سرخوشی سیما در شب شهادت+فیلم

گروه اجتماعي «خبرگزاري دانشجو»، سید محمدمهدی موسوی؛ دیشب که از هیئت بر می گشتم، با وجود خستگی کار روزانه، کنترل تلویزیون را دست گرفتم تا نگاهی به برنامه های آن داشته باشم.

 

شبکه اول بنا بر برنامه پخش این شب های خود، حول و حوش ساعت 10، سریال «تا ثریا» آخرین محصول سیروس مقدم در مدیوم تلویزیون را پخش می کرد؛ جدای از نقاط ضعف و قوت این سریال که مجال پرداختن به آنها در این یادداشت کوتاه وجود ندارد، آنچه باعث تعجب و البته تاثر و تاسف نگارنده شد، پخش آهنگ عروسی در پاره ای از دقایق سریال یاد شده بود و حال آن که طبعاً پخش این نوع آهنگ ها در ماه محرم، بویژه در شب شهادت پیامبر اشک و گریه بر سالار شهیدان، حضرت امام سجاد (ع) هیچ سنخیتی با کارکردها و انتظارات مالوف از سیمای جمهوری اسلامی ندارد.

 

 جالب آن که شبکه 5 یا همان شبکه پایتخت نشینان که اوضاعش از این هم تاسف بارتر بود؛ چه آن که این شبکه نیز در ساعات پایانی شب، اقدام به تکرار قسمت اخیر سریال «پنجره» کرد؛ در این قسمت، گذشته از طرح برخی رفتارها و هنجارهای وقاحت آمیز دوست دختری و دوست پسری به بهانه طرح بهانه همیشگی ازدواج و نامزدی!!، جشن موفقیت یکی از شخصیت های سریال در کنکور دانشگاه، محور کار قرار گرفته و شادی اعضای خانواده و جشن و سرور آنها به این وسیله، بخش عمده ای از این قسمت را به خود اختصاص داده بود.

 

در این میان باز جای شکری باقی بود که در ساعات نیمه شب (!) طرح مباحث ارزشمند دینی، بویژه در رابطه با سبک زندگی اسلامی و شیعی از سوی حجت الاسلام شهاب مرادی در برنامه موفق «پارک ملت» تا حدودی به یادمان آورد که در شب شهادت یکی از مظلوم ترین اولیای معصوم خدا قرار داریم؛ شخصیتی که بنا بر نقل تاریخ، حدود 35 سال با مناجات های دلسوزانه و اشک های جانگداز خویش در رثای سیدالشهدا(ع) و یاران به خون خفته اش در محشر کربلا، بزرگ پرچمدار نشر فرهنگ حسینی در جهان بود و به تعبیر لطیف یکی از وعاظ مطرح، ما امروز هر چه از غم زیبای حسین بن علی (ع) داریم به برکت تلاش های امام سجاد(ع) و خون دل خوردن های ایشان در این باره است.

 

البته در این مقال، فرصتی نیست تا نقدی داشته باشیم به خلا الگوسازی رسانه ملی در ساخت برنامه های مذهبی و مناسبتی، اما به همین میزان اختصاراً می توان این گلایه را با مسئولان محترم اهالی جام جم مطرح ساخت که ای کاش به اندازه شب یلدا و بها دادن به آن، مناسبت های دینی و شیعی مورد توجه و اهتمام قرار می گرفت!