«روز روشن»؛ جمع و جور، بی‌ادعا و پرنشاط!

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ شاید به جرات بتوان گفت یکی از بهترین آثار به نمایش درآمده در جشنواره امسال تا به امروز، فیلم «روز روشن» به کارگردانی حسین شهابی است.

فیلم، داستان خانم جوانی است که برای نجات جان یک نفر از اعدام تلاش می‌کند تا در آخرین مهلت، تعدادی از مشاهدین صحنه را به دادگاه بکشاند، اما شهود، هر کدام به بهانه‌ای از شهادت دادن سر باز می‌زنند.

همین موقعیت تعلیق‌وار بستری فراهم کرده است برای ظهور و بروز یک درام جمع و جور و یک فیلم بی‌ادعا، اما خوش‌ساخت و سرحال که با میزانسنی فعال و متناسب و البته بازی‌های روان و ریتمی خوب، به یکی از بهترین و دیدنی‌ترین آثار پخش شده در جشنواره سی و یکم تا این لحظه  تبدیل شده است.

این فیلم از تمام ادا و اطوارهای مد روز سینمایی به اصطلاح روشنفکری خالی است و تنها تعریف کردن قصه‌اش را در پرداختی ساده و بانشاط و خوش ریتم مطمح نظر قرار داده و موفق می‌شود یکی از فیلم‌های کوچک، اما دیدنی جشنواره امسال را رقم بزند.

فیلم حکایت تلاشی عاشقانه در رهایی مردی در بند است و در این میان اشاره‌هایی هم به موضوعات فردی و اجتماعی جامعه امروز ایران دارد.

از جمله ارزش های سینمایی فیلم می‌توان به  قصه‌گویی درست و جذاب آن اشاره کرد که مخاطب را به خوبی با خود همراه می‌سازد و البته همان‌طور که اشاره کردیم بازی‌های خوب و باورپذیری که بار اصلی فیلم را به‌ دوش می‌کشند.

بخصوص بازی مهران احمدی که بی‌تردید از درخشان‌ترین نقش‌ آفرینی‌های او در کارنامه‌اش و از بهترین بازی‌های فیلم‌های امسال جشنواره خواهد بود.

سینمای ایران به فیلم‌هایی ‌نظیر «روز روشن» بشدت نیازمند است؛ فیلم‌هایی که بتوانند با تعریف کردن قصه‌ای ارزشمند و البته سرگرم کننده، طیف وسیعی از مخاطبان و البته خانواده‌ها را به سینماها بکشانند و موقعیتی فراهم آورند تا مردم بتوانند لذتی ناب و پاک را در سالن‌های سینما تجربه کنند.

قصه و درام و سرگرمی به همراه حداقل‌های ارزش‌های بصری و زیبایی شناسی تصویر، همان چیزی است که می‌تواند با ساخت نمایش این فیلم‌ها، بتدریج به ارتقای دانش بصری و بینش سینمایی مخاطبان هنر هفتم ایران بیفزاید که فیلم «روز روشن» بی تردید در جرگه همین دست آثار است که سینمای ما بشدت به آن نیازمند است.