سید عبدالمجید اشکوری در گفت‌وگو با خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» در قم، اساس شکل گیری رابطه ها در تمدن اسلامی را مدل امامت، امت و دارای وجه عقلانی دانست و بیان کرد: مفهوم امامت به معنای جهت دهی تمایلات عمومی در یک سمت و سوی واحد است که از وظایف رهبر جامعه اسلامی می باشد.
وی با بیان اینکه مردم دارای دو نقش عامل و ناظر در جامعه اسلامی می باشند، گفت: مبانی تقلید از این جهت مدنظر قرار می گیرد که برای مسائل مختلف به کارشناس رجوع شود و البته این رجوع تنها شامل حوزه های سیاسی نمی گردد.
عضو هیئت علمی موسسه امام خمینی(ره) سبک مدیریت مطلوب در دین را مهم و اساسی دانست و تصریح کرد: مدیر باید درک صحیح از دین داشته باشد؛ زیرا اسلام یک آیین تکاملی است و در فلسفه وجود خود به دنبال تکامل عقل و باورهای انسان است؛ لذا مدیر باید نسبت به منکر و معروف شناخت درستی داشته باشد که این مستلزم وجود سطح مقبولی از فکر و نظریه در اوست.
اشکوری جایگاه رئیس جمهور را به عنوان بازوی رهبری در مهمترین رکن مدیریتی نظام دانست و گفت: کار رئیس جمهور مطلقا رهبری نیست، بلکه مدیریت امور در جهتی می باشد که رهبر تعیین کرده است.
وی با اشاره به تعریف مدیریت عرفی در جامعه تصریح کرد: در این تفکر چنین القاء می شود که چون ما قادر به کشف حقیقت نیستیم، پس اداره امور را براساس عرف و قوانین آن انجام می دهیم که درک از خواست عرف را نیز مبتنی بر رای اکثریت می دانند؛ ولی اکثریت مدنظر نسبی بوده و مطلق نمی باشد.
عضو هیئت علمی موسسه امام خمینی(ره) در این رابطه خاطرنشان کرد: در مدیریت عرفی ادعا بر تبعیت از عقل جمعی است و تعریف شان از این مفهوم آن چیزی است که اکثریت با تعقل به او رسیده اند که این نوع مدیریت از نظر اسلام صحیح نمی باشد.