گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»؛ از نسبت های مهم در ارزیابی و مقایسه وضعیت اقتصادی دو کشور نسبت میزان ارز رایج قابل پرداخت جهت تهیه یک سبد کالای مشابه است.
به عبارت دیگر یعنی مصرف کننده کشور A در مقایسه با مصرف کننده کشور B جهت تهیه یک یا چند کالای مشابه به چه میزان پول پرداخت می کنند؛ این شاخص علاوه بر تبیین وضعیت نسبی استانداردهای زندگی در کشورهای مختلف، جهت تعیین توان اقتصادی و میزان رقابت پذیری اقتصاد، تعیین نرخ برابری ارزهای ملی و غیره نیز قابل استفاده است.
در اقتصاد برابری قدرت خرید به اختصار ppp (Purchasing power parity) نوشته می شود.
محاسبه شاخص PPP نیاز به تعیین سبد کالاهای مشابه مورد مصرف در دو کشور مورد مقایسه دارد، انتخاب سبد کالای مشابه به گونه ای که کالاهای انتخابی دارای ویژگی های یکسان کیفی و کمی بوده، دارای واحد یکسان اندازه گیری باشند و نیز نوع ارتباط جامعه مصرف با کالا در دو کشور یکسان باشد، از چالش های اصلی محاسبه است.
برای ساده سازی و ارزیابی تقریبی PPP می توان از شاخص Big Mac Index استفاده کرد. ساندویچ همبرگر مک دونالد به عنوان یکی از کالاهایی که تقریباً در بیشتر کشورهای دنیا به یک صورت مشابه تهیه و مصرف می شود به عنوان کالای مشابه در نظر گرفته می شود.
فرض کنیم که مصرف کننده این کالا در کشور آمریکا دو دلار و در کشور بریتانیا 1.5 پوند بابت خرید همبرگر مک دونالد پول پرداخت کنند، نسبت 1.5 پوند به دو دلار برابر 0.75 خواهد بود.
عدد 0.75 در مقایسه با نرخ برابری ارز آمریکایی(دلار) و ارز انگلیسی (پوند) که 0.62 است، بزرگتر است و این به مفهوم آن است که مک دونالد در بریتانیا گرانتر از مک دونالد آمریکایی است و اگر بخواهیم به طور ساده و تنها بر اساس شاخص همبرگر مک دونالد داوری کنیم باید بگوییم که:
قدرت خرید مردم کشور آمریکا بیشتر از کشور بریتانیا است.
توان رقابت پذیری اقتصاد کشور آمریکا بیشتر از اقتصاد کشور بریتانیا است.
استاندارد زندگی در کشور آمریکا بیشتر از کشور بریتانیا است.
نرخ تبدیل ارز کشور آمریکا به ارز کشور بریتانیا منطقی به نظر می رسد.
در حال حاضر ایران از لحاظ قدرت برابری خرید، کشور 17 در دنیاست و بر اساس فهرست صندوق بینالمللی پول، ایران رتبه 27 را دارد.