به گزارش گروه علمی «خبرگزاری دانشجو»، در دهه 1960 میلادی «لرد رابینز» که رییس دپارتمان اقتصادی دانشکده اقتصاد لندن بود، تصریح کرد که فضای دانشگاهی برای تمام افرادی که صلاحیت و توانایی پذیرفته شدن در آن را دارند باید فراهم شود اما اکنون پس از گذشت نیم قرن در هنگکنگ، ایدهآلها از حقیقت فاصله زیادی دارند.
طی سالهای اخیر هنگکنگ با رشد فزاینده دانشآموزان ممتاز مواجه بوده که اکثریت آنها توانستهاند امتیاز مورد نیاز برای ورود به دانشگاه را کسب کنند این در حالی است که از سوی دیگر فضای مورد نیاز و متناسب با رشد تعداد داوطلبان در دانشگاههای دولتی مهیا نشده و این امر موجب عدم توازن بین افرادی که به امکانات استاندارد دست مییابند و افرادی که موفق به کسب سهمیه در دانشگاههای محلی میشوند، شده است.
به نقل از پایگاه اینترنتی «تایم اوت»، در ماه اوت سال جاری میلادی (2013) از مجموع 28 هزار و 418 داوطلبی که توانستهاند حداقلهای ورودی به دانشگاههای هنگکنگ را کسب کنند، بیش از 13 هزار نفر یعنی چیزی حدود نیمی از آنان به دلیل کمبود ظرفیت نتوانستهاند در دانشگاههای دولتی پذیرفته شوند. در نتیجه بسیاری از این دانشجویان به دنبال سفر به خارج و تحصیل در دانشگاههای خارجی هستند اما قدرت انتخاب برای دانشجویانی که توانایی رفتن به خارج را ندارند محدود خواهد شد.
یک دانشجوی دختر هنگکنگی نیز به دنبال شنیدن اخبار ناشی از عدم پذیرفته شدن دانشجویان به دلیل کمبود فضای کافی آموزشی با پریدن از یک ساختمان اقدام به خودکشی کرد که این مسئله باعث شد کارشناسان آموزشی هنگکنگ برای حل این بحران به دنبال یک راهحل جدی باشند.
«چنگ کای مینگ»، رییس بخش آموزش دانشگاه هنگکنگ در این رابطه میگوید: اینکه هر سال شاهد هستیم دانشجویانی که صلاحیت ورود به دانشگاهها را دارند نمیتوانند وارد دانشگاه شوند، بسیار دردناک است. نباید اجازه دهیم که نسل دانشجویان یکی پس از دیگری، به دلیل کمبود فضای دانشگاهی قربانی شوند.
برخی از کارشناسان همچنین از اینکه فضاهای دانشگاهی دولتی سبب بیعدالتی و فقر بین نسلهای مختلف میشود، ابراز نگرانی کردند