قابل پیشگیری در اثر خونریزی، محل‌های خونریزی (مانند خونریزی داخلی و آسیب نافذ) و تأخیر در کنترل هموستاتیک است که هیچ یک از این موارد به اندازه کافی بررسی نشده است. با توجه به ماهیت محل‌های خونریزی غیر قابل تراکم، پیچیدگی مداخله بالینی زمان بر است و تاخیر در درمان اغلب منجر به مرگ بیمار می‌شود.