
نامهای که به مقصد نرسید / وقتی طراح جنگ، هدف موشکها میشود

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو اخیراً یوآف گالانت، وزیر سابق جنگ رژیم صهیونیستی، که پس از جنگ ۱۲ روزه نه تنها به جایگاهش در کابینه بازنگشت، بلکه در داخل تلآویو نیز با موجی از انتقادات روبرو شد و تصمیم گرفت نامهای رسمی و علنی خطاب به رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران منتشر کند؛ نامهای که بیش از آنکه حاوی پیام امنیتی یا استراتژیک باشد، تلاشی بود برای ترمیم چهرهای آسیبدیده، بازسازی اعتماد ازدسترفته در داخل و شاید آغاز یک عملیات رسانهای و روانی برای بیرون از مرزهای اسرائیل.
او در این نامه، با لحنی تهدیدآمیز و پنهان در نقاب استدلال، مدعی شد که ساختار امنیتی و شبکه تحت نفوذ جمهوری اسلامی ایران در منطقه، موسوم به «حلقه آتش»، طی جنگ اخیر توسط ارتش اسرائیل فروپاشیده است. گالانت ادعا کرد:
ما همه چیز را دیدیم، شنیدیم، همه جا بودیم. برنامهها، سایتها و حتی گفتگوهای خصوصی شما را میشنیدیم.
سپس با اشاره به برنامه هستهای ایران نوشت:
آیا میتوان برنامهای سری ساخت، وقتی چیزی مخفی نیست؟
در پایان، او با لحنی دوگانه پیشنهاد داد ایران به جای تهدید همسایگان، روی آینده و رفاه مردم خود تمرکز کند. جملهای که با توجه به حملات مستقیم، تهدیدات آشکار و خسارات گستردهای که طی جنگ اخیر متوجه منطقه شد، بیشتر به طنز تلخ شبیه بود تا دعوت به صلح.
حالا گروهی از جوانان عربی و غربی حامی فلسطین، که طی سالهای اخیر به بخش مؤثری از وجدان بیدار جهان بدل شدهاند، تصمیم گرفتند پاسخ مختصری به این نامه بنویسند. متنی که نه در رسانههای پرزرق و برق عبری یا انگلیسی، که از دل میدانی سرشار از تجربهی مقاومت، شهادت و تعهد بیرون آمده است.
در ابتدای این پاسخ آمده است:
آقای گالانت! تأسفبرانگیز است که حملهای که با طراحی گسترده آغاز کردید، نه تنها به موفقیت نینجامید، بلکه در داخل سرزمینهای اشغالی نیز هیچگاه مورد تقدیر قرار نگرفتید و به وزارت جنگ بازنگشتید. حتی رهبران بزرگتر از شما نیز پیشتر تلاش کرده بودند با ارسال نامههایی به تهران، صدایشان را به جمهوری اسلامی برسانند؛ اما اکثر آن نامهها پیش از گشوده شدن، به زبالهدان تاریخ پیوستند.
جوانان حامی فلسطین در ادامه، با لحنی تمسخرآمیز، گالانت را به دلیل تناقضهای گفتاری و ضعفهای راهبردی رژیمش به چالش کشیدند و گفتند: نامه کنایهآمیز شما را دیدیم؛ امید است پاسخ ما را نیز بخوانید. شاید برای اصلاح خطاهای راهبردیتان سودمند باشد. همان حلقه آتشی که مدام از آن سخن میگویید و ادعای مهار آن را دارید، هنوز شما را در وحشت نگاه داشته و به عنوان واقعیتی پایدار، تا ابد پیرامون موجودیت غیرقانونیتان خواهد ماند؛ چراکه این حلقه در خانه خود ریشه دارد.
در این بیانیه، خطاب به گالانت، بر این نکته تأکید شده که در مرزهای سرزمینهای اشغالی، دیگر نه دوستی برایتان باقی مانده و نه دستنشاندهای که پناهگاه سیاسیتان باشد؛ حتی اگر در یک سال، دوازده بار دست به لشگرکشی بزنید. منطقهای که از آن سخن میگویید، تصویری جز یک «ماشین کشتار» از شما ندارد.
نویسندگان نامه با یادآوری شکست روند عادیسازی روابط صهیونیستها با برخی دولتهای عربی، نوشتند: هیچ کشور عربیای از امضای معاهده صلح با شما نفعی نبرد. یا استقلال سیاسیاش را از دست داد، یا ساختارش فرو پاشید، یا کل نظامش سقوط کرد. اگر غیر از این بود، شما اینچنین برای عادیسازی با عربستان، قطر، عراق و لبنان دست و پا نمیزدید.
در بخش دیگری از نامه، پاسخ تندی به ادعای طراحی عملیات علیه ایران داده و و بیان شد: مدعی طراحی عملیات علیه ایران هستید؟ این ادعای مصرف داخلی، برای فریب افکار عمومیتان است. اما بگذارید با زبان میدان، ارقام و نتایج با شما سخن بگوییم: موشکهای ایرانی، با کسری از هزینه شما، از سامانههای پدافندیتان عبور کردند و هیبت ساختگیتان را در هم کوبیدند. خسارات این پاسخ، حداقل ۵ هزار مورد تخریب و ۵ میلیارد شِکِل هزینه بر جای گذاشت. شما طراح عملیات بودید، اما در برابر افکار عمومی خود، از اعتراف به این حقیقت واهمه دارید.
جوانان عرب و غربی در این بیانیه، به ناکامیهای اخیر رژیم صهیونیستی در برابر مقاومت یمنیها نیز اشاره داشتند و مطرح کردند: شما حتی از موشکهای نیمهپیشرفته و کمهزینه یمنیها هم عاجز شدهاید و در پی توافقی برای متوقفکردن آنها هستید. چگونه با این حجم از بحران و شکنندگی، درباره جنگی تمامعیار با ایران سخن میگویید؟ ایران، کشوری که ۴۰ سال است روی توان دفاعی و راهبردی خود تمرکز کرده و حالا توانایی بازدارندگی را به رخ شما میکشد.
و در پایان این نامه، جملهای کنایهآمیز به عنوان جمعبندی آمده است که به این شرح است: رژیمی که بقای خود را مدیون جنگهای دیگران است، چگونه میخواهد برای مردمش زندگی فراهم کند؟