به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، استارلینک تنها شرکت آمریکایی نیست که تلاش میکند اتصال ماهوارهای مستقیم به سلول را ارائه دهد. AST SpaceMobile سالهاست که روی آن کار میکند. در واقع، AST اولین شرکتی در جهان بود که از فضا به خانه تلفن زد. اکنون به دنبال ارائه پوشش ۱۰۰ درصدی ایالات متحده از طریق مشارکت با AT&T و Verizon قبل از جهانی شدن است.
شرکت مخابراتی «فرا زمینی» مستقر در تگزاس که در سال ۲۰۱۷ تأسیس شد، تصمیم گرفت اولین و تنها شبکه تلفن همراه مبتنی بر فضا را بسازد که قادر به اتصال به هر تلفن بدون تغییر روی زمین است. پنج سال بعد، در آوریل ۲۰۲۳ بود که AST با اولین تماس تلفنی دو طرفه از طریق فضای تلفن همراه، تاریخ ساز شد.
AST توانست این کار را با استفاده از یک ماهواره در مدار پایین زمین به نام Blue Walker ۳ (BW۳) انجام دهد که شاید از قضا با موشک SpaceX Falcon ۹ در سپتامبر ۲۰۲۲ به مدار زمین رفت.
این تماس تلفنی تاریخی از میدلند، تگزاس - خانه AST SpaceMobile - به Rakuten، ژاپن از طریق طیف AT&T در سامسونگ گلکسی S۲۲ اصلاح نشده انجام شد. برای تایید بیشتر سازگاری، مهندسان AST با موفقیت انواع گوشیهای هوشمند و دستگاههای معمولی را که از کارتهای سیمکارت (ماژول شناسایی مشترک) استفاده میکنند، آزمایش کردند و همگی قادر به تبادل اطلاعات شبکه به طور مستقیم با ماهواره BW۳ و دور زدن برجهای زمینی بودند.
در سپتامبر ۲۰۲۳، یک سال پس از پرتاب، AST توانست به یک جریان داده ۱۴ مگابیت بر ثانیه در ماهواره BW۳ دست یابد. در حالی که ممکن است این سرعت فوقالعاده ۱۰۰۰ مگابیت بر ثانیه نباشد که سرویس سلول ۵G در شرایط عالی ارائه میکند، اما برای پخش ویدیو با کیفیت ۱۰۸۰p کافی است.
یک سال دیگر به جلو بگذرید و در سپتامبر ۲۰۲۴، AST SpaceMobile پنج ماهواره دیگر به نام BlueBird ۱ تا ۵ را پرتاب کرد. برنامه این است که در نهایت یک صورت فلکی از ۱۶۸ ماهواره با استفاده از فرکانس باند پایین ۴۰ مگاهرتز برای دستیابی به سرعت تا ۱۲۰ ایجاد شود. مگابیت بر ثانیه، که آن را بسیار جلوتر از سرعت معمولی ۴G و حتی نرخ داده ۵G پایینتر قرار میدهد - و در حدود ۱۵۰۰۰۰ برابر سریعتر از ماهوارههای نشسته به سلول اخیر تیانتونگ چین.
رویکرد AST SpaceMobile با Starlink متفاوت است، زیرا AST هرگز قصد انجام کاری جز ارائه خدمات مستقیم به سلول را نداشته و فناوری خود را برای همین هدف ساخته است. Starlink یک سرویس اتصال متمرکز بر داده است که به تجهیزات تخصصی برای ارسال و دریافت سیگنال از فضا نیاز دارد. اخیراً استارلینک ماهوارههای اصلاحشدهای را پرتاب کرده است که میتوانند خدمات مستقیم به سلول را انجام دهند.
هر یک از ماهوارههای BlueBird کنونی در فضا تقریباً ۷۰۰ فوت مربع (۶۵ متر مربع) آشکار شدهاند، اما AST قصد دارد ماهوارههای نسل بعدی خود را سه برابر بزرگتر با ۱۰ برابر ظرفیت داده بسازد.
نود و پنج درصد از فرآیند تولید AST، از تولید تا مونتاژ و آزمایش، در داخل ایالات متحده انجام میشود.
این شرکت با AT&T و Verizon در ایالات متحده و Bell Canada، Rakuten، Vodaphone و بسیاری دیگر در سطح جهان شریک شده است و به طور بالقوه به حدود ۲.۸ میلیارد نفر در سراسر جهان با رشد شبکه ماهوارهای خود دسترسی خواهند داشت. این طرح برای از بین بردن نقاط مردهای است که برجهای سلولی زمینی نمیتوانند به آنجا برسند یا به سادگی وجود ندارند.
این نوع فناوری دارای معایب بالقوهای است. برای کسانی که به دنبال بهانهای برای قطع ارتباط دیجیتالی هستند، دیگر مهلتی وجود نخواهد داشت بدون اینکه به سادگی تلفن خود را خاموش کنید یا آن را پشت سر بگذارید در حالی که در یک استراحت بسیار مورد نیاز سلامت روان ناپدید میشوید.
هنگامی که BW۳ آنتنهای خود را به طور کامل مستقر کرد، به اوج روشنایی قدر ۰.۴ رسید که آن را به اندازه درخشانترین ستارههای آسمان شب مانند Betelgeuse و Procyon میکرد.
با این حال، ماهوارهها ممکن است فراتر از «اجرای بسیار زیادی که در فضا در حال پرواز هستند» با نجوم تداخل داشته باشند، با تأثیرات منفی احتمالی در مکانهایی مانند منطقه ساکت رادیوی ملی ایالات متحده (NRQZ) در ویرجینیای غربی، ۱۳۰۰۰ مایل مربع (۳۳۶۷۰) - کیلومتر مربع) منطقهای که انتقال رادیویی را به طور کامل محدود میکند تا از مشاهدات تلسکوپ رادیویی رصدخانه گرین بنک کیهان یا رصدخانه رادیویی-نجوم مورچیسون استرالیا محافظت کند.
زبالههای فضایی نگرانی دیگری است. در حال حاضر ۳۴۰۰۰ قطعه زباله در مدار در حال ردیابی هستند. افزودن صدها یا هزاران ماهواره دیگر به مدار خطرات برخورد را به همراه دارد. تلاشهایی برای استاندارد کردن پیکربندی ماهوارهها به گونهای انجام میشود که پس از پایان عمر خود از مدار خارج شوند و به آنها اجازه میدهد به طور بیضرر در جو بسوزند، اما هنوز هیچ چیزی رسمی نشده است.
با این حال، ایده خدمات اضطراری و غیرنظامیان به طور یکسان این توانایی را داشته باشند که در تماس باشند - صرف نظر از اینکه مکان آنها چقدر از راه دور است - در صورت مواجهه با شرایط اضطراری ممکن است بیشتر از معایب باشد.