سارا عرفانی در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، درباره تصویر زن در ادبیات انقلاب اسلامی ایران گفت: شاید بعد از انقلاب داستان های زیادی نوشته شده باشد که خواسته باشند تصویری از زن مسلمان ارائه دهند، اما مشکل این است که آن تصاویر و در حقیقت، آن کتاب ها دیده نشده و آن قدر مورد استقبال قرار نگرفته اند که بگوییم حداقل یک کتاب داریم که شخصیت زن مسلمان را به خوبی به تصویر کشیده باشد و این شخصیت، تاثیرگذار بوده باشد و مخاطب زیادی با آن ارتباط برقرار کرده باشند.
وی تصریح کرد: البته در مقابل، تا دل تان بخواهد کتاب هایی با شخصیت زن داریم که هیچ تعهدی نسبت به انقلاب و اسلام ندارند و این، یعنی نویسندگان ما نتوانسته اند رسالت خود را به درستی انجام دهند؛ مثلاً الان خیلی ها شخصیت «ارمیا»ی رضا امیرخانی را می شناسند، خصوصیات اخلاقی اش را به یاد می آورند، وقتی می خواهند در باره اش حرف بزنند، خیلی نکات را چون هر دو طرف می دانند، به زبان نمی آورند، اما آیا شما یک شخصیت زن مسلمان می شناسید و به یاد می آورید که این طور باشد؟
نویسنده «لبخند مسیح» گفت: تنها کتاب هایی که در این زمینه به یاد می آورم «طوفان دیگری در راه است» سید مهدی شجاعی و «دا» است که البته هنوز آن تاثیر ماندگار و فراموش نشدنی را بر خواننده ندارند.
عرفانی در پایان گفت: شاید بخشی از این اشکال، به نویسندگان متعهد برگردد، اما بیشتر از آن کم کاری و کم توجهی نهادهای دولتی و حکومتی مثل وزارت فرهنگ و ارشاد است که برای آرمان های اصیل و اصلی خودش هزینه نمی کند؛ چه در تولید کتاب و چه در تولید فیلم هایی که بتوانند جهانی شوند و حرف انقلاب و اسلام را به درستی و با تکنیک قوی منتقل کنند. اگر هم تا به حال هزینه کرده است، نتیجه ماندگار و تاثیرگذاری نداشته و حاصلش تعدادی کتاب سفارشی کم خواننده شده است که مخاطب، ترجیح می دهد وقتش را به آنها اختصاص ندهد؛ واقعیت همین است، باید بپذیریم، حتی اگر تلخ باشد.