به گزارش گروه فرهنگی«خبرگزاری دانشجو»، سید محمد حسینی وزیر ارشاد به مناسبت روز عطار پیامی به شرح ذیل صادر کرد:
شیخ فریدالدین ابوحامد محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری از بزرگترین آفرینندگان آثار عرفانی و پیشوای بسیاری از معرفت گویان و سخن سرایان بزرگ ایرانی است.
مقام عطار در غزل پهلو به سعدی و حافظ می زند و مثنوی معنوی مولوی، پرواز را از منطق الطیر او آموخت ، او حلقه ای زرین در سلسله عارفان ایرانی و شاعران پارسی گوی است و به حتم یکی از پایه‌های استوار و بلند کاخ شعر معنوی است.
باورمندی و شریعتمداری عطار به حدی است که می‌توان نام گرانقدرش را در شمار دانشمندان بزرگ جهان اسلام نوشت و به آن مباهات کرد و دلبستگی او به علوم دینی و شیفتگی اش به معرفت در همه آثار و اشعارش پدیدار است چنانکه در مصیبت نامه تصریح می‌کند : علم دین را باید از فقه و تفسیر و حدیت جست - علم دین فقه است و تفسیر و حدیت - هرکه خواند غیر این گردد خبیث. این سه علم اصل است و این سه منبع است، هرچه بگذشتی از این لاینفع است.
این سخن بدان معناست که شناخت دین تنها از رهگذر تامل در منابع و نصوص دینی ممکن است و آمیختگی و التقاط ، ثمری جز سرگشتگی و گمراهی ندارد، به راستی که این همه شریتعمداری در اندیشه‌های شاعری که جهان را از منظر عرفان و ذوق می‌نگرد، شگفت است.
عطار سهم بسیاری در گسترش عرفان در زبان منظوم فارسی دارد، بدین رو است که شیخ محمود شبستری، عارف و شاعر نامی قرن هشتم، شاعری را برای خود عار نمی‌داند ، فقط از آن رو که نام عطار در میان شاعران به چشم می‌خورد.
از مولانا نیز نقل شده است که عطار روح عرفان است ، آنچنان که سنایی دو چشم آن، عطار به مدد زبان توانمند و ساده گوی خود توانست معرفت ذوقی و شهودی را جامه نظم پارسی بپوشاند و سپس آن را برای مولوی و حافظ و سعدی و عارفان پس از خود میراث گذارد.
سیرت علمی و عملی او نیز نقش فراوانی در پیراستگی عرفان از افت‌ها و آفت‌ها داشت، او همچون ناصر خسرو ، نظم در دری را به پای خوکان نریخت و هرگز شعر شیوا و زبان توانای خود را به مدح ظالمان یا قدح هم روزگاران نیالود.
عطار بر خلاف بسیاری از هم قطارانش، مردم نیشابور را در فتنه مغول تنها نگذاشت و از عهد خود با خدای خویش نگریخت. امید می‌بریم که روز بزرگداشت عطار موجبات آشنایی بیشتر ایرانیان و جهانیان را با این عارف و شاعر بزرگ ایرانی فراهم کند.