فیلم «اشک هور»، قصه‌ی پوتین‌های به یادگار مانده

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، فیلم «اشک هور» به کارگردانی مهدی جعفری، یک مستند داستانی متفاوت و احساسی است که زندگی شهید علی هاشمی را روایت می‌کند. این اثر در مقایسه با فیلم «اسفند» که توسط دانش اقباشاوی ساخته شده و پرتره‌ای از شهید هاشمی در حین طراحی یک عملیات بود، رویکردی کاملاً متفاوت دارد. در «اشک هور»، با درامی مواجه هستیم که مخاطب را به طور کامل در فضای داستانی غرق می‌کند و با روایتی عاطفی و تأثیرگذار رابطه عمیق مادر و فرزندی را به تصویر می‌کشد.

یکی از نقاط قوت فیلم، پرداختن به جزئیات زندگی شهید هاشمی و ارتباط عمیق او با مادرش است. صحنه‌های واکس زدن مداوم پوتین‌های شهید توسط مادر و بازگشت همان پوتین‌ها پس از شهادت او، گره‌های عاطفی قدرتمندی ایجاد می‌کند که تماشاگر را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. این صحنه‌ها نه تنها نشان‌دهنده دلبستگی مادر به فرزندش است، بلکه نمادی از انتظار و فراقی است که هر مادر رزمنده‌ای با آن مواجه می‌شود.

بازی رویا افشار در نقش مادر شهید، یکی دیگر از نقاط قوت فیلم است. او با بازی دقیق و درست خود، به خوبی توانسته احساسات و روایتی مادرانه را به تصویر بکشد و به فیلم عمق بیشتری ببخشد.

از نظر تکنیکی، فیلم از تدوین روان، موسیقی تأثیرگذار و جلوه‌های ویژه مناسب بهره می‌برد که همگی در خدمت روایت داستان قرار گرفته‌اند. این عناصر به همراه فیلمبرداری مناسب، فضایی را ایجاد می‌کنند که مخاطب را تا پایان فیلم با خود همراه می‌کند.

با این حال، یکی از نقاط ضعف اصلی فیلم، بلاتکلیفی کارگردان در انتخاب مدیوم اثر است. این موضوع باعث می‌شود تا فیلم در برخی بخش‌ها از وحدت رویه خارج شود. این بلاتکلیفی گاهی اوقات به عنوان یک عامل حواس‌پرتی عمل می‌کند و از تأثیر کلی فیلم می‌کاهد.

در نهایت، «اشک هور» یک اثر احساسی و تأثیرگذار است که تلاش کرده به روایت تاریخی خود پایبند باشد. به نظر می‌رسد این اثر تلاشی بود برای نزدیک شدن به آثار شهید آوینی که در دل آن انتظار و فراق یک مادر رزمنده را به خوبی به تصویر می‌کشد. فیلم با وجود برخی ضعف‌ها، توانسته است روایتی عمیق و ملموس از زندگی شهید هاشمی ارائه دهد و مخاطب را با خود همراه کند.

نویسنده: فاطمه سادات افقه