سوال از وزیر اطلاعات در مورد تابعیت فرزند آقای عارف در دستور کار کمیسیون امنیت ملی است/ظریف احضار قضایی شد/واگذاری خودروسازی به کروز امنیت آینده کشور را تهدید می‌کند/تحریف توییتم درباره حاج قاسم در شب انتخابات دروغ انتخاباتی بود +فیلم

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، حجت‌الاسلام حمید رسایی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در گفت و گوی تفصیلی در "ویژه‌برنامه ۰۴" مخصوص ایام نوروز خبرگزاری دانشجو به بررسی و تحلیل وضعیت کنونی فضای سیاسی کشور پرداخته است.

ایشان در این مصاحبه بصورت صریح و شفاف، نظرات و دغدغه‌های خود را در خصوص چالش‌های پیش‌روی کشور، حال و هوای مجلس دوازدهم، رای اعتماد به دولت پزشکیان، برجام، قانون عفاف و حجاب و موضوع دو تابعیتی‌ها بیان کردند.

حمیدرسایی با نگاهی انتقادی به مسائل کلیدی کشور، سعی کرد تا ابعاد مختلف این موضوعات را برای مخاطبان تشریح کند. در ادامه، مشروح بخش دوم و قسمت پایانی این گفت‌و‌گو را می‌خوانید:

تأیید کلی رهبری به معنای تأیید تک‌تک وزرا نبود

سوال: به نظر شما چه شد که مجلس دوازدهم به یکباره به کل کابینه آقای پزشکیان رای اعتماد داد و صحبت‌های رییس جمهور و اشاره به حمایت‌های رهبر انقلاب در این میان تا چه اندازه تاثیر گذار بود؟

پاسخ: رهبر انقلاب از جایگاه رهبری نظام، به روند‌ها و کلیت ساختار نگاه می‌کنند، نه الزاماً به جزئیات. ایشان پیش‌تر هم در دیدار با دانشجویان صراحتاً فرمودند که هر دولتی زودتر شکل بگیرد، بهتر است؛ این هم یک اصل عقلایی‌ست.

ایشان در سخنرانی اخیرشان رأی کامل مجلس به کابینه را یک اتفاق مثبت دانستند؛ اما این به معنای آن نیست که اگر کسی به یکی از وزرا رأی نداده، حتماً کار نادرستی کرده یا خلاف نظر رهبری عمل کرده است. خود رهبری هم گفته‌اند که ممکن است نسبت به برخی گزینه‌ها ملاحظاتی داشته باشند.

نکته مهم این است که ایشان به روند کلان نگاه می‌کنند. کشور باید از حالت بلاتکلیفی خارج می‌شد، آن‌هم در شرایطی که رئیس‌جمهور شهید شده بود و کشور نیاز به ثبات و مدیریت فوری داشت. تأکید رهبری بر تشکیل سریع دولت بود، نه تأیید مطلق همه وزرا.

رأی کامل به کابینه نتیجه بلاتکلیفی و بازی‌های درون‌مجلس بود

سوال: در‌رای اعتماد کامل به کابینه تا چه اندازه فراکسیون‌های مجلس تاثیرگذار بودند؟

پاسخ: اینکه تمام وزرای پیشنهادی رأی اعتماد گرفتند، حاصل عوامل متعددی بود؛ هم نطق پایانی آقای پزشکیان در جلسه رأی اعتماد اثرگذار بود، هم مهم‌تر از آن، بلاتکلیفی نمایندگان به دلیل نبود یک فراکسیون منسجم.

واقعیت این است که مجلس دوازدهم عملاً فراکسیون اکثریت ندارد. از همان آغاز، قرار بود فراکسیون “انقلاب اسلامی” بازتعریف شود و من در هیئت بازنگری اساسنامه‌اش بودم. همه اتفاق‌نظر داشتند که نباید رئیس مجلس، رئیس فراکسیون هم باشد، چون این مدل در مجلس یازدهم جواب نداد و فراکسیون را از معنا انداخت.

اما آقای قالیباف با این تفکیک مخالف بود. نهایتاً پذیرفتند، ولی با بازی‌های پشت‌پرده، هیئت‌رئیسه موقتی تشکیل شد که اساسنامه را فاقد مشروعیت اعلام کرد و عملاً کار را متوقف کردند. نتیجه این شد که مجلس در بزنگاه‌هایی مثل رأی اعتماد، بی‌سازمان و بی‌تصمیم عمل کرد.

نماینده‌ها نمی‌دانستند تصمیم جمع چیست؛ اتاق فکری نبود. برخی جلساتی هم که بود، تصمیم گرفته شد به چند وزیر رأی داده نشود، اما حتی اعلام هم نکردند. در چنین شرایطی، فضای روانی نطق پزشکیان و نیز مواضع غیرشفاف اطرافیانش درباره تأیید کابینه از سوی رهبری، فضا را به سمت رأی یکدست پیش برد.

رهبر انقلاب هم از منظر کلان و مسئولیت نظامی، از شکل‌گیری سریع دولت ابراز خرسندی کردند، نه اینکه همه وزرا را تأیید کرده باشند. خودشان هم گفتند ممکن است نسبت به برخی گزینه‌ها ملاحظاتی داشته باشند.

اگر رهبری می‌خواست همه وزرا رأی بیاورند، اصلاً رأی‌گیری در مجلس چه معنایی داشت؟ ما هم امروز اگر به عقب برگردیم، همچنان معتقدیم به وزیری که ضعیف بود، نباید رأی داده می‌شد.

اگر غیر از این بود، اصلاً رأی‌گیری در مجلس چه معنایی داشت؟ اگر قرار بود همه وزرا به صرف نظر رهبری رأی بیاورند، دیگر نیازی به پارلمان و رأی اعتماد نبود. مقصود ایشان تأیید کلی روند بود، نه نفی نظرات متفاوت نمایندگان.

منتقد دولت که باشی، می‌گویند تضعیف می‌کنی!

سوال:برخی معتقد هستند حمید رسایی در مجلس به دنبال تضعیف رئیس جمهور و دولت هست این مسئله را تایید می‌کنید؟

می‌گویند، چون انتقاد می‌کنیم، به‌دنبال تضعیف دولت و رئیس‌جمهور هستیم. در حالی‌که انتقاد، نه‌تنها حق نماینده است، بلکه وظیفه اوست.

در زمان دولت روحانی، من به اعتبار سابقه تبلیغی و فرهنگی‌ام، به سفری در فنلاند دعوت شدم؛ سفری که کاملاً خارج از ایام رسمی مجلس بود. اما چنان فضاسازی شد که گویی برای بر هم زدن برجام به آنجا رفته‌ام، یا حتی دلار برده‌ام! شایعاتی مضحک که حتی رسانه‌های فنلاند هم مجبور شدند بررسی کنند.

حالا همان جریان‌ها، وقتی نوبت به دولت شهید رئیسی می‌رسید، می‌گفتند مجلس در جایگاه خدایی نشسته و هیچ‌کس نباید به نماینده چیزی بگوید!

این دوگانگی‌ها، فقط نشان می‌دهد با حقیقت کاری ندارند؛ معیارشان جناح سیاسی است، نه عدالت. مجلس همان مجلس است، وظیفه‌اش هم همان است. اگر روزی از دولتی حمایت کرده، امروز هم اگر نقد می‌کند، در چارچوب همان وظیفه و منطق قانونی‌اش است.

اینها بازی‌های رسانه‌ای تکراری است؛ هدفشان خاموش کردن صدای نقد است، نه دفاع از منافع مردم.

ظریف احضار قضایی شد، نه توصیه‌ای / تابعیت فرزندان مسئولان باید لغو شود

سوال: استعفای ظریف را حرکتی سیاسی در جهت مظلوم نمایی دولت ارزیابی می‌کنید یا واقعا قصد دارند از قانون تبعییت کنند؟

پاسخ: روایت رسمی ما این است که استعفای آقای ظریف با توصیه نبوده؛ بلکه با احضار قضایی انجام شده. رئیس قوه قضاییه ایشان را خواست، نه برای مشورت، بلکه به‌عنوان یک قاضی و در چارچوب قانون؛ چون تخلفی صورت گرفته بود و طبیعتاً باید کنار می‌رفت.

استدلال برخی این است که، چون معاون رئیس‌جمهور شده، دیگر دادگاه لازم نیست؛ در حالی‌که قانون درباره مسئولانی با شرایط خاص، صراحت دارد.

در مجلس نیز بنده بار‌ها نسبت به موضوعات مختلف اعلام موضع کرده‌ام. جالب اینکه تیم رسانه‌ای آقای قالیباف اخیراً هزینه کردند تا فقط چند مورد تذکرات من در مجلس را فهرست کنند و بگویند اینها آیین‌نامه‌ای است فلان است؛ در حالی‌که تمام این موارد، مرتبط با حقوق مردم بوده. مگر دفاع از حقوق کارگر، معلم، راننده تاکسی و کارمند، مسئله مردم نیست؟

وقتی در مجلس، رئیس برخلاف آیین‌نامه رفتار می‌کند، تذکر وظیفه نماینده است. قانون را به نفع گردن‌کلفت‌ها که نمی‌شکنیم! اگر هم بناست قانون نادیده گرفته شود، آن‌هم باید به نفع مردم عادی باشد، نه صاحبان رانت.

تابعیت مضاعف هم همچنان مسئله مهمی‌ست. برخی فرزندان مسئولان تابعیت خارجی دارند و هنوز هم در همان کشور‌ها رفت‌وآمد دارند. اگر واقعاً انگیزه خدمت دارند، تابعیت را لغو کنند. چه اشکالی دارد؟ فرزند شما تابعیتش را لغو کند، تا پدرش بتواند بی‌حاشیه معاون اول یا معاون رئیس‌جمهور باشد.

ما باید شفاف و صادق باشیم. خدمت به مردم با پنهان‌کاری جور در نمی‌آید.

آقای اژه‌ای، چرا با این صراحت به این بی‌قانونی پاسخ نمی‌دهید؟

سوال: در خصوص مسئله دوتابعیتی‌ها وظیفه قانون و نهاد‌های نظارتی را چگون ارزیابی می‌کنید؟

پاسخ: این یعنی قانونی که ما درباره‌اش در مجلس حرف می‌زنیم، برای دولت کشک است! این یعنی اگر کسی شرایط قانونی ندارد، ولی از خواص است و پشتوانه دارد، می‌تواند بماند و کسی هم کاری به کارش نداشته باشد.

اگر من رئیس قوه قضاییه بودم، می‌گفتم این حرف سخنگو تشویش اذهان عمومی است؛ چون قانون کشور را زیر سوال برده.

ما در مجلس اگر حرف می‌زنیم، حرف مردم را می‌زنیم؛ نه بازی سیاسی. مردم از تبعیض ناراحت‌اند، از اینکه عده‌ای قانون را برای دیگران اجرا می‌کنند، اما برای خودشان نه.

آقای اژه‌ای، چرا با این صراحت به این بی‌قانونی پاسخ نمی‌دهید؟ چرا پیگیری نمی‌شود؟

امام خمینی (ره) در آن فیلم معروف فرمودند: بترسید از آن روزی که ملت به ذات شما پی ببرند… آن‌وقت انقلابی دیگر رخ خواهد داد. ایشان این را زمانی گفتند که درباره قانون‌شکنی رئیس‌جمهور وقت صحبت می‌کردند. امروز هم مسئله همین است.

اگر کسی شرایط قانونی ندارد، تابعیت فرزندش مانع است، چرا مسئولیت می‌گیرد؟ چرا بازرسی نمی‌شود؟ چرا وام می‌گیرد؟ چرا امضا می‌دهد؟ چرا قرارداد می‌بندد؟

اینها وظیفه دیوان محاسبات، سازمان بازرسی و نهاد‌های نظارتی‌ست که بررسی کنند. قانون اگر برای همه اجرا نشود، دیگر اعتماد عمومی هم باقی نمی‌ماند.

آیا فرزندان عارف تابعیت مضاعف دارند؟

سوال: شما در مجلس به این نتیجه رسیدید که به جز ظریف افراد دیگری در دولت نیز فرزندان شان دو تابعییتی هستند؟

پاسخ: در کمیسیون امنیت ملی، از وزیر اطلاعات به‌صورت رسمی سؤال کردم و ایشان صراحتاً تأیید کرد که فرزندان آقای ظریف تابعیت خارجی دارند.

خود آقای ظریف هم در نامه استعفایش همین موضوع را نوشته بود. اما سؤال اینجاست که چرا فقط ظریف؟ چرا کسانی دیگر در دولت که همین وضعیت را دارند، مورد سؤال قرار نمی‌گیرند؟

ما درباره دیگران هم شنیده بودیم، اما تا سند نباشد، نمی‌شود اظهار نظر رسمی کرد. به مرور، اسناد دیگری به دست ما رسید. تابعیت مضاعف، چیزی نیست که در پیشانی کسی نوشته شده باشد؛ نه علنی‌ست، نه قابل جست‌و‌جو. مخصوصاً برای مسئولان سیاسی، تابعیت‌گیری در سکوت و پنهانی انجام می‌شود، چون با هدفی خاص صورت می‌گیرد.

اکنون سؤال ثبت‌شده درباره آقای عارف نیز در دستور کار کمیسیون امنیت ملی قرار دارد، اما وزیر اطلاعات با استفاده از فرصت قانونی، حضورش را به بعد از عید موکول کرده است. ما هم پذیرفتیم.

اما سؤال اینجاست: اگر شما مدعی هستید که فرزندتان فقط رفته درس بخواند، چرا تابعیتش را پس نمی‌دهید تا مانع قانونی برداشته شود و بتوانید بی‌حاشیه به مردم خدمت کنید؟

کسی که مدعی خدمت به نظام است، باید اول قانون را رعایت کند. مشکل امروز کشور، همین بی‌قانونی‌های پنهان است که در انتصابات، مراودات اقتصادی و نظام مدیریتی کشور خودش را نشان می‌دهد.

خدمت بدون شفافیت و رعایت قانون، اعتماد عمومی را از بین می‌برد.

قالیباف در قانون عفاف و حجاب به مصوبه‌ای استناد می‌کند که وجود ندارد

سوال: در خصوص اجرای لایحه عفاف و حجاب رییس مجلس چند روز پیش صراحتا اعلام کردند علت تاخیر در ابلاغ آن دستور شورای عالی امنیت ملی هست نظر شما در این خصوص چیست؟

پاسخ: آقای قالیباف در صحن علنی مجلس به مصوبه‌ای از شورای عالی امنیت ملی استناد کرد؛ من همان لحظه به او گفتم که چنین مصوبه‌ای وجود ندارد. اول گفت “همون جای قبلیه”، بعد که پیگیری کردم، جواب دیگری داد. فردایش در صحن علنی تذکر دادم و گفتم شما دیروز گفتید شورا چنین مصوبه‌ای دارد، ولی حالا چیز دیگری می‌گویید.

پس از آن، از آقای جلیلی هم سؤال شد و مشخص شد که اصلاً چنین مصوبه‌ای از شورا وجود ندارد. بعد از مدتی گفتند این موضع، موضع دبیرخانه‌ی شورای عالی امنیت ملی بوده، نه خود شورا.

خب، این‌که بدتر است! دبیرخانه اصلاً چنین اختیاری ندارد که بدون مصوبه شورا، قانون کشور را معلق کند یا مانع اجرای آن شود.

در مرحله سوم، ادعا شد که شورا قبلاً مصوبه‌ای کلی داشته که اگر موضوعی باعث چالش شود، دبیرخانه می‌تواند ورود کند. ما گفتیم اولاً آن مصوبه ربطی به این موضوع ندارد و ثانیاً اگر چنین چیزی بوده، چرا از روز اول نگفتید؟

و اگر هم بوده، تصمیم غلطی‌ست. چون آقای قالیباف این استناد را علنی مطرح کرده بود، من هم ناچار شدم علناً پاسخ بدهم.

عقب‌نشینی مقابل چالش یعنی تشویق به تنش / این حکمرانی هسته سخت نظام را ناامید می‌کند

سوال :برخی می‌گویند شورای عالی امنیت ملی مصوبه‌ای دارد که اگر جایی چالش و تنش ایجاد شد، باید جلوی اجرای قانون گرفته شود. سؤال من این است: آیا شما با این تفسیر دارید جلوی تنش را می‌گیرید یا آن را تشویق می‌کنید؟

پاسخ : وقتی کسی که اهل ایجاد تنش است، ببیند با چالش‌آفرینی به هدفش می‌رسد، خب چرا ادامه ندهد؟ سرویس‌های امنیتی دشمن هم دقیقاً همین کار را می‌کنند: یک گام جلو می‌آیند، عقب‌نشینی می‌بینند، دو پله دیگر جلو می‌زنند.

آیا متخصصان امنیت ملی نمی‌دانند که این روند، به جای کنترل بحران، تولید بحران می‌کند؟

اما خطر دوم این نگاه کجاست؟ اینکه هسته سخت نظام احساس کند صدایش شنیده نمی‌شود. آن کسی که برای قانون‌مداری هزینه داده، آن زن محجبه‌ای که با متانت ایستاده، آن مرد مؤمنی که در ۲۲ بهمن، در گرانی و فشار، باز هم پای انقلاب ایستاده، اگر ببیند هر بار قانون دور زده می‌شود، دلسرد می‌شود. دلسردی این بدنه، آغاز عقب‌نشینی واقعی است.

بروید ببینید رهبر انقلاب درباره شکست مشروطه چه گفتند: فرمودند، چون متدینین جامعه را به اینجا رساندند که دخالت نکنید، فایده ندارد. امروز هم اگر بدنه مؤمن نظام احساس کند که فقط با ایجاد تنش می‌توان مسیر را تغییر داد، چه انتظاری از ثبات داریم؟

در موضوع حجاب، قانونی تصویب شده که خود قالیباف تا چند شب پیش در برنامه تلویزیونی‌اش از آن تمجید می‌کرد. اما همین قانون، وقتی باید اجرا شود، با همین بهانه‌ها زمین گذاشته می‌شود.

این حکمرانی نیست؛ این آسیب به اعتماد عمومی و انکار قدرت مردم وفادار به نظام است.

 نبویان در ماجرای تجمع حجاب اشتباه کرد

حرف بدی زد !

سوال: یکی از نمایندگان در صحن مجلس ادعا کرد تجمع کنندگان مقابل مجلس پول گرفته این مسئله را تایید می کنید؟

همتی باید محاکمه شود

سوال: شما معتقد بودید که آقای همتی وزیر اقتصاد به جای استیضاح باید محاکمه شود همچنان سر حرف تان هستیم ؟

اگر جانشین همتی هم مثل خودش باشد و از مجلس رای اعتماد بگیرد ملت باید به مجلس بخندد!

در کمیسیون فرهنگی مانده‌ام چون کسی هزینه نمی‌دهد

سوال: علت حضورتان در کمیسیون فرهنگی چه بود ؟ وچه کارهایی را تاکنون پیگیری کرده اید؟

مذاکره با آمریکا، تکرار تجربه‌ شکست‌خورده‌ است 

سوال: آیا مذاکره با آمریکا می تواند مشکلات کنونی کشور را حل کند؟

پاسخ: حتی برخی چهره‌های اصلاح‌طلب نیز امروز اعتراف کرده‌اند که اصلاً صفحه‌ای برای مذاکره وجود ندارد. این یعنی اصل موضوع منتفی است و این نگاه، جای خوشحالی دارد که کم‌کم همه متوجه ماهیت واقعی ماجرا می‌شوند. علاوه بر این، مقام معظم رهبری بارها به‌روشنی فرموده‌اند که مذاکره با آمریکا خلاف عقل، خلاف هوشمندی و خلاف شرافت است.

وقتی طرف مقابل مستکبر است، ماهیت رفتار او از پیش مشخص است. حتی اگر نامه‌ای بنویسد، مضمون آن روشن است. رهبری پیش از انتشار هر نامه‌ای، به این مضمون پاسخ داده‌اند؛ چون ساختار قدرت در آمریکا بر پایه فریب و سلطه بنا شده است. تجربه به ما آموخته است که این مسیر بارها آزموده شده و نتیجه آن چیزی جز شکست و عقب‌ماندگی نبوده است.

مذاکره با آمریکا مانند این است که فردی با بار سنگین زندگی‌اش در مسیری بارها فریب بخورد، وارد کوچه‌ای بن‌بست شود، اموالش را از دست بدهد و باز هم با همان وعده‌ها فریب بخورد و دوباره به همان مسیر بازگردد؛ اما این بار با خانواده‌اش. استقلال کشور، ناموس ملی ماست. نباید این سرمایه را پای میز مذاکره با دشمنی گذاشت که بارها ثابت کرده، به‌دنبال تسلط و باج‌خواهی است.

کسی که پس از این‌همه تجربه تلخ، باز هم به سمت این مذاکرات گرایش دارد، یا از درک واقعیت عاجز است، یا نسبت به شرافت ملی بی‌تفاوت.

نظرات حمید رسایی درباره برخی شخصیت‌های سیاسی