سند سفارت آمریکا: با اختلاف میان دانشجویان باعث بروز خشونت شوید

 

22/2/56 سایروس ونس، وزیر خارجه آمریکا در تهران همزمان با اعلام موافقت کارتر با فروش 160 فروند اف 16، به مسئله حقوق بشر اشاره کرد و به شاه یادآور شد که حقوق بشر عنصر اصلی در سیاست خارجی دولت کارتر می باشد و خواستار رعایت حقوق بشر در ایران شد.

19/6/56کارتر خواستار موافقت کنگره با فروش هواپیماهای آواکس به ایران شد.

کارتر: دفاع از ایران برای آمریکا اولویت دارد.

19/8/56سخنگوی وزارت خارجه آمریکا: شاهنشاه به عنوان مظهر امنیت و ثبات منطقه، بزرگترین مانع برای اهداف آنارشیتها شناخته می شوند.

25/8/56کارتر پس از دیدار با شاه در واشنگتن: ما خواهان ایران نیرومند تحت رهبری شاه هستیم. آمریکا نیازهای نظامی ایران را تامین می کند. درتهران ( در سفر به تهران) نشان می دهم که تا چه حد به روابط ایران و آمریکا اهمیت می دهیم.

10/10/56:کارتر در تهران: ایران به دلیل رهبری بزرگ شاه مبدل به جزیره ثبات در یکی از آشوب زده ترین نقاط جهان شده است. (19/10 – سرکوب  خونین قیام مردم قم )

 

 

18 شهریور 57 (یک روز پس از واقعه 17 شهریور): سخنگوی وزارت خارجه آمریکا: ما خطر حوادث ایران را کوچک نمی شماریم لیکن شاهد هستیم که شاه به کنترل اوضاع ادامه می دهد .

وی گفت: از عمل نظامی انجام شده درتهران و سایر شهرهای بزرگ ایران خوشحال است.

19/6/57: تماس تلفنی نیم ساعته کارتر با شاه.

کارتر: اقداماتی که دولت ایران برای آزادی سیاسی انجام داده بایستی ادامه یابد.

19/6/57: وزارت خارجه آمریکا:پرواضح است که بایستی نظم در ایران مستقر شود و نیروهای امنیتی ایران برای برخورد با شورش های ضد حکومت بااحتیاط عمل کنند.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا: اعتقاد داریم دولت ایران می تواند اوضاع را کنترل کند و لذا در این احوال ما دخالتی نمی کنیم.

26/6/57: یک سناتور آمریکائی: اقدام دولت آمریکا در حمایت از شاه درست بود این حمایت اهمیت خارق العاده ای برای منافع آمریکا دارد.

19/7/57: کارتر: آمریکا دوستی تاریخ خود با ایران که نیروی بزرگ و عامل ثبات منطقه است را حفظ خواهد کرد.

4/8/57: کارتر در پیام به شاه به مناسبت تولد وی: مشکلات کنونی سپری خواهد شد و ملت ایران در پرتو برنامه مترقی سیاسی که آن اعلیحضرت اجرا کرده اند به صورت یک ملت نیرومند ظاهر خواهد شد.

11/8/57: تشکیل کمیته ویژه در کاخ سفید به منظور هماهنگ کردن فعالیت های آمریکا در ایران به ریاست برژنسکی دبیر شورای امنیت ملی، و مشارکت وزیر خارجه، وزیر دفاع و رئیس سیا

12/8/57: ونس وزیر خارجه: ماامیدواریم همه درک کنند ادامه آشوب و ویرانی به نفع هیچکس نیست.

12/8/57: برژنسکی درمکالمه با شاه (از کتاب خاطرات وی): ایالات متحده بدون هیچ قید و شرطی به نحو تام و تمام در بحران کنونی از شما حمایت می کند. ... از یک نظر وضع بحرانی است و دادن امتیاز به تنهائی حتما حالت انفجاری تری ایجاد می کند ( تشویق غیر مستقیم شاه به سرکوب )

18/8/57: دولت آمریکا اعلام کرد وسایل ضد شورش و سرکوب مورد درخواست ایران از جمله باتوم و 25 هزار کپسول گاز اشک آور را به ایران تحویل خواهد داد.

30/8/57: کارتر در دیدار با اردشیر زاهدی از او می خواهد در بازگشت به ایران حمایت مؤکد آمریکا از شاه را ابلاغ و ضمناً ضرورت نشان دادن قاطعیت از سوی شاه را اعلام کند.

سولیوان: مقصود من از تلفن زدن به شاه این بود که برای او روشن کنم رئیس جمهور ایالات متحده پشت سرش ایستاده و او را تشویق کنم اقدام قهرآمیزی انجام دهد ، قبل از آنکه رشته امور از دستش خراج شود .

16/9/57: دولت آمریکا در بیانیه رسمی: آمریکا به هیچ شکلی درا مور ایران دخالت نمی کند!

20/9/57: هنری کسینجر: آنچه درا یران پیش می آید یک تراژدی برای غرب است.

22/9/57: نیکسون: اگر دولت کنونی ایران سرنگون شود یک رژیم طرفدار شوروی جایگزین آن خواهد شد. آمریکا باید فعالانه از شاه حمایت کند. (توجه به فضای ضد کمونیستی آنروز جهان)

22/9/57: گزارش کمیته ویژه مسائل ایران در کاخ سفید: اگر ما برای تشکیل یک دولت غیر نظامی که دارای قدرت و اختیارات کافی است دست به کار نشویم کار شاه تمام شده است.

25/9/57: کارتر از سفیر آمریکا درتهران خواست به دیدار شاه رفته و حمایت آمریکا از کوشش های وی برای اعاده ثبات و امنیت درایران را به اطلاع وی برساند.

5/10/57: پس از جلسه در دفتر برژنسکی، تلگرافی از سوی وزارت خارجه آمریکا برای سولیوان (سفیر آمریکا) فرستاده شد تا پیامی را به شاه منتقل کند: ادامه تردید برای روحیه ارتش و اعتماد سیاسی مخرب است ( تشویق به رفتار تند ) بدیهی است چنانچه تشکیل دولت غیر نظامی غیر ممکن باشد و یا ارتش در خطر شکاف بیشتر باشد، شاه باید یک دولت نظامی مقتدر انتخاب کند که به اغتشاش ، خشونت و خونریزی پایان دهد . ( تشویق به کودتا )

13/10/57: سخنگوی کاخ سفید: شاه ایران در صورتی که تصمیم به اقامت در آمریکا بگیرد و یا برای گذراندن تعطیلات یا به دلایل دیگر به این کشور مسافرت کند مورد استقبال خواهد بود.

13/10/57: برژنسکی تائید کامل و بدون قید و شرط خود از شاه را اعلام کرد.

13/10/57: سفیر آمریکا درتهران مامور شد به شاه اعلام کند به نظر دولت آمریکا منافع ایران و شخص شاه ایجاب می کند از کشور خارج شود.

14/10/57: ونس در تلگراف برای سولیوان حمایت آمریکا از انتصاب بختیار به نخست وزیری را اعلام کرد.

16/10/57: کیسینجر: از آن بیم دارم که حوادث ایران به سایر کشورهای دوست آمریکا سرایت کند و همه را غرق در انقلاب سازد. وی گناه این حرکت را متوجه هدف تو خالی دفاع از حقوق بشر دانست. (هراس آفرینی از انقلاب مردم ایران در سطح منطقه، توجه به میزان اهمیت ذاتی و مطلق حقوق بشر در سیاست خارجی و استفاده از شرایط برای حمله به سیاست کارتر)

17/10/57: ژنرال هایزر، معاون فرمانده نیروهای آمریکا در اروپا برای یک ماموریت خطیر وارد تهران شد. هدف او ارزیابی ظرفیت های ارتش – در راستای کودتا – بود.

18/10/57: پس از اجلاس معروف گوادولوپ و ایجاد سیاست مشترک غرب برای مقابله با انقلاب، دو نماینده از سوی ژیسکاردستن، رئیس جمهور فرانسه، در نوفل لوشاتو با امام خمینی دیدار کرده و گفتند هدفشان ابلاغ پیام کارتر است. کارتر در این پیام از امام خواسته بود همه نیروی خود را برای جلوگیری از عدم مخالفت با بختیار به کار گیرد، چرا که حمله به بختیار منجر به انفجار ایران خواهد شد و تلفات زیادی به همراه خواهد داشت (تهدید امام)

امام در پاسخ : اگر آقای کارتر حسن نیت پیدا کرده اند و می خواهند خونی ریخته نشود، خوب است شاه را تبرئه و دولت بختیار را هم پشتیبانی نکند. من کودتا را نه به صلاح ملت و نه آمریکا نمی دانم. اگر کودتا شود از چشم شما می بینم.

20/10/57: سخنگوی وزارت خارجه آمریکا: ژنرال هایزر چند روزی بیشتر در تهران اقامت خواهد کرد تا بتواند با رهبران نظامی ایران بیشتر گفتگو کند. (تمدید ماموریت هایزر برای ادامه تماس با ارتش و زمینه چینی کودتای احتمالی)

20/10/57: سولیوان پیامی از واشنگتن دریافت می کند مبنی بر اینکه به شاه بگوید دولت آمریکا مصحلت شاه و مصالح کلی ایران را در این می بیند که وی هر چه زودتر ایران را ترک کند.

21/10/57: ونس وزیر خارجه آمریکا: پادشاه ایران شخصا تصمیم گرفته است از کشور خارج شود!! ما با این تصمیم موافقت داریم. آمریکا حالا احساس می کند شاه دیگر در آینده ایران نقشی ندارد. باید به حکومت غیر نظامی شانس حل اختلافات داده شود.

24/10/57: در پی درخواست های مکرر هایزر، ارتشبد قره باغی رئیس ستاد ارتش اعلام کرد: تمرد در ارتش سرکوب می شود.

27/10/57: وزیر خارجه آمریکا: ما قصد اعزام نیرو به هیچ کشوری نداریم. از آیت ا ...خمینی می خواهیم تا به درستی که مطابق قانون اساسی توسط مقامات قانونی ایجاد گردیده شانس موفقیت بدهد.

2/11/57: هایزر در تلگراف به سولیوان و سایروس ونس از واشنگتن درخواست کرد به وی اجازه داده شود به فرماندهان نظامی ایران ابلاغ کند که آمریکا دیگر حامی کودتای نظامی در ایران نیست.

3/11/57: هایرز: روشی که من مشغول انجام آن هستم ، در درجه اول اجرای کودتای نظامی تحت رهبری بختیار است . (ارتش کنترل مراکز کلیدی را تحت رهبری بختیار بعهده خواهد گرفت.)

10/11/57: هایرز: تیمسار قره باغی درباره حادثه ی ستاد ژاندارمری گفت که من دستور داده بودم سربازان لوله های سلاح خود را پائین آورده و به سوی جمعیت شلیک کنند.

هایزر قبل از ترک تهران: دولت بختیار ممکن است در آستانه سقوط قرار گیرد. اگر چنین اتفاقی افتاد ارتش فوراً و قاطعانه وارد عمل شود ، کودتا کند و کنترل کشور را بدست گیرد.

17/11/57: کسینجر: آمریکا هیچگاه یک متعهد مفیدتر از شاه نداشته است. آمریکا نسبت به ایران غفلت کرد.

13/11/57: ژنرال دیوید جونز رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا در تماس تلفنی با هایزر سوال می کند. آیا در صورت ترک تهران توسط هایزر، ارتش قادر به کودتای نظامی می باشد یا نه؟

هایزر: ارتش در صورت فرمان بختیار اقدام به کودتا خواهد کرد.

22/11/57: هایزر: معاون وزیر دفاع آمریکا از من پرسید آیا مایلم برای ترتیب دادن یک کودتای نظامی به تهران برگردم؟ ... تنها مقامی در کاخ سفید که به کودتا علاقمند بود برژنسکی بود... گفتم تحت شرایطی از جمله دسترسی به منابع نامحدود پول، ده ژنرال آمریکائی و ده هزار نیرو می توانم برگردم.

24/11/57: در پی درز اخبار مربوط به انفجار پایگاههای آمریکا در مرز با شوروی ( توسط پرسنل آمریکائی ) قسمت های رادار پایگاه های هوائی جزیره کیش و بنادر جاسک به محاصره یک ناوگان از نیروی دریائی آمریکا درآمد. چند ناو آمریکائی در بندر جاسک نیرو پیاده کردند. (مقامات آمریکائی بعدا خبر را تکذیب کردند)

25/11/57: درخواست خسارت آمریکا از ایران به دلیل نفوذ قراردادهای نظامی

27/11/57: دولت آمریکا رسما اعلام کرد خواهان حفظ روابط دیپلماتیک با رژیم جدید ایران است.

29/11/57: آمریکا اعلام کرد حاضر است هواپیماهای اف 14 را از ایران خریداری کند.

26/12/57: کارتر در پیام به شاه: در شرایط فعلی مسافرت وی به آمریکا به مصلحت نیست.

اسفند 57: سند سفارت آمریکا: نامه به وزارت خارجه: سیاست آمریکا به دو بخش کوتاه مدت و بلند مدت قابل تقسیم است. در کوتاه مدت تا قبل از تشکیل یک دولت جدید ما می خواهیم تمام مسائل گذشته حل و مجادلات خاتمه یابد و اساس معامله جدید با دولت ایران ریخته شود و در بلند مدت سیاست این است که میانه روها بر سر کار باشند و ناسیونالیست های مخالف مذهب تسلط بیشتری در اداره کشور داشته باشند. (مثلاً سیا در سال 1358 مبلغ 500 هزار دلار به احمد مدنی کمک کرد- گزارش سنای آمریکا)

 

 

27/2/58 سنای آمریکا طی قطعنامه ای نقض حقوق بشر در ایران را محکوم کرد. (اولین واکنش کنگره آمریکا در قبال انقلاب اسلامی. ورود موضوع حقوق بشر به رویه های ضد ایرانی دولت آمریکا)

1/3/58: دولت آمریکا اظهار امیدواری کرد سوء تفاهمی که در روابط پدید آمده به زودی بر طرف شود و عزیمت کاتلر سفیر جدید آمریکا در تهران امکان پذیر شود (ایران بعدا با عزیمت وی به دلیل سوابق مداخله در امور داخلی سایر کشورها مخالفت کرد).

2/3/58: کیسینجر: سقوط شاه بزرگترین شکست آمریکا پس از جنگ جهانی دوم بود.

29/3/58: یک سند سازمان سیا: تمام بذرهای یک جنگ داخلی در ایران کاشته شده است. ما تسلیحات زیادی در ایران داریم. گروههای زیادی در ایران آماده جنگ هستند. ما در آستانه موفقیت و پیروزی هستیم.

مرداد 58- سند سفارت آمریکا (خیلی محرمانه): ضمن تحلیل در باره ناتوانی و ضعف نیروهای شبه روشنفکری، تکنیسین های غربگرا، سیاستمداران لیبرال دموکرات، آرمان گرایان شبه نظامی و افراطیون چپ گرا، می نویسد: دو سناریو وجود دارد که می توان آشوب به پا کرد و باعث سقوط نهائی شد: 1-نیروهای رو به تفرق ناشی از نارضایتی های نژادی و منطقه ای در صورت برخورد مناسب با آنها می تواند باعث بسته شدن حوزه های نفتی، رکود اقتصاد سنتی و نارضایتی و ناامیدی مردم از عدم استعداد و توانائی رهبران اسلامی شوند. 2-اختلاف انداختن در میان دانشجویان دانشگاهها می تواند منجر به بروز نارضایتی عمومی و یا خشونت شده و سبب ایجاد دوره های چهل روزه ای شود که سبب سقوط شاه شد ... اگر کردها، آذربایجانی ها، اعراب و سایر گروههای قومی تلاش های خود را هماهنگ کنند، امکان موفقیت دارند.

سال 1358: سولیوان: هر گروه میانه رو و متمایل به غربی که به مبارزه علیه ملاها برخیزد، در مورد او به عنوان یک گروه مترقی با علاقه تمام تبلیغ خواهیم کرد.

مهر58: سناتور جکسون: انقلاب ایران محکوم به شکست است و آن کشور در آستانه تجزیه به قطعات کوچک است.

24/7/58: گزارش سفارت آمریکا در تهران: ائتلاف بین شریعتمداری، مجاهدین خلق و جبهه ملی می تواند بسیار نیرومند و سهمگین باشد.

4/6/58: سخنگوی وزارت خارجه آمریکا: اعتقاد داریم که برای ثبات منطقه و حفظ آرامش در ایران ، اهمیت دارد که اعتبار و نفوذ حکومت بازرگان تقویت شود.

1/8/58: کارتر به شاه اجازه اقامت در آمریکا داد.

7/8/58: شهردار نیویورک تظاهرات علیه شاه مخلوع را در این شهر ممنوع اعلام کرد.

22/8/58:(پس از تصرف سفارت آمریکا درتهران) آمریکا خرید نفت از ایران را قطع و به دستور کارتر وجوه نقدی و طلاهای ایران نزد بانک های آمریکائی توقیف شد.

29/8/58: بیانیه کاخ سفید: هر گاه آمریکا نتواند یک راه حل صلح آمیز برای مشکل گروگانگیری پیدا کند ناچار خواهد شد سایر راه حلها را مورد توجه قرار دهد.

 

 

10/1/59 کارتر در پیامی به رهبر بزرگ انقلاب اسلامی به اشتباهات آمریکا در قبال ایران اعتراف کرد ( همراه با درخواست آزادی جاسوس های آمریکا)

19/1/59: روابط ایران و آمریکا از سوی دولت آمریکا قطع شد.

20/1/59: دولت آمریکا صدور روادید برای ایرانیان را متوقف کرد و کارتر اعلام کرد آمریکا مجازات های تازه اقتصادی علیه ایران اعمال خواهد کرد.

7/2/59: شکست عملیات نجات جاسوس های آمریکا در طبس.

8/2/59: استعفای وزیر خارجه آمریکا در اعتراض به عملیات طبس.

10/2/59: خنثی شدن حمله یک هواپیمای اف 14 آمریکا به یک هواپیمای گشتی ایران در دریای عمان

اردیبهشت59: مایلز کاپلند همکار روزولت در کودتای 28 مرداد: هدف از تهاجم طبس، تنها آزادی گروگانها نبود بلکه کودتا برای سرنگونی رژیم ایران هدف اصلی بود.

کارتر: طبعاً کمی زمان لازم است تا بتوان دوباره عملیاتی از این نوع را تکرار کرد.

واشنگتن پست: «خط کاخ سفید هنوز هم در جهت اقدامات جدید نظامی در بهار و تابستان آینده قرار دارد.»

10/3/59: آغاز تحریم های اقتصادی آمریکا علیه ایران. 

27/3/59: تایمز: افشای سفر برژنسکی به بغداد برای بار دوم و دیدار با صدام حسین.

18/4/59: کشف کودتای نوژه، طرح آمریکا برای براندازی نظام.

تیر ماه 59: برژنسکی مجدداً در امان با صدام دیدار کرد. کنت تیمرمن درباره هدف این دیدار می نویسد: هدف بحث و مذاکره پیرامون راههای هماهنگ کردن فعالیت های آمریکا و عراق و مخالفت با سیاست های ایران بود.

مهر 59: کارتر: امیدوارم بدنبال جنگ عراق با ایران، آزادسازی گروگانهای آمریکائی سرعت یابد و ایران از این جنگ درس عبرتی گرفته باشد.

تابستان 59: صدام در سفر به ریاض سعی کرد از پشتیبانی فهد از حمله به ایران مطمئن شود. سعودیها موضوع را با آمریکا در میان گذاشتند. گزارش سعودیها حاکی است که برژنسکی، مشاور امنیت ملی کارتر نسبت به برنامه اشتیاق نشان داده است.

گری سیک معاون برژنسکی: برژنسکی معتقد است ایران بایستی از همه جهت تنبیه شود.

16/10/59: کارتر:اگر گروگانها محاکمه شوند ما دست به اقدام خواهیم زد.

22/10/59: ریگان رئیس جمهور جدید آمریکا: رابطه با ایران وقتی ممکن است که افراد میانه رو تری دراین کشور روی کار آیند (اشاره به تغییر رژیم)

11/11/59(ده روز بعد از آزادی دیپلمات ها و جاسوس های آمریکائی) دیپلمات های آزاد شده از رفتار دانشجویان مسلمان اظهار رضایت کردند.

12/11/59: ریگان در نخستین مصاحبه مطبوعاتی: اولین عامل ضروری برای تامین ثبات در خلیج فارس این است که در ایران دولتی بوجود آید که اختیار یک دولت واقعی را داشته باشد و نمایندگی آن را برعهده بگیرد. (مشروعیت زدائی از دولت ایران)

12/11/59: وزیر خارجه جدید آمریکا-ژنرال هیگ: آمریکا حضور نظامی خود در منطقه خلیج فارس را تقویت خواهد کرد تا به موقعیت کشورهای متمایل به غرب نظیر عراق کمک کند (جانبداری از عراق متجاوز در جریان جنگ)
 

 

11/4/60: اولین اجلاس دیوان حل اختلافات مالی ایران و آمریکا برای رسیدگی به بیش از 2200 دعوای مالی در لاهه تشکیل شد،

27/7/60: ریگان: اگر در ایران پانصد نفر دستگیر می شدند این انقلاب رخ نمی داد.

5/8/60: هیگ وزیر خارجه آمریکا: سیاست آمریکا موجب روی کار آمدن یک رژیم میانه رو در ایران می شود.

اسفند 1360: با هدف اعطای وام، اعتبار و تسهیلات به عراق در جنگ با ایران، در اسفند 1360 نام عراق از فهرست کشورهای حامی تروریسم- با سرعت- حذف شد.

 

 

18/8/61: ریگان محدودیت های اقتصادی و دیپلماتیک علیه ایران را برای یک سال دیگر تمدید کرد.

سال 1361: کشف کودتای قطب زاده – شریعتمداری. به نوشته جیمز بیل: سرویس های اطلاعاتی آمریکا یک شرکت تگزاس به نام «پرگرین» را به استخدام در آوردند تا در خارج آمریکا دست به اقدامی غیر قانونی بزنند. یکی از نقشه های این شرکت اجرای یک کودتا بر ضد دولت ایران 1982 (1361) بود که شامل قتل آیت الله خمینی نیز می شد، اما زمانی که مجری نظامی ایرانی طرح در سر قرار خود در نیویورک حاضر نشد، این طرح نافرجام ماند. برای مخارج این طرح 120 میلیون دلار در نظر گرفته شده بود.

اسفند61: وزارت خارجه آمریکا عملیات موسوم به استانچ را آغاز کرد. هدف عملیات بازداشتن کشورها از فروش سلاح وتجهیزات نظامی به ایران اعلام شده بود ( حمایت از صدام. همزمان تلاش برای احیای روابط با عراق آغاز می شود)

 

 

سال 1362: متوقف شدن طرح کودتای مشترک آمریکا- عربستان- اسرائیل-سودان علیه ایران زیر نظر ویلیام کیسی رئیس سیا و با کمک مالی 800 میلیون تا دو میلیارد دلاری عربستان.

28/1/62: برژنسکی: موقعیت ایران چنان برای غرب مهم است که آمریکا بایستی به هر ترتیب ، حتی با اقدام نظامی، جلوی اینکه غرب ایران را از دست بدهد، بگیرد.

8/2/62: هیگ وزیر خارجه: دولت ریگان برای مقابله قاطع و یکپارچه با جمهوری اسلامی ایران بایستی به تدابیری متوسل شود که جنبه تهاجمی داشته باشد.

30/5/62: وزارت خارجه ایران اخبار تشکیل لشکر پیاده آمریکا برای استفاده در مناطق کوهستانی ایران را محکوم کرد و آنرا دخالت در امور داخلی ایران دانست.

شهریور 1362: کشاندن موضوع حقوق بشر در ایران به مجمع عمومی سازمان ملل.

درج نام ایران در گزارش سالانه وزارت خارجه آمریکا درباره ناقضین حقوق بشر.

استفاده از بهانه های حقوق بشری در طرح های تحریم و فشار بر ایران.

آذر 1362: ریگان با اعزام رامسفلد به بغداد به عنوان فرستاده ویژه و نامه ای به خط خود، به صدام پیشنهاد از سرگیری روابط را داد و خواستار گسترش پیوندهای نظامی، فنی و تجاری دو کشور شد.

دی62: جفری کمپ مسئول خاور نزدیک در شورای امنیت ملی آمریکا در گزارشی برای مک فارلین: آیت الله خمینی تهدیدی برای منافع غرب به شمار می رود و عملیات مخفی که حتی ممکن است به سقوط دولت ایران بیانجامد باید مد نظر قرار گیرد.(همزمانی این گزارش با گزارش تاور درباره دورنمای سقوط ایران به دامان شوروی)

30/10/62:جورج شولتز وزیر خارجه جدید آمریکا: ایران حامی تروریسم بین المللی است و لذا از این پس آمریکا به هم پیمانان خود فشار خواهد آورد تا ارسال اسلحه برای ایران را متوقف کنند. (ورود بحث تروریسم به مباحث روابط ایران و آمریکا)

16/12/62: شولتز: ایالات متحده ، ایران را یک کشور دوست به شمار نمی آورد.