روی کار آمدن روحانی امید تازه‌ای برای منطقه است

به گزارش گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، انتخاب «حسن روحانی» به عنوان رئیس ‌جمهور جدید ایران واکنش‌های متعدد و مختلفی را در سطح جهان در پی داشته. در همین راستا «جک استراو» وزیر خارجه اسبق بریتانیا که پیش از صدور «بیانیه تهران» مذاکرات متعددی با آقای روحانی داشته، با انتشار یادداشتی در روزنامه «دیلی‌تلگراف» به بررسی پیامدهای انتخاب وی به عنوان رئیس‌جمهور جدید ایران پرداخته است.

استراو در این یادداشت که روز دوشنبه منتشر شده، به توصیف مواضع و خصوصیات رفتاری روحانی پرداخته و نوشته است: وی ذاتا مودب، محترم و خوش مشرب است. او در معامله هم کاملا صریح و عملگرا است، اما در عین حال به شدت حامی منافع ایران، مردمش و انقلاب اسلامی است.

وی با اشاره به ساختار نظام و حکومت در ایران و سوابقی که روحانی در این ساختار دارد، به صحبت‌های «ریچارد دالتون» سفیر سابق بریتانیا در تهران که گفته بود «روحانی در سرتاسر صحنه سیاسی ایران ارتباطاتی دارد»، استناد کرده است.

وزیر خارجه اسبق بریتانیا سپس می‌نویسد: انتخاب روحانی می‌تواند بهترین خبر در این چند سال برای آینده تمام منطقه، ایران، اقتصادش، مسئله هسته‌ای و همچنین موارد مربوط به سوریه، عراق، اسرائیل و فلسطین باشد.

وی سپس هشدار می‌دهد: اما دو خطر وجود دارد. یکی اینکه فکر کنیم هیچ چیز تغییر نکرده و روحانی همان احمدی‌نژاد اما با لباسی بهتر است. این مبنای اصلی صحبت‌های جنگ‌طلبانه‌ای است که «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل در واکنش به پیروزی روحانی بیان کرده است. چنین صحبت‌هایی فکرنشده و نادرست هستند.

استراو ادامه می‌دهد: اما خطر دوم است که تصور کنیم همه‌چیز تغییر کرده، انتظارات زیاد و فوری از روحانی داشته باشیم. دولت ما باید به دنبال ازسرگیری روابط کامل دیپلماتیک با ایران باشد، اما باید این را هم در نظر داشته باشد که روحانی اوایل آگوست سمتش را تحویل می‌گیرد. او باید کابینه‌ای تشکیل دهد و وزرایی برگزیند که مجلس آن‌ها را تائید کند. او باید پیش از مذاکره با غرب، با رهبر و سپاه قدرتمند مذاکره کند. در حالی که مذاکره کردن با وی نکته مثبت بزرگی است، باید در نظر داشت که او یک شیعه و یک ایرانی است و به شدت به این‌ها می‌بالد.

او در پایان به سیاستمداران مقامات فعلی غرب توصیه می‌کند: در برابر او و ملتش بردباری، احترام و درک متقابل خود را نشان دهید. در این صورت است که این احتمال وجود دارد که مذاکرات 10 ساله 1+5 که در سال 2003 در جنوب تهران آغاز شد، سرانجام فرخنده‌ای داشته باشد.