زارع: تبديل جهادسازندگي به وزارتخانه نقطه مرگ آن بود / امام(ره) از حركت خودجوش دانشجويان براي صدور فرمان الهام گرفت

به گزارش خبرنگار اجتماعي «خبرگزاري دانشجو»، ساسان زارع در نشستي كه در «خبرگزاري دانشجو» برگزار شد، اظهار داشت: با ادغام نهاد جهادسازندگي با وزارت كشاورزي ديگر نهادگرايي از بين مي‌رود و گروه‌هاي خودجوش جهادي خيلي افتان و خيزان به حركت خود ادامه مي‌دهند.

وي با بيان اينكه در سال‌هاي 82-81 هميشه جاي خالي حركت‌هاي جهادي در كشور احساس مي‌شد، گفت: آن روزها شايد بيشتر از 10 گروه جهادي در كشور نبودند.

مسئول سابق گروه جهادي دانشگاه امام صادق(ع) اظهار داشت: كار جهاد سازندگي صرفاً توسعه روستايي نبود بلكه در كنار اين توسعه تفكر و فرهنگ انقلاب را به جامعه تزريق مي‌كردند.

نحوه شكل‌گيري جهادسازندگي به روايت سردار افشار

زارع در خصوص نحوه شكل‌گيري جهادسازندگي گفت: سردار افشار كه خود جزو حلقه مركزي جهادسازنگي بود، تعريف مي‌كرد كه تابستان سال 58 به مناطق محروم رفتيم تا به مردم كمك كنيم؛ چرا كه آن سال امام خميني(ره) فرمان خودكفايي گندم را داده بودند بعد كه به خدمت امام(ره) رسيديم چند نفر از دانشجويان بدون اجازه بلند شدند و گزارشي از كارشان در مناطق محروم را ارائه دادند و همان گزارش منجر به صدور فرمان تشكيل جهادسازندگي شد.

وي همچنين گفت: حتي در ديداري كه دانشجويان جهادگر در سال 1390 به رهبر معظم انقلاب داشتند، حضرت آقا تكرار كردند كه آن زمان امام(ره) از حركات دانشجويان الهام گرفتند و دستور تاسيس جهاد سازندگي را دادند.

گزارش‌هاي جهادي دانشجويان منجر به صدور فرمان سازمان بسيج سازندگي شد

مسئول سابق گروه جهادي دانشگاه امام صادق(ع) در ادامه بيان داشت: رهبر معظم انقلاب در ديدار سال 90 فرمودند كه گزارش‌هاي متعددي از گروه‌هاي جهادي به من رسيد و باعث صدور فرمان سازمان بسيج سازندگي شد و قرار بود همان وظيفه جهادسازندگي را به دوش بكشد.

زارع همچنين گفت: جهادسازندگي زماني نماد جهادسازندگي بود و بعد تبديل به وزارتخانه شد كه به زعم اعضاي نسل اول آن تبديل شدن به وزارتخانه نقطه مرگ جهادسازندگي بود.

اشتباه گرفتن وظيفه جهادسازندگي با توسعه روستايي يك خيانت بود

وي با اشاره به ادغام جهادسازندگي با وزارت كشاورزي اظهار داشت: خيانت اين بود كه آمدند وظيفه جهاد را با وظيفه توسعه روستايي اشتباه گرفتند و گفتند بهتر است اين دو با هم ادغام شود تا كارها بهتر پيش رود.

مسئول سابق گروه جهادي دانشگاه امام صادق(ع) با بيان اينكه خلاء عدم وجود جهادسازندگي هميشه در جامعه احساس مي‌شد، گفت: آن خلاء تفكر فرهنگي بود كه بايد توسط گروه‌هاي جهادي به جامعه تزريق مي‌شد.

زارع با اشاره به ديدگاه حضرت امام به گروه‌هاي جهادي گفت: در بحبوحه جنگ كه سپاه و بسيج شهيد مي‌دادند و ارگان‌هايي مثل كميته امداد به مناطق محروم خدمت مي‌كردند، امام آن زمان گفتند جهادگران بزرگ‌ترين آبرو را به انقلاب بخشيدند.

وي با اشاره به يكي از جملات امام كه مي‌فرمايند «فرزندان جهادي عزيز امروز به آنچه بايد بيانديشيد استواري پايه‌هاي اسلام ناب محمدي است»، اظهار داشت: اين جمله به اين معناست كه حضرت امام اسلام ناب را زاييده فرهنگ و تفكر جهادي مي‌دانست كه اصلا تفكر ديگري نمي‌تواند آن را پيش ببرد.

دانشجوي جهادگر دانشگاه شهيد بهشتي با اشاره به صدور فرمان 8 ماده اي رهبر معظم انقلاب در سال 82 گفت: تا به آن زمان حركت‌هاي جهادي زمين مي ماند اما وقتي رهبر معظم انقلاب فرمان ماده‌اي مبني بر مطالبه‌گري را صادر كردند گرو‌ه‌هاي جهادي دانشجويي پاي كار آمدند.

شعارهاي احمدي‌نژاد فقط در قالب حركت‌هاي جهادي تحقق مي‌يافت

 

زارع با بيان اينكه احمدي‌نژاد در دوراني كه شهردار تهران بود اهتمام ويژه‌اي به حركت‌هاي جهادي داشت، گفت: در آن زمان چند بار پيش ايشان رفتيم و براي بشاگرد و برخي مناطق محروم پول گرفتيم.

 

وي با اشاره به شعارهاي عدالت‌خواهي، محروميت‌زدايي و مهرورزي احمدي‌نژاد تاكيد كرد: شعارهاي دولت وي در هيچ قالبي جز قالب جهادي نمي‌توانست محقق شود.

دانشجوي جهادگر دانشگاه شهيد بهشتي با اشاره به تسريع حركت‌هاي جهادي با رياست جمهوري احمدي‌نژاد گفت: ابتكار بسيج هم در اين ميان ستودني بود كه خود سردار خراساني وارد كار شد و نتيجه‌اش اين بود كه امروز 1800 گروه جهادي دانشجويي فعاليت مي‌كنند.

لزوم اعتمادسازي ميان گروه‌هاي جهادي و بسيج دانشجويي

 

زارع با اشاره به تلاش بسيج دانشجويي و دانشجويان جهادگر براي خدمت‌رساني بهتر به مناطق محروم گفت: بسيج دانشجويي در اين راه كم‌كاري نكرده اما شايد بهتر مي‌توانست بين گروه‌ها و بسيج اعتماد برقرار كند.

وي با اشاره به برخي ناهماهنگي‌ها و عدم ارتباط منسجم گروه‌هاي جهادي با يكديگر اظهار داشت: مي‌توان دانشگاه‌هاي فعال در هر منطقه محروم را به عنوان گروه‌هاي مادر قرار دهيم مثلا تمام گروه‌هاي جهادي كه قرار است به منطقه ايلام اعزام شوند با توجه به سابقه زياد دانشگاه علم و صنعت در اين منطقه حتما با اين دانشگاه هماهنگ شوند.

اين دانشجوي جهادگر دانشگاه شهيد بهشتي اظهار داشت: اين پدرخوانده بودن گروه‌هاي باتجربه در هر منطقه باعث كاهش آسيب‌ها مي‌شود. 

 

زارع با اشاره به سابقه 10 ساله خود در فعاليت‌هاي جهادي گفت: اين ملت شهيدپرور كه به اردوهاي جهادي مي روند، متخصص توسعه مناطق نيستند آن اتفاقي كه بايد مي‌افتاد اين بود كه جهادي بودن چقدر در زندگي ما ساري و جاري است.

وي افزود: وقتي رهبر معظم انقلاب حكم جهاد اقتصادي مي‌دهند بچه‌هاي جهادي بايد به خودشان بيايند كه ما چه كرديم؟

مسئول سابق گروه‌ جهادي دانشگاه امام صادق (ع) همچنين تاكيد كرد: به قول رهبر معظم انقلاب شما در برابر تك‌تك افراد كه از كنارتان عبور مي‌كنند مسئوليد اگر ما واقعا به دنبال يك زندگي جهادي هستيم بايد فكر كنيم كه كم‌كاري ما چيست.

زارع با اشاره به تلاش جهاد سازندگي اظهار داشت: سردار خراساني از صبح تا شب در اين راه زحمت مي كشد و بنايش هم بر اعتماد به بچه‌هاي جهادي، مديريت و حمايت حداكثري و دخالت حداقلي در كار گروه‌هاي جهادي بوده است.

 

وي اظهار داشت: متاسفانه جهاد سازندگي چندان به دنبال ساختن هسته‌هاي مقاومت در گروه‌هاي جهادي نبوده است.

 

اين دانشجوي جهادگر دانشگاه شهيد بهشتي افزود: زماني گروه‌هاي جهادي با خود و خداي‌شان عهدي بستند حالا خدا تبديل شده به بسيج سازندگي، بسيج دانشجويي و استانداري.

 

زارع در ادامه اظهار داشت: چون به دنبال تشكيل هسته‌هاي مقاومت نبوده‌ايم و اين گروه‌ها مانند گياهي در يك محيط آزمايشگاهي رشد كرده‌اند وقتي اين تفكر عوض شود اين گروه‌ها به زمين مي‌خورند.

منيت‌ها مانع از شكل گيري يك تشكل واحد جهادي شد

 

وي با اشاره به وجود برخي منيت‌ها در گروه‌هاي جهادي اظهار داشت: همين منيت‌ها باعث شد كه هيچ وقت يك تشكل واحد جهادي شكل نگيرد.

 

اين دانشجوي جهادگر دانشگاه شهيد بهشتي تاكيد كرد: خودسازي در جهاد يعني اينكه من بيايم منيت دانشگاه شهيد بهشتي بودنم را كنار بگذارم و بگويم من هم يك جهادي هستم و در كنار ديگر دانشگاه‌هاي دولتي و آزاد فعاليت مي‌كنم.

 

زارع در پايان خاطرنشان كرد: ما گروه‌هاي جهادي بايد به دنبال اين برويم كه چرا رهبر معظم انقلاب حضور گروه‌هاي جهادي در روستاها را تجسم آيه‌هاي قرآن مي‌دانند مگر مجسم شدن آيه‌هاي قرآن در روستا چه اتفاقي را بايد بياندازد تا اينكه به دنبال منيت‌ها و زير بيرق دانشگاه‌هاي ديگر نرفتن باشيم.