همه علاقمندان به هيچكاك و آگاهان سينما مي دانند كه يكي از ويژگي هاي اصلي و اساسي سينماي هيچكاك در تلفيق و تداعي و پيوند با موضوع دلهره و تعليق، موضوع اشيا و جزئيات بكار رفته در فيلمهاي اوست.
گروه فرهنگي «خبرگزاري دانشجو»؛ كتاب «سينما به روايت هيچكاك» از مهمترين آثار منتشر شده درباره هيچكاك است؛ كتابي كه به شيوه عملياتي بر محور يك گفت و گو و به تفكيك آثار هيچكاك قدم به جهان سينمايي بزرگترين سينماگر تاريخ گذاشته است؛ كتابي كه ميتوان در لا به لاي واژههايش به كارگاه فيلم سازي معتبري وارد شد و سر كلاس هيچكاك هميشه استاد، سينما آموخت.
اين كتاب در 15 فصل و بر اساس فيلم هاي هيچكاك تنظيم شده است و ترديدي نيست كه حضور فرانسو تروفو، منتقد و سينماگر برجسته فرانسوي بعنوان يك طرف اين گفت و گو جذابيت مضاعفي به آن بخشيده است، آنچنان كه در مقدمه كتاب آمده است: گفت و گوي هيچكاك و تروفو حول چهار محور اصلي و اساسي است؛ شرايط مربوط به پيدايش و ساخت هر فيلم بويژه فيلم هاي هيچكاك، تدارك و نگارش سناريو هر فيلم، مسائل خاص مربوط به كارگرداني و بالاخره برآورد نتايج تجاري و هنري فيلم از نظر هيچكاك با توجه به انتظاراتي كه وي در اصل نسبت به آن فيلم خاص داشته است.
در اين كتاب هيچكاك با صبوري، صراحت، شفافيت، رندي بزرگي به سوالات تروفو پاسخ مي دهد و به نوعي ضمن بيان جهان انديشگي، بدايه و بدعت هاي سينماورزانهاش با مرور فراز و فرودها و افت و خيزهاي دنياي سينماورزانه اش يك كلاس درس جذاب ملهم از عناصر سينما، تاريخ سينماگرياش، تجربه هاي شخصي و جمعياش و در نهايت تمام نكات تلخ و شيريني كه در دنياي هنري او مدخليت دارد را تدارك مي بيند.
شماره 13، هميشه به زنتان بگوييد، زن به زن، سايه سفيد، ماجراي پر احساس، رذل، سقوط زن پرهيزكار، باغ لذت، عقاب كوهستان، مستاجر، سراشيب، سست عفاف، رينگ، همسر دهقان، شامپاني، اهل جزيره مان، حق و سكوت، نداي الستري، جونو و پيكاك، جنايت، بازي پوست، غني و غريب، شماره 17، خانم هاي لورد چمبر، والسهاي وين، مردي كه زياد ميدانست، 39 پله، مأمور مخفي،خرابكاري، جوان و بيگناه، خانم ناپديد ميشود، مهمانخانه جامايكا، ربكا، خبرنگار خارجي، خانم و آقاي اسميت، سوءظن، خربكار، سايه يك شك، قايق نجات، سفربخير، ماجراي مال گاش، طلسم شده، بدنام، قضيه پاراوين، طناب، در برج جدي، وحشت صحنه، بيگانان در ترن، اعتراف ميكنم، حرف ميم را به نشانه مرگ بگير، پنجره رو به حياط، دستگيري دزد، مردي كه زياد ميدانست، دردسر هري، مرد عوضي، سرگيجه، شمال از شمال غربي، روح، پرندگان، مارني، پرده پاره، توپاژ، جنون، توطئه خانوادگي؛ تصورش را بكنيد كتابي با موضوع اين فيلم ها، پشت صحنه اين فيلم ها و دنياي آلفرد هيچكاك بعنوان طراح صحنه، نويسنده و كارگردان.
آشنايي خلاقيت ها ابتكارات و استادي هاي كسي كه بعنوان صاحب سبك ترين سينماگر تاريخ سينماي جهان شناخته ميشود؛ كسي كه استاد دلهره و تعليق در سينماست، كسي كه سرگيجه، رواني، شمال از شمال غربي، مرد عوضي و ساير آثار برجسته تاريخ سينما را آفريده است.
خواندن اين كتاب درست مثل يك كلاس درس است با تمام جذابيتها، دلهرهها، آموختن ها شادي ها و افت و خيزهاي يك كلاس درجه يك سينما كه همه اينها را زير چتر بينش سينماي و تحت لقاي دانش بصري و زير عنوان درس سينما جاي ميدهد.
علاوه بر فيلمها و گفت و گو درباره كم و كيف آنان مي توان در مورد مضامين و مفاهيم ديگري نيز در كتاب «سينما به روايت هيچكاك» خواند؛ از كودكي هيچكاك گرفته تا فهم درام از ظاهر شدنش در فيلمهاي خودش تا شناخت دلهره و اينكه هيچكاك چرا هيچ وقت جنايت و مكافات را نساخت يا اينكه ماجراي دوران نزول و افت هيچكاك و تثبيت دوباره اعتبار خلاقيت هنري او چه بود.
همه علاقمندان به هيچكاك و آگاهان سينما مي دانند كه يكي از ويژگي هاي اصلي و اساسي سينماي هيچكاك در تلفيق و تداعي و پيوند با موضوع دلهره و تعليق، موضوع اشيا و جزئيات بكار رفته در فيلمهاي اوست. در اين كتاب مي توان نكات جالب و جذابي را در اين زمينه خواند. كتاب مجموعه ارزشمندي از خاطرات و خطرات خطير سينماي هيچكاك است؛ كتابي فوقالعاده درباره منحصر بفردترين سينماگر طول تاريخ سينما كه با مطالعه اين كتاب ميتوان نگاهي دوباره و از منظري ديگر به فيلم هاي هيچكاك انداخت و دوباره به يادآورد كه فيلم «طناب» يك نماي طولاني از ساعت 7:30 تا 9:15 دقيقه و خيلي چيزهاي ديگر.
كتاب «سينما به روايت هيچكاك» مصاحبه مفصل فرانس واتروفو است با او كه پرويز دوايي منتقد و مترجم برجسته و حرفه اي سينما آن را بخوبي و رواني ترجمه كرده است و كتاب توسط انتشارات سروش و در سال 1365 عرضه گشته كه سال گذشته به چاپ پنجم رسيد؛ كتابي كه خواندن آن براي اهالي سينما و بويژه علاقه مندان به هيچكاك يك تجربه بي نظير و درس آموز و خاطرانگيز خواهد بود.