به گزارش گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ سایت «هویت ما» با هدف پرداختن به موضوعات مرتبط با «هویت اسلامی- ایرانی ،سبک زندگی و تمدن نوین اسلامی» با محمدرضا زائری ، مدیر مسئول ماهنامه خیمه مصاحبه کرده است که متن این مصاحبه در زیر آمده است:
محمدرضا زائری گفت: وقتی می گوییم «تشبه به کفار حرام است» برای این است که ما جبهه مقابل را تقویت می کنیم . مثلا اگر شما کارمند پپسی کولا باشی و هر روز موقع ورود، نوشابه کوکا کولا در دست وارد شرکت شوی ، آیا به تو اجازه این کار را خواهند داد؟
الان از این نمونه ها در اینترنت بسیار است، به کسی پول می دهند که آگهی تبلیغاتی شرکت را روی لباسش بزند و در خیابان راه برود. مبلغ کمی پول به او می دهند، اما اگر همین شخص یک ستاره فوتبال یا بازیگر معروف باشد ، حتی یک نوار چسب اگر روی دستش بزند، قیمت پیدا می کند.
این جوان یا نوجوانی که در خیابان های ما راه می رود ، آیا می داند که در واقع دارد مفت و رایگان برای کسی یا کسانی تبلیغ می کند که آنها میلیونها دلار پول به جیب می زنند؟ نه توجه ندارد و اصلاً ذهنش به این سمت نمی رود. این همان بخشی است که باید این پشت صحنه ها را به آنها نشان داد و تحلیل کرد، تا خیلی چیزها آشکار شود. هر قدر به جوانها بگوییم مصرف غذا های منجمد و آماده و فست فودها ضرر دارد، هر قدر هم بگوییم ضرر دارد ، یک فیلم سینمایی که در یک نقطه حساس فیلم ذائقه مخاطب را تحریک می کند و او را مشتاق می کند که پیتزا بخورد ، اثرش بیشتر است از حرف من. چون هم در دسترس است و هم خوشمزه و رایج. اما اگر من خوراک و غذای سالم را در دسترس او قرار دهم قضیه فرق می کند. همبرگر مک دونالد را اکنون با یک دلار می توان خرید، و فرد هنوز از آن طرف مغازه خارج نشده، آن را می گیرد و می خورد.
این فعال و کارشناس فرهنگی تصریح کرد: آیا ما جایی داریم که غذای سالم را به همین سرعت و با قیمت کم به مخاطب بدهیم؟ ممکن است شما بگویید این سرعت با غذای سالم جور در نمی آید ؟ اتفاقاً سبک زندگی ما این است که غذا را با سرعت نخوریم. مبنای ما این است که بنشینیم و با ادب و با حوصله از جهت ذهنی و روحی آماده شویم. سپس بسم الله بگوئیم. کمی نمک در دهان بریزیم. سپس غذا بخوریم.
آیا فیلم سینمایی و سریال ما آمده این سبک را ترویج کند وعلاقه به این سبک را ایجاد کند و آن را جذاب کند؟ نقطه حساس ماجرا این است که ما نیاز داریم این مفاهیم را منتقل کنیم.
مدیرمسوول خبمه با ذکر مثالی گفت: یکی از مدیران مدارس و از فرهنگیان با سابقه می گفت: «امروز آقایان در دست خانمها و خانمها در دست بچه ها و بچه ها در دست بازی های کامپیوتری و رسانه هستند». این بچه است که تصمیم می گیرد و مادر را برای اجرای تصمیماتش جلو می اندازد و خانم می تواند به آقا زور بگوید.
زائری ادامه داد: در سال 1995یا 1996 .م شرکت بی بی سی تصمیم به انتشار مجلات کاغذی گرفت . در آمارها مشخص شد بهترین گروه سنی برای انتشار مجلاتی که حتی از جهت اقتصادی توجیه داشته باشد ،گروه سنی بین 8 تا 12 سال است. علت این بود که در هایپر مارکتها ، این بچه های این گروه سنی هستند که سبد خانواده را پر می کنند. این بچه ها با سخنرانی هیچ تغییری نمی کنند. نسل جدید به سخنرانی گوش نمی دهد، اما 5 دقیقه یک کنسرت موسیقی یا یک بازی یا یک برنامه تلویزیونی روی او تاثیر می گذارد.
من اگر ساعت ها برایش از فواید، سخنرانی صحبت کنم ، تاثیری در او ندارد، اما اگر کسی که کودک او را دوست دارد کتاب بخواند، روی او تاثیر دارد.
ممکن است در جاهایی به دلایلی بعضی از منابع خبری و رسانه ای و تبلیغی ؛ ضد تبلیغی شوند. اگر برای من این مهم است که آن اتفاق بیافتد، باید به دنبال پیدا کردن راه آن باشم.
نویسنده کتاب «حجاب بی حجاب» اضافه کرد: در بحث حجاب که در حوزه سبک زندگی یک بحث جدی است ، این سوال مطرح است: مخاطبی که امروز به حجاب اعتقادی ندارد و به ضرب و زور حجابش را حفظ می کند، آیا دشمن ، تابلو تبلیغاتی در خیابان زده و نوشته «حجاب خوب نیست و حجاب صدف نیست» که من بیایم با تابلوی حجاب صدف است و خوب است ، این فرد را موعظه کنم ، و این گونه مخاطب با حجاب می شود؟ آیا دشمن در دانشگاه سخنرانی راجع به بی حجابی گذاشته که من با سخنرانی مشکل حجاب را برطرف کنم؟
مبنای بسیار دقیقی که گویا نقل از مرحوم علامه سید شرف الدین است که «لا تنتشر الهدی الا من حیث النتشر الضلال». این به نظر می رسد در حوزه سبک زندگی و مفاهیم جدی در حوزه فرهنگی بسیار کارآمد است. یعنی ببین مشکل از کجا شروع شده، از همان جا حلش کن.
کسی که با ورود ویروس به بدنش بیمار شده است، بدون بیرون کردن آن ویروس نمی توان آن را درمان کرد. با حرف و چماق یا موعظه و تبلیغ این بیماری خوب نمی شود.
زائری گفت: مثلاً سیگار کشیدن برای من جذاب است. چون شخصیت های اصلی فلان فیلم و سریال در یک مقطع مهم از مسیر داستان، از موضع اقتدار و مردانگی سیگار کشیده اند و من ناخداگاه بدون این که متوجه باشم و بفهمم، سیگار کشیدن برایم یک احساس به وجود می آورد. این مسئله با فتوا دادن یک مرجع حل نمی شود.
اگر من نوعی از پوشش برایم جذاب است دلیلی دارد. سال ها بی سروصدا چادر سر زن مجرم دیده ایم . در رسانه ها ، کسانی که عقل شان نمی رسیده ، بی سواد بوده اند ، یا نفهمیده اند یا زورشان نرسیده ، چادر داشته اند. اما خانم دکتر یا استاد دانشگاه بدون چادر بوده است.
وی با اشاره به نقش رسانه ها در ترویج آسیب های فرهنگی گفت: سال ها شخصیت های باسواد و تحصیل کرده بدون چادر و با اسم شیک و امروزی، و زنهای بی سواد و یا کم سواد با اسم مذهبی و با چادر در رسانه ها نشان داده شده اند.
در بعضی از کتاب های اسرائیلی و رژیم صهیونیستی داستان های متعددی است که دختر یهودی که صاحب خانه و پول است ، یک پسر فلسطینی بی خانمان را از مرگ نجات داده است . همین اتفاق راجع به حجاب و چادر در کشور ما اتفاق افتاده است و لازم نیست تعجب کنم، از این که مخاطب نوجوان ما، حتی در خانواده مذهبی چادر سر نمی کند. اتفاقاً اگر کسی چادر سر کند باید تعجب کرد و باید دید چه عاملی باعث شده این فرد علی رغم این همه تبلیغات و فشارها هنوز چادری است؟ میکروسکوب بردارید ببینید چه چیزی باعث شده است هنوز چادری است؟ چه نان حلالی، چه پدر و مادری داشته است؟ چه محیط خانوادگی ، چه چیز عجیبی ، مادرش به او داده که هنوز چادری است؟
زائری در پایان تضافه کرد: یک روز خانمی از بستگان و محارم به من گفت:دخترم به من چیزی گفته که من را خیلی نگران کرده است! «در یک خانواده خیلی سنتی» وقتی صحبتی راجع به ازدواج شده است، حرفی از دهانش در رفته که مرا خیلی نگران کرده است. گفتم: چه چیزی در حرف هایش احساس کردی؟ دخترش خواسته است که داماد باید دارای یک کت شلوار سرمه ای و یک گل در جیبش و یک محاسن اینجوری و یک قد و قامت این چنینی و... باشد.
کمی که صحبت کردم مادرش گفت بله. یک چنین چیزهایی می گفته. گفتم نگران نباش این چیزی است که سالها در سریالهای تلویزیونی دیده؛ ناراحت نباش. نه دخترت با کسی رابطه دارد، نه نظری به کسی دارد. آن چه ما سالها در تلویزیون و سریال ها به او نشان داده ایم و به مرور ناخوداگاه به او گفتیم، توهم ایده آل او شده است. ایده آلی که اکنون ما با آگهی های بازرگانی برای یک دختر و پسر جوان می سازیم ، همین است . یک خانه ویلایی، یک یخچال ساید بای ساید و یک تلویزیون فلان اینچ و یک سفر خارجی است . خودمان داریم ، اینجوری حرف می زنیم و عمل می کنیم. این را هم به نسل جوان می گوییم.