گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»؛ روز گذشته مقام معظم رهبری در دیدار هزاران نفر از کارگران و فعالان بخش تولید و جمعی از کارگران نمونه و برتر کشور ویژگی های رئیس جمهور آینده را برشمردند.
ایشان خاطرنشان کردند: جمهوری اسلامی ایران به رئیس جمهوری نیاز دارد که در عرصه بین المللی و در مقابل استکبار، نترس و شجاع، و در عرصه داخلی نیز صاحب برنامه، حکمت، تدبیر، معتقد به اقتصاد مقاومتی، دارای تهذیب اخلاقی، به دور از حاشیه‌سازی و تشویش‌آفرینی و دارای شعارهای منطقی و منطبق با واقعیت باشد.
در میان تمامی ویژگی هایی که در بالا به آنها اشاره شده و در وضعیت کنونی که کشورهای غربی علیه جمهوری اسلامی ایران تحریم های همه جانبه را در پیش گرفته اند، «معتقد به اقتصاد مقاومتی» از اولویت بالاتری برخوردار است.
اما «معتقد به اقتصادی مقاومتی» چه کسی است؟ رئیس جمهور آینده چه بایدها و نبایدهایی را باید در نظر بگیرد تا بتواند اقتصاد مقاومتی را پیاده کند؟
آنچه که مشخص است این است که مسیر عبور تحریم ها از اقتصاد مقاومتی می گذرد. رئیس جمهور آینده باید به این موضوع باور داشته باشد و هنگامی که این باورپذیری در وی بوجود آمد باید به دنبال ارائه راهکار باشد.
در بخش های مختلف، تفاسیر متفاومتی از اقتصاد مقاومتی وجود دارد؛ به عنوان نمونه در حوزه نفتی که مهمترین حوزه در اقتصاد کشور است باید به دنبال کاهش وابستگی باشیم؛ البته کاهش وابستگی از دو جنبه: کاهش وابستگی بودجه به درآمدهای نفتی و کاهش وابستگی صنعت نفت به دانش، فن و نیروی کار خارجی.
اینکه بیشترین سرمایه گذاری غرب در تحریم ها بر روی منابع نفتی ما است بر کسی پوشیده نیست. خروج شرکت های خارجی از صنعت نفت، تحریم بنزین، تحریم نفت و گاز و ... اقداماتی است که غربی ها برای ضربه زدن به اقتصاد ایران در پیش گرفته اند.
بنابراین رئیس جمهور آینده باید با در نظر گرفتن وابستگی بودجه کشور به نفت، در مرحله اول به دنبال ارائه راهکاری برای کاهش این وابستگی باشد و در گام بعدی برای استفاده از این ثروت ملی در جهت توسعه کشور برنامه ریزی کند.
از سوی دیگر در اقتصاد مقاومتی نگاه ویژه ای به تولید داخلی وجود دارد. هر کالایی که از سوی ایران به عنوان یک کالای اساسی و ضروری مورد استفاده قرار می گیرد غرب آن را تحریم می کند. آنچه مشخص است این است که تحریم صادرات یک کالا به کشور نباید سبب تعطیلی صنعت مرتبط با آن شود. باید برای این تحریم راهکار ارائه شود. کسی که معتقد به اقتصاد مقاومتی است به دنبال پیاده کردن اقتصاد دانامحور است؛ اقتصادی که در آن دانش و علم حرف اول را می زند. در این اقتصاد اگر هر روز یک کالا تحریم شود دانش تولید آن در داخل وجود دارد. اینکه تحریم تبدیل به فرصت می شود به همین معناست.
همچنین «معتقد به اقتصاد مقاومتی» کسی است که به دنبال برقراری ارتباطات فراوان «متکثر» بین «اقتصاد ملی» و «اقتصاد جهانی» است؛ این ارتباطات برای نظام استکبار غیرقابل کنترل است. از سویی دیگر «معتقد به اقتصاد مقاومتی» در ارتباطات بزرگتر با کشورهای قدرتمندتر محتاط است.
در بخش تجارت نیز مدیریت و تنظیم واردات برای به حداقل رساندن نیاز کشور به ارز و حمایت از تولیدات داخل مورد توجه ویژه شخصی که به اقتصاد مقاومتی معتقد است، قرار می گیرد. هدایت سیل نقدینگی موجود به سمت اقتصاد مولد و حذف ریشه‌های سوداگری در اقتصاد به عنوان یک برنامه بلند مدت می تواند به کاهش واردات کمک کند.
رئیس جمهور معتقد به اقتصاد مقاومتی می داند که علاوه بر تهدیدهای خارجی، عواملی در داخل نیز وجود دارند که اگر به آنها توجه نشود به تهدید تبدیل می شوند؛ بیکاری، فقر و تورم، ارائه برنامه های بلند مدت برای کاهش بیکاری و خشکاندن ریشه های فقر و پایین آوردن تورم، در دستور کار این شخص قرار می گیرد.
استفاده از نیروی کار و سرمایه داخلی، توجه خاص به تولید کالاهای اساسی و محصولات زیر‌بنایی، جهت‌گیری سیاست‌های تجاری به کشورهای همسایه، اصلاح الگوی مصرف و حرکت به سوی مصرف بهینه و توجه به تحقیقات کار‌بردی از دیگر شاخصه های رئیس جمهور معتقد به اقتصاد مقاومتی است.
در نهایت اینکه رئیس جمهور معتقد به اقتصاد مقاومتی کسی است که به این باور رسیده باشد که مسیر عبور تحریم ها از اقتصاد مقاومتی می گذرد و برای این مسیر برنامه داشته باشد؛ توجه به تولید داخلی مبتنی بر دانش ایرانی شاخصه اصلی این فرد است.
ارسال نظرات