پیام وحدت و مقاومت در چرام؛ از خرمشهر تا غزه با الهام از امام جواد (ع)

به گزارش گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، حجت الاسلام سید نورالله افشار در خطبه های نماز جمعه این هفته چرام، استحقاق توبه و استغفار را یکی از ویژگی‌های متقین دانست و افزود: امام جواد (ع) فرمود به تأخیر در توبه، فریب و غفلت است.

وی با بیان اینکه خرمشهر در چهارم آبان ۱۳۵۹ سقوط کرد و دشمن حتی به منازل خرمشهر رحم نکرد، افزود: اما در دهم اردیبهشت ۱۳۶۱ عملیات بیت‌المقدس با رمز یا علی بن ابی طالب(ع) آغاز شد؛ این عملیات ۲۵ روز به طول انجامید و سرانجام در سوم خرداد ۱۳۶۱ با امداد الهی، خرمشهر آزاد شد.

افشار با بیان اینکه امام خمینی(ره) فرمود فتح خرمشهر یک مسئله عادی نبود، بلکه مافوق طبیعت بود، افزود: حزب بعث روی دیوارهای خرمشهر جمله «جئنا لنبقی» (آمده‌ایم تا بمانیم) را نوشته بودند و صدام نیز خرمشهر را مروارید شط‌العرب می‌نامید؛ اما اراده خداوند بر عزت ایران اسلامی قرار گرفت و قطعا فتح‌های دیگری را در پیش داریم اگر برای خدا حرکت کنیم.

امام جمعه چرام گفت: ایالات متحده بودجه‌ای که برای جنگ علیه غزه هزینه کرده بود، توسط ترامپ در نشست با سه کشور عربی بازپس گرفته شد؛ در حالی که دولت‌های عربی مدت‌هاست قادر به ارسال حتی یک لقمه نان به دو میلیون نفر از مردم گرسنه غزه نیستند.

حجت‌الاسلام افشار با اشاره به تفاوت اسلام آمریکایی و اسلام علوی گفت: اسلام آمریکایی، اسلامی است که تنها به فکر خود و رفاه مادی است و خدا و دین را ابزاری برای ثروت‌اندوزی یا قدرت می‌داند؛ آیات و روایات را که با منافعشان در تضاد است، نادیده می‌گیرد یا با تفسیرهای نادرست توجیه می‌کند.

وی با اشاره به شهادت امام جواد (ع) در ششم خرداد، گفت: تعداد احادیث منسوب به امام جواد (ع) حدود ۲۵۰ مورد است که به دلیل عمر کوتاه و شرایط تحت کنترل آن زمان، کمتر از پیشینیان ثبت شده است؛ تعداد راویان و اصحاب امام جواد (ع) بین ۱۱۵ تا ۱۹۳ نفر برآورد شده است و احمد بنابی‌نصر بزنطی، صفوان بن یحیی و عبدالعظیم حسنی از جمله اصحاب ایشان بودند.

افشار گفت: امام جواد(ع) از طریق نمایندگان وکالت با شیعیان در ارتباط بود؛ ایشان نمایندگانی در شهرهای مختلف سرزمین‌های اسلامی، از جمله بغداد، کوفه، اهواز، بصره، همدان، قم، ری، سیستان و بست، داشتند.

وی افزود: گفته می‌شود امام جواد(ع) از نظام نمایندگی و وکالت برای ارتباط با شیعیان، به دو دلیل استفاده می‌کرد؛ نخست، به دلیل تحت‌النظارت بودن دستگاه حاکم؛ و دوم، برای تدارک دوران غیبت: برخی، برای افزایش رزق و برطرف شدن مشکلات مادی، به امام جواد(ع) توسل جسته و او را «باب الحوائج» (درحاجات) می‌خوانند.