مستغاثی«هیچ کجا، هیچ کس» را فاقد ارزش برای نقد محتوایی دانست و داوودی تشویش و بهمریختگی آن را بیوجه و عاملی برای سرگشتگی مخاطبان عنوان کرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، عصر روز گذشته فیلم «هیچ کجا، هیچ کس» به کارگردانی ابراهیم شیبانی در پردیس سینمایی قلهک اکران و بررسی شد.
سعید مستغاثی، منتقد مطرح سینما سیر داستانی این فیلم را بسیار ساده ارزیابی کرد و گفت: در نهایت میتوانیم آن را یک درام جنایی بدانیم.
به عقیده وی این سیر داستانی چندان جذابیتی نداشت، اما با به هم ریختن قسمتهای مختلف، سعی داشت مخاطب را در سینما نگه دارد؛ به نظر میرسید کارگردان پس از آماده شدن فیلم، در تدوین نهایی، سکانسها را مشوش کرده است.
جالب اینکه به نظر مستغاثی این فیلم ارزش نقد محتوایی را نداشت، اما دیگر منتقدان در خصوص محتوای فیلم نظرات متفاوتی داشتند.
به نظر منتقدان، این فیلم افرادی را نشان میداد که از نظم گذشته، بخصوص پدرسالاری میگریزند و در نهایت بیهویت میشوند؛ در این فیلم زمانی که نظم مدرن دولتی جای نظم قدیم را میگیرد، شخصیت اصلی «هیچ کجا، هیچ کس» و به معنای عامتر بیهویت میشود؛ از طرف دیگر این فیلم شکاف دو نسل را نشان میدهد که سوژهای قدیمی در سینمای ایران است.
علی داوودی نیز این فیلم را بیجهت و نامناسب ارزیابی کرد که تنها مخاطبان را سرگشته و گیج میکرد.
این شاعر توانمند کشورمان به همریختگی فیلم را بیجهت و وجه دانست و گفت: اگر مثلاً شخصیت اصلی فیلم مشوش بود، به هم ریختگی فیلم مناسب میبود، از طرف دیگر این پدر اصلاً نمیتواند نماد سنت باشد که دخترش بخواهد از این نماد فرار کند.
داوودی همچنین این فیلم را از نظر محتوا، سکولار معرفی کرد؛ چرا که تنها دو سه بار فریاد خدا خدا، فیلم را دینی نمیکند.
تشویش فیلم، نظر منتقدان را نسبت به «هیچ کجا، هیچ کس» منفی کرده بود.