
سرمایهگذاری ناشران دولتی مثبت است، اما کافی نه!

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، محمود پوروهاب شاعر و نویسندهی برجستهی حوزهی کودک و نوجوان در گفتوگو با خبرنگار SNNTV، ضمن انتقاد از کمتوجهی به شعر کودک و نوجوان، بیان کرد: در حال حاضر، بسیاری از ناشران به انتشار کتابهای داستانی توجه دارند، اما شعر کودک کمتر مورد حمایت قرار میگیرد. برخی ناشران دولتی همچنان در این حوزه سرمایهگذاری میکنند، که گامی مثبت است، اما کافی نیست.
این نویسندهی کودک و نوجوان با تأکید بر اهمیت حمایت از شاعران جوان، گفت: افراد زیادی هستند که سالها در این حوزه فعالیت میکنند، اما فرصت چاپ آثارشان را پیدا نمیکنند. ناشران دولتی باید این استعدادها را حفظ کرده و به آنها فرصت دیدهشدن بدهند. اگر یک مجموعهی کوچک از شعرهای یک شاعر جوان منتشر شود، این کار میتواند انگیزهی زیادی برای ادامهی فعالیت او ایجاد کند.
وی افزود: جامعهای که به هنرمندان خود امکان بروز خلاقیت بدهد، جامعهای پیشرفته و متمدن خواهد بود. متأسفانه، امروز کمتر شاهد چاپ شعرهای ماندگار در کتابهای درسی هستیم. اگر در گذشته چنین شعرهایی وارد فضای آموزشی میشدند، اکنون این روند کمرنگتر شده است.
پور وهاب در ادامه صحبتهایش به همکاری خود با انتشارات «امیرکبیر» و بخش کودک و نوجوان «کتابهای شکوفه» اشاره کرد و اظهار داشت: حدود ۱۰ تا ۱۵ سال پیش، اولین کتاب شعر نوجوانم با عنوان «تو با ما قدم میزنی» توسط کتابهای شکوفه منتشر شد. بعدها، در دورهای که استادانی مثل رحماندوست و ملکی مسئولیت این بخش را بر عهده داشتند، مجموعهای شامل صد کتاب شعر و صد داستان به عنوان کتابهای هزار تومانی چاپ شد. در آن زمان، دو کتاب از من نیز منتشر شد. این آثار با استقبال خوبی مواجه شدند و تصویرگری آنها نیز مورد توجه قرار گرفت.
نویسندهی کتاب «تو با ما قدم میزنی» یادآور شد: پس از آن دوره، کتابهای شکوفه برای مدتی فعالیت خود را در این حوزه متوقف کرد. اما خوشبختانه، اخیراً دوباره حرکت کرده و حتی با من تماس گرفتند تا شعر ارسال کنم. این نشانهی بازگشت نشر شکوفه به مسیر خود است.
پوروهاب در پایان این گفتوگو، ضمن ابراز امیدواری نسبت به آیندهی کتابهای شکوفه، بیان کرد: اخیراً چند کتاب جدید از این ناشر دیدهام. امیدوارم این روند ادامه پیدا کند و شاهد انتشار آثار بیشتری باشیم. ناشران دولتی باید به تمام حوزههای ادبیات کودک و نوجوان توجه داشته باشند، نه فقط به چند بخش خاص، و نباید برخی زمینهها را به حاشیه ببرند.