فرانسه و روسیه به عنوان دو کشور موثر در عرصه بین الملل نقش بسزایی را در تحولات اخیر سوریه ایفا میکنند.
گروه بین الملل «خبرگزاری دانشجو»- مرصاد رنگرز، همانطور که می دانیم امروز سوریه در کانون توجهات منطقه قرار گرفته است و در شرایط فعلی سوریه کانون رقابت غرب و شرق مي باشد و در میان رقابت روسیه و فرانسه بیشتر به چشم می خورد.
اساسا چرا روسیه و فرانسه باید بر سر سوریه رقابت داشته باشند؟
در زمانی که حافظ اسد و بشار اسد در سوریه بر سرکار آمدند با خط فکری تقریبا کمونیستی که بر آنها حاکم بوده و هست باعث شده روابط نزدیکی به لحاظ دیپلماتیک و نظامی با شوروی و روسیه داشته باشند.
اساسا کشور سوریه تجهیزات نظامی و خط مشی دیپلماتیک خود را بر دو محور بنا کرده است و آن دوری از غرب و نزدیکتر شدن به شرق و نزدیکی به مسئله فلسطین است، این مسئله از دو جهت قابل بررسی خواهد بود.
حمایت سوریه از مواضع ملت فلسطین باعث شده است تا غرب مواضع خوبی نسبت سوریه نداشته باشد و همین مسئله باعث دوری سوریه از غرب است. از همین رو سوریه با نزدیک شدن به روسیه باعث شده تا پایگاه خوبی برای روسیه پس از دست دادن افعانستان و خروج از آن کشور در منطقه خاورمیانه باشد. از همین رو حکومت بشار اسد در شرایط فعلی برای روسیه بسیار حائز اهمیت است و حافظ اسد و دولت متمایل به روسیه بر سر کار از مسائل استراتژیک این کشور به شمار می آید.
حال نقش فرانسه در سوریه چیست؟
فرانسه قبل از استقلال سوریه این کشور و لبنان را در استعمار خود داشته است، از این رو معمولا اين کشورها پس از استقلال تحت تاثیر کشور استعمارگر خود بوده اند، تحت تاثیر فرهنگ و دیپلماسی آن کشور قرار خواهند داشت، سوریه و لبنان نیز از این مسئله دور نيستند.
مثال هایی است که می توان در طول تاریخ به آن اشاره کرد، مثل الجزایر در آفریقا که همچنان در راستای سیاست فرانسه عمل می کند و کشورهای آفریقایی که هنوز به زبان فرانسه صحبت می کنند و یا هند که یکی از زبان های رسمی این کشور انگلیسی است و به مانند بریتانیا از سیاست چند وجهی استفاده می کند، سوریه و لبنان نیز در کتب درسی خود از زبان فرانسه استفاده می کنند و به آموزش این زبان در دروس خود در کنار عربی و انگلیسی می پردازند از این رو فرانسه نقش مهمی می تواند در منطقه ایفا کند؛ چراكه همیشه یکی از سفارتخانه های فعال در دمشق بوده است.
رقابت این دو کشور و دخالت های ایران و آمریکا نیز نمی تواند بی تاثیر باشد. یکی از مسائلی که حتما باید به آن اشاره کرد اجلاسی بود که در ژنو برگزار شد و روسیه به شدت خواستار حضور ایران در آن اجلاس بود تا بتواند موازنه را در مذاکرات برقرار کند و عدم حضور ایران در این مذاکرات، روسیه را به نوعی در مواضع حمایتی از حکومت اسد تنها گذاشته و روسیه در طول تاریخ نشان داده است تاب تحمل در مقابل غرب را به تنهایی نداشته است البته پیروزی های دیپلماتیکی که روسیه در مسئله گرجستان اوکراین و لهستان داشته است باعث شده تا بتواند مواضعی مستقل در قبال غرب اتخاذ کند و این مسئله تا چه حد در خاورمیانه قابل تعمیم است باید مواضع آینده روسیه را در قبال مسائل منطقه دید و بررسی کرد.