عملیات «مرصاد»؛ غروب فروغ جاویدان

گروه فرهنگي «خبرگزاري دانشجو»؛ در زمانی که دشمن غدار با سرافکندگی تمام مشغول عقب نشینی از منطقه جنوب بود و وقتی که اعلام شد آن ها از دو شهر گیلان غرب و صالح آباد هم عقب نشینی کرده اند، ناگهان نیروهای منافقین با برنامه ریزی، هماهنگی و حمایت مالی و نظامی و نیز آتش پشتیبانی بسیار سنگین عراقی ها و در حالی که ارتش بعثی قصر شیرین و سر پل ذهاب را به تصرف در آورده بود و راه را برای پیشروی آنان باز کرده، به خاک ایران یورش آوردند.
 

آنها می خواستند در پنج مرحله و در یک برنامه ریزی ۳۳ ساعته خودشان را به تهران برسانند و به خیال خودشان کار جمهوری اسلامی را یکسره کنند.

 

عده زیادی از مردم کرمانشاه به شهرها و استان های همجوار پناه می بردند و یک عده زیادی از نیروهای بسیجی و مردمی به کرمانشاه می رفتند تا جلوی منافقین را بگیرند.

 

در چارزبر آخرین درگیری ها در حل انجام بود، آخرین نفرات منافقین در حال عقب نشینی بودند و رزمندگان هم آنها را دنبال می کردند و زیر آتش داشتند.

 

بلای آسمانی بر سر منافقین نازل شده بود. وضعیت آنها اسفبار تر از آن بود که بتوان شرح داد. آنها به روزگار بدبختی و فلاکت افتاده و متلاشی شده بودند.

 

واحدهایی که به محاصره در آمده بودند پشت سر هم با بی سیم با فرماندهان اصلی تماس می گرفتند و به مسعود رجوی و مریم فحش و ناسزا نثار می کردند.

 

منافقین که با کبکبه و دبدبه و با ۲۵ تیپ و با تجهیزات فراوان اهدایی دشمن این مردم؛ به ایران حمله کرده بودند، مجبور شدند به سرعت پا به فرار بگذارند و برای همیشه لکه ننگ خیانت به ایران و مردم را بر پیشانی سیاهشان داشته باشند.

 

سازمان نیروهای خود را از سایر کشورهای غربی به عراق فرا خواند که با این فراخوان گسترده، مجموع نیروهای سازمان به حدود ۵۵۰۰ نفر رسید.

 

این نیروها در قالب ۲۵ تیپ (هر تیپ ۱۶۰ تا ۲۳۰ نفر) و در پنج محور سازماندهی شدند تا به سرعت اهداف خود به ویژه تهران را تصرف کنند!

 

فرماندهی کل مسعود رجوی بود و جانشین او را مریم قجر عضدانلو (رجوی) به عهده داشت؛ آن ها بر اساس برنامه پیش بینی شده قرار بود ساعت ۶ صبح روز دوشنبه ۳/۵/۱۳۶۷ پس از اجرای مراسم صبحگاهی از قرارگاه خود در عمق خاک عراق به حرکت در آمده و در ساعت ۱۶ همان روز با عبور از مرز خسروی عملیات «فروغ جاویدان» را آغاز نمایند.

 

آنگاه طی پنج مرحله عملیات، در ساعت ۱۶ روز سه شنبه ۴/۵/۱۳۶۷ به تهران رسیده و ضمن محاصره تهران، مراکز اصلی از جمله بیت حضرت امام، ساختمان مجلس شورای اسلامی، دفتر ریاست جمهوری، ساختمان نخست وزیری، صدا و سیما و … را تصرف نمایند.

 

سران منافقین آن قدر در توهم بودند که مریم رجوی در سخنرانی خود برای اعضای فریب خورده سازمان می گوید: « ما وقتی از مرز عبور کردیم، تا تهران کسی مقابل ما قرار ندارد!»

 

و مسعود رجوی نیز با اشاره به اینکه ۹۰ درصد مردم ایران در انتظار رسیدن ارتش آزادی بخش ملی ایران لحظه شماری می کنند، در پاسخ به بعضی ابهامات طرح شده می گوید: «جمع بندی نهایی در میدان آزادی تهران!»

 

 

الف)دستاوردهای سیاسی:

 

۱- افشای هر چه بیشتر جریان نفاق و ماهیت منافقین به خصوص با قرار گرفتن آنان زیر نظر مستقیم صدام و حزب بعث.

 

۲- برطرف شدن تردیدهای بین المللی نسبت به تروریستی بودن رفتار و اندیشه های رهبران و اعضای سازمان منافقین.

 

۳- پویایی و بالندگی هرچه بیشتر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

 

ب)دستاوردهای نظامی:

 

۱- هلاکت بیش از ۲۵۰۰ نفر از کادر فرماندهی و اعضای سازمان

۲- انهدام صدها دستگاه تانک و نفربر

۴- به غنیمت در آمدن ۵۳۱ تانک، نفربر و خودرو و مقادیر زیادی تجهیزات و سلاح های انفرادی.

 

منافقین پیش بینی کرده بودند با عبور از مرز، مردم شهرها به استقبال آنها خواهند آمد و به همین ترتیب در یک ستون نظامی به راحتی ایران به دست آن ها خواهد افتاد. در صورتی که آن ها در اسلام آباد و شهرهای مرزی، مردم را قتل عام کردند تا موفق به عبور شدند.

 

این هم غروب «فروغ جاویدان»…