به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، مهمترین محورهای سخنان حداد عادل در شبکه 6 به شرح ذیل است:
* مدیرانی که انتخاب می کنم طبق شعار دولتم باید باتقوا و با تدبیر و انقلابی باشند.
* تقوای سیاسی جلوههای مختلف دارد، اینکه برای پیروزی در بخش و حوزه خودش بخش دیگری را خراب نکند. البته تقوا را به تنهایی کافی نمیدانمم بلکه باید از تدبیر بالا نیز برخوردار باشد. باید متخصص باشد و مجرب هم باشد.
* عادت به تغییر اتوبوسی مدیران ندارم. این کار افرادی است که عدهای دنبالشان راه افتادهاند. مانند مرغ مادری که جوجهها دنبالشان جیک جیک میکنند.
من از اینجور اطرافیان ندارم.
* من با همه راحت هستم. هر کس تقوا و تدبیر داشته باشد با من مشکلی ندارد. هیچ جا اتوبوسی آدم نمی برم. اگر کسی تقوا و تدبیر داشته باشد حتما حفظش میکنم.
* دلیلی نمیبینم وقتی کسی رئیس جمهور می شود بدنه مدیریت کشور را بریزد در گونی و دم پنجره بتکاند و مدیریت کشور را به انسانهای باتجربه بدهد.
* به قبلی ها هم میگفتم یک ذره بین برندارید که هرکس به شما رای نداده یا با شما اختلاف سلیقه دارد یا کنار بگذارید.
* کابینه ام هنوز مشخص نیست. اشخاصی را در ذهن دارم اما با آنها مطرح نکردهام.
* بخاطر اینکه احتمال میدهم درباره آنها و خودم حاشیه سازی باشد، کاندیداهای کابینهام را اعلام نمیکنم.
* در بین 8 نامزد انتخابات، سابقه مجلسی من از همه بیشتر است. من یک دوره هم ریاستمجلس را در کارنامه دارم و چهاردمین سالی است که کارم را در مجلس آغاز کردم. تجربه دارم مناسبات دولت و مجلس را. هم مجلس را می شناسم و هم مشکلات همکاری دولت و مجلس را میدانم. دولت باید قوانین مجلس را اجرا کند و مجلس هم باید در وضع قانون واقعیات کشور را درنظر بگیرد و پای صحبت دولت بنشیند.
* اگر دولت برای مجلس شرط بگذارد، دیگر مجلس در راس امور نیست. دولت باید بیاید و مشکلاتش را توضیح داده و مجلس را از مشکلات و واقعیت ها آگاه کند ولی اگر در نهایت مجلس چیزی را تصویب کرد، باید اجرا کند. رهبری هم در پاسخ به سوال من در مجلس هفتم فرمودند: آنچه در مجلس به تصویب میرسد و در شورای نگهبان تایید می شود برای قوای سه گانه لازم الاتباع است.
* محترم شمردن قانونی که حتی اشکال هم دارد از بی قانونی بهتر است.
* در مناسبات دولت و مجلس همه حرفها آن نیست که در صحن علنی و حتی کمیسیون ها گفته می شود. دولت و مجلس میتوانند جلسات رایزنی متعدد داشته باشند. تا مانند دو دست یک بدن که هر دو بار سنگینی را برمیدارند، کار را کار مملکت بدانند در وهله اول و با همدلی رابطه را جوری مدیریت کنند که از بسیار تصادمها پیشگیری شود.
* آمریکا دشمنی را کم کند، به قول رهبری اسلحه را از شقیقه ما بردارید ما آماده مذاکره با شما هستیم. هم دشمنی و هم بر طبل تحریم کوبیدن و تلاش برای براندازی و در عین حال دم از مذاکره زدن با هم نمی خواند.
* هر کشوری باید سعی کند در دیگر کشورها دیپلماسی قدرتمندی داشته و از نفوذ فرهنگی و روابط فرهنگی و هنری استفاده کند. میتواند تصویر درستی در انظار ملت ایجاد کند که پشتوانه شده و به کمک مردم بیاید. یکی دیگر از این دیپلماسیها ورزش است.
* بیداری اسلامی را پدیدهای مبارک و دوران ساز میدانم و معتقدم باید خوش آمد بگوییم به بیداری اسلامی. باید تلاش کنیم که بیداری اسلامی گسترش یابد و منحرف نشود. باید آسیب شناسی کنیم از بیداری اسلامی و بیداری اسلامی را نوید دوران تجدد اسلامی می دانم. در قرن 21 به جای تجدد غربی، در بیداری اسلامی باید منتظر تجدد اسلامی باشیم. هرچه بیداری اسلامی گسترش یابد قدرت کشورهای اسلامی و از جمله ایران بیشتر خواهد شد.
* در کشورهای حوزه بیداری اسلامی باید سرفصل جدیدی از روابط را باز کنیم.
* برای کاهش تورم یکی از راهکارها کنترل دولت است. مجلس هم باید مراقب باشد که رشد نقدینگی از یک حدی نگذرد. تورم ناشی از فزونی نقدینگی است. اگر نقدینگی را در جامعه زیاد کنیم، آنچنان که الان زیاد است، تورم زیاد می شود. یکی از راه های کنترل تورم آن است که نقدینگی موجود در دست مردم را به سوی فعالیت های مولد وسودمند تولیدی هدایت کنیم و اجازه ندهیم این نقدینگی باعث گرانی شود. باید برای سرمایه گذاری تسهیلاتی ایجاد کنیم.
* باید از خلق پول و چاپ اسکناس توسط دولت ها جلوگیری شود. این چیزی به ثروت واقعی جامعه اضافه نمیکند ولی قیمت کالاها را بالا می برد. یکی از راه های توقف ساختن تورم، انضباط مالی در دولت است. دولت باید انضباط مالی داشته باشد تا نقدینگی رشد نکند و خلق اسکناس نشود.
* راه های متعددی برای کنترل تورم است. افزایش تولید به کاهش تورم منجر میشود.
* برای افزایش تولید، مطابق قانونی که در مجلس به تصویب رسیده، سعی کنیم موانعی که سر راه تولیدکنندگان هست کم کنیم. مثلا مسائل گمرک و بیمه و حمل و نقل و مشکلات کارگری و تامین اجتماعی و بهره وری و ... را درست کنیم. توجه جامعه به محصولات ایرانی هم میتواند به افزایش تولید منجر شود. باید با استاندارد کاری کرد که کالای ایرانی کیفیت بهتری داشته باشد. و به تولیدکنندگان با کیفیت بیشتر توجه بیشتری شود. همچنین باید کار فرهنگی شود در مردم تا وقتی چشمشان به کالای خارجی میافتد، فوراً به آن روی نیاورند بلکه کالای ایرانی مصرف کنند. باید انگیزه فرهنگی در مردم ایجاد کرد.
* بازار رقابتی را هم مفید میدانم در برخی موارد. نباید انحصار به بالش نرمی زیر تولیدکنندگان باشد تا مثلا خودروسازان هر خودرویی با هر مقدار مصرف بنزینی روانه بازار کنند.
* در مساله خودرو معتقدم حل مشکلات خودروسازی از ایران در این است که اولا در داخل کشور انحصار را برداریم. الان در اختیار دو غول خودروسازی است. اینها مانند درختان تنومندی شدند که جلوی آفتاب را گرفتند و هیچ نهال تازه ای کنارشان امکان رشد و نمو ندارد.
همچنین باید امکان رقابت خودروسازان داخلی با خارجی فراهم شود. البته واردات نباید طوری باشد که خودروساز داخلی را از پا درآورد.
* جایی که ناامنی باشد، پول نمی ماند. اگر میخواهید سرمایه جایی مستقر شود، باید امنیت اقتصادی ایجاد کنیم. تغییر بی رویه قوانین و بی ثبانی قوانین، امنیت اقتصادی را تحمیل میکند.
* در کشور امکانات زیادی داریم که می تواند برای سرمایه گذار بازارهای زیادی تولید کند. بازارهای سودآوری که جاذبه ایجاد کند.
* در نفت صدها هزار قطعه داریم که از خارج وارد می شود. در تمامی اینها میتوانیم بازار تضمین شده ای برای سرمایه گذار ایجاد کنیم اما شرطش این است که مدیر اقتصادی در هر سازمان و ارگانی به بخش خصوصی به چشم دشمن نگاه نکرده و آن را رقیب نشمرد. ما باید چشم ها را بشوییم و جور دیگری ببینیم.
* الان بانکها به جای کار پولی، کار اقتصادی میکنند و به تاجر و بساز و بفروش تبدیل شدهاند. از بانکداری اسلامی به معنای صحیح کلمه بسیار دور هستیم. بانکها نباید بنگاه اقتصادی شوند. اینکه بانک ها پول شما را بگیرند و به شما 20 درصد سود بدهند و بعد به جای اینکه به صنعت تسهیلات بدهد و تورم را کم کند، برود مانند یک تاجری که از گرانی حسن استفاده را به قول خودش میکند، با پول های مردم برج بسازد و در آن برجسازی 60 درصد در سال سود ببرد و بیست درصدش را به مردم بدهد و چهل درصد خودش سود کند، اینهاست که اقتصاد کشور را فلج کرده است.
هر کس رئیس جمهور می شود باید اولا این وضعیت بانکی کشور را سامان دهد. آقای احمدی نژاد هم به آقای داودی ابلاغ کرد که شما مامورید در 6 ماه طرح خود برای اصلاح نظام بانکی را به دولت عرضه کنید. البته این طرح اعلام نشد و ما نمیدانیم چه مشکلی وجود داشت.
* دیوان سالاری دیوانه کننده در ادارات هم باید حل شود. دیوان سالاری نیست، دیوانه سالاری است. این وضع باید تغییر کند.
* ازدواج الان در عین حال که خوشحال کننده است به علت مشکلات مالی و بیکاری، دغدغه آور و نگرانکننده هم شده است. این دغدغه ها در صحبت های جوانان و مردم مشهود است. تشکیل خانواده ندادن آثار روحی منفی و آثار روانتنی دارد و در سلامت فرد تاثیر میگذارد. ما باید تابو را بشکنیم. باید ازدواج را امری طبیعی و لازم و متعارف جلوه دهیم و گرهها را باز کنیم. من در این ایامی که به دانشگاه ها می رفتم برای دانشجویان مفصلاً صحبت کردم. یک سلسله سنت های مزاحم دست و پاگیر که ربطی هم به دین و اسلام هم ندارد، مانع ازدواج آسان جوانان شده است.
* زندگی ما سبکش نه اسلامی است و نه ایرانی. اسراف و ریخت و پاش میکنیم و دنبال مد هستیم و هرچیزی که قدری قدیمی و کهنه باشد دور می اندازیم و دائم تحت تاثیر تبلیغات هستیم. ما نمیتوانیم به سبک زندگی غربی زندگی کرده و بخواهیم اقتصاد مقاومتی داشته باشیم. مادام که به سبک زندگی غربی زندگی کنیم طعمه تحریم غربی ها هستیم. باید از این دایره بیرون بیاییم. تا وقتی سبک زندگیمان غربی است آنها میتوانند ما را با تحریم در فشار قرار بدهند اما اگر زندگیمان عوض شود و در واقع هوس نداشته باشیم و عاقلانه زندگی کنیم و محتاج بیگانه نباشیم، آنها نمیتوانند کاری کنند.