رئیس دانشگاه علوم قرآنی شیراز:
دکتر محمدجواد سلمان پور در گفت‌وگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در شیراز، با اشاره به آسیب های فراروی وحدت دو نهاد حوزه و دانشگاه اظهار داشت: اولین آسیبی که فرا روی وحدت حوزه و دانشگاه وجود دارد این است که این موضوع به قسمتی از بدنه دانشگاه تبدیل نشده و متقابلا در حوزه نیز کماکان این مطلب به طور کامل شکل نگرفته است.
وی با بیان اینکه تبیین درستی از وحدت حوزه و دانشگاه صورت نگرفته است، افزود: این تفسیر باعث شده سومین آسیب شکل گیرد که به دلیل تکرار واژه ها و عدم اقدامی ملموس، عادی و کمی خسته کننده به نظر می رسد.
عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز با بیان اینکه سطحی نگری در تعریف وحدت حوزه و دانشگاه یکی دیگر از این آسیب هاست، گفت: تفسیر و تعریف غلط از وحدت حوزه و دانشگاه باعث روی گردانی از این موضوع شده است، همچنین برخی از اساتید دانشگاه ها با صورت عمل دادن به مقاومت پنهان در قبال وحدت حوزه و دانشگاه عامل دیگری از آسیب های فرا روی وحدت این دو نهاد شده اند.
سلمان پور با اشاره به بسترهای مورد نیاز وحدت حوزه و دانشگاه بیان كرد: اصلی ترین بستر ايجاد وحدت بين حوزه و دانشگاه این است که دانشگاه به این باور برسد که می خواهد اسلامی باشد یا غیر اسلامی.
وی خاطرنشان کرد: اگر دانشگاهی پذیرفت که می تواند اسلامی باشد باید به حوزه روی آورد؛ چراکه دانشگاه در تمامی زمینه های اقتصادی و فرهنگی اگر به معنای واقعی می خواهد اسلامی شود باید تعالیم وحیانی را از حوزه بگیرد.
رئیس دانشگاه علوم قرآنی شیراز با اشاره به نحوه قوام گرفتن وحدت حوزه و دانشگاه تصریح کرد: وحدت در بین حوزه و دانشگاه به سه معنا به کار می رود؛ اتحاد حقیقی یا یکی شدن، تتمیم یا تمام کردن و گاهی معنای تکمیل یا کامل شدن را می دهد كه در قسمت علوم انسانی این وحدت از نوع اتحاد حقیقی و یکی شدن است و در سایر بخش ها باید یکدیگر را تکمیل کنند و این جاست که وحدت حوزه و دانشگاه قوام می گیرد.
سلمان پور با اشاره به معنی تتمیم در وحدت حوزه و دانشگاه ابراز داشت: وقتی می گوییم اتمام یعنی؛ دانشگاه واقعا یک دانشگاه اسلامی در جهت آرمان های اسلام شود و مبانی علوم انسانی را از حوزه بگیرد، چراکه این دو نهاد دو بال پرواز این كشور هستند كه در پرتو اتحاد، تکمیل و تتمیم این دو نهاد پدید می آید.
وي عنوان کرد: دانشگاه باید باور کند که دانشجو یک عنصر فعال است و نه منفعل؛ در حالی که برخی معتقدند دانشجو باید منفعل باشد تا به راحتی در جهت ابزارهای سیاسی مورد استفاده قرار گیرد، بنابراين حوزه و دانشگاه بايد به این باور برسند که به جامعه خط بدهند و در این راه وجود یک دانشگاه منفعل اصلا به کار نمی آید.
رئیس دانشگاه علوم قرآنی شیراز گفت: تشکل های سیاسی و روحانیت بايد نگاه پدارانه و واقع بینانه نسبت به این قضیه داشته باشند و به مدرک، دانشگاه و دانشجو به عنوان یک طعمه نگاه نکنند.
سلمان پور با اشاره به نحوه تأثیر حوزه و دانشگاه در مدیریت افکار عمومی خاطرنشان کرد: هر دو بايد رسالت خود را به خوبی بیابند و قبول کنند که دو نهاد بسیار تأثیر گذار در جامعه هستند و دریابند که اگر این تأثیر گذاری هم سو و هم جهت باشد، بیشتر نتیجه خواهد داد.
وي گفت: وحدت حوزه و دانشگاه جنبه ای نمادین دارد و نمایاننده دردها، مطالبات و افتخارات مردم است كه اگر این جنبه دچار آفت نشود و درست عمل کند، به درک درستی از مردم و نخبگان می انجامد.
عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز بیان كرد: اگر دانشگاه و حوزه در متن مردم قرار گیرند مي توانند نیازها و مشکلات و مصالح مردم را به درستی تشخیص دهند و با ارزیابی، نیازهای درست را به مردم متذکر شوند.
سلمان پور با اشاره به مشکل موجود در علوم انسانی گفت: علوم انسانی دانشگاه ها که از غرب گرفته شده و یک حصار بتونی به دور دانشگاه کشیده است باعث شده تا دانشجو با ورود به این مجموعه درک درستي از جامعه خود نداشته باشد و در نتيجه ارتباطش با جامعه قطع شود.
ارسال نظرات