به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، سلیمان محمد عبدالحمید خاطر، آخرین فرزند خانوادهای درمنطقه «اکیاد» از استان شرقی مصر بود. سلیمان به منطقه «راس برجه» در جنوب شبه جزیره سینا اعزام شد و به عنوان سرباز ارتش مصر در مرزمشغول محافظت از مرز مصر بود. سلیمان در ماههای آخر سربازی بود که ناگهان حادثه بزرگ زندگیش روی داد. او روز 14 مهر سال 1364 هنگام غروب آفتاب، ناگهان متوجه شد که 12 توریست اسرائیلی در حال نزدیک شدن به محل نگهبانی او هستند.
شلیک در صحرای سینا و کشته شدن 7 اسرائیلی
محلی که سلیمان خاطر از آن نگهبانی میکرد یک منطقه نظامی بود که سلاحهای خاص در آن نگهداری میشدند و به همین خاطر ورود تمام افراد غیرنظامی به آن ممنوع بود. سلیمان با مشاهده آن گروه 12 نفره به آنها هشدار داد و به زبان انگلیسی گفت:. Stop nopassing اما گروه اسرائیلی به حرف او بیتوجهی کردند و ناگهان اتفاقی رخ داد که همه زندگی او را تحتالشعاع قرار داد و شلیک در گرگ و میش صحرای سینا منجر به کشته شدن هفت اسرائیلی شد.
به دلیل وضعیت سیاسی آن دوره یعنی پس از امضای معاهده کمپدیوید و ترور انور سادات و تضادهایی که میان جهان اسلام و صهیونیسم وجود داشت، دادگاه سلیمان خاطر به یکی از جنجالیترین دادگاههای دهه هشتاد میلادی تبدیل شد. هنگامی که بازپرس دادگاه نظامی از سلیمان خاطر شرح حادثه را پرسید، سلیمان توضیح داد که روی نقطه مرتفعی ایستاده بوده و گروه اسرائیلی در حال نزدیک بودن به او بودند، منطقه مورد نظر منطقهای ممنوعه و نظامی بوده، پیشتر از آن سلیمان در حال خواندن نماز بوده و گروهی اسرائیلی نماز خواندن او را مسخره کرده بودند.
سلیمان توضیح داد که چگونه به آنها هشدار داده که جلوتر نیایند و اینجا یک منطقه نظامی است ولی گروه اسرائیلی بدون توجه به اخطارهای او سعی داشتند او را فریب بدهند. بازپرس پرسید: آیا از سالم بودن سلاحت اطمینان داشتی؟او پاسخ داد: بله، برای این که هر سربازی که سلاح خود را دوست داشته باشد وطن خود را دوست داشته و آنکه سلاحش را حمل میکند مانند این است که وطنش را حمل میکند پس باید از آن مراقبت کند. بازپرس پرسید: چرا اقدام به تیراندازی هوایی نکردی؟ سلیمان جواب داد: آنها لباس شنا به تن داشتند و یکی از زنها با برهنه شدن میخواست مرا فریب دهد، منطقه هم منطقهای نظامی بود و تأکید کرده بود که هیچ فردی، چه مصری و چه خارجی حق ورود به آن را ندارد، به همین خاطر ناچار شدم که شلیک کنم.
میترسم حکم علیه من بر همرزمانم اثر منفی بگذارد
گروهی از نشریات مصری سعی داشتند سلیمانخاطر را دیوانه معرفی کنند، اما سلیمان همچنان بر محافظت خود از خاک کشورش در مقابل اسرائیلیها اصرار داشت، به گونهای که در دادگاه فریاد زد: من از مرگ هیچ هراسی ندارم، چرا که قضا و قدر الهی است. من از آن هراس دارم که حکمی که در مورد من صادر شود آثار منفیای بر همرزمانم بگذارد و آنها را هراسان کند و وطندوستی را در آنها بکشد.
سلیمان خاطر که قبل از تیراندازی فریاد اللهاکبر سر داده بود و خودش را تسلیم نیروهای مصری کرده بود، عنوان کرد که در کمال سلامت عقل و روان این کار را انجام داده است. رسانههای غربی سعی کردند با ایجاد جو روانی خواستار حکم اعدام برای او شوند ولی دادگاه نظامی در 28 دسامبر 1985 او را به 25 سال زندان با اعمال شاقه به زندان نظامی شهر نصر در نزدیکی قاهره فرستاد.
شایعه خودکشی سلیمان خاطر در زندان
درروز 17 دی ماه سال 1364 برخی از روزنامههای مصر خبری را منتشر کردند که جنجالی دیگر در پی داشت، خبر حاکی از آن بود که سلیمان خاطر در زندان خودکشی کرده است. روزنامهها بنا به گزارش پزشکی قانونی نوشتند که سلیمان خاطر با استفاده از پارچههای ملحفهاش خودش را حلقآویز کرده، اما پذیرفتن این مسئله هم برای مردم و هم خانواده سلیمان خاطر سخت بود. برادر سلیمان اظهار داشت که من از ایمان و مذهبی بودن سلیمان اطمینان دارم، او هیچوقت حاضر به خودکشی نبوده است. برخی شاهدان هم از مشاهده آثار کبودی و جراحت روی ساق پای او خبر دادند، به همین خاطر خانواده سلیمان خواستار کالبد شکافی جسد فرزندشان شدند.
کشته شدن سلیمان خاطر در زندان به دست یک اسرائیلی
هر چه بیشتر میگذشت بر احتمال قتل بیشتر افزوده میشد، به همین خاطر بود که دانشجویان دانشگاهای «قاهره»، «عین شمس» و «الازهر» و همچنین دانشآموزان دبیرستانی شروع به تظاهرات کردند، مسئلهای که باعث شد دولت مصر سعی کند سریع غائله را ختم به خیر کند و دستور دفن جنازه را داد، ولی مادر سلیمان در مورد مرگ پسرش گفت: پسرم کشته شد تا آمریکا و اسرائیل راضی شوند. دانشجویان معترض علیه اسرائیل شعار میدادند و خواهان جنگ با اسرائیل بودند.
تشییع جنازه سلیمان خاطر، ارکان دیکتاتوری حسنی مبارک را به لرزه درآورد و تظاهرات پیدرپی، نیروهای نظامی را وادار به اعمال خشونت نمود. دانشجویان مصری شعار میدادند: «سلیمان خاطر [با خون خود] اعلام کرده است که گلوله راه حل قضیه [اسرائیل] است. بعدها فاش شد که در 12 دی ماه یک عکاس صهیونیست در جریان تهیه گزارش و فیلم با دوربین خود به سلیمان خاطر حمله کرده و سلیمان خاطر دچار ضربه مغزی شده است تا اینکه در 17 دی ماه 1364 به شهادت رسید.
کاری که ایران در حمایت از سلیمان خاطر انجام داد
سلیمان خاطر در دفاع از خاک میهنش و در ضدیت با پیمان کمپ دیوید دست به کاری زد که از نگاه آمریکا و اسرائیل عمل تروریستی بود ولی دولت جمهوری اسلامی ایران به حمایت از اقدام او پرداخت و خیابان امیر اتابک سابق که یکی از خیابانهای منشعب از خیابان مطهری است را به نام سلیمان خاطر نامگذاری کرد و تمبر یاد بودی هم چاپ کرد تا به این ترتیب یاد و خاطره او را زنده نگه دارد.