مروری بر کارنامه همکاری کارگردان توقیفی ساز و صداوسیما / خودکرده را تدبیر نیست جناب ضرغامی!

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ روند کاری آقای کمال تبریزی کارگردان سریال جنجالی سرزمین کهن نشان می دهد ایشان فرد قابل اطمینانی برای ساخت پروژه های ملی نبوده و کارنامه هنری ایشان بخصوص در همکاری با سازمان صداو سیما موید این نکته است که مدیران سیما برای بار چندم از یک سوراخ گزیده شده اند! با هم آثار اخیر  کمال تبریزی را مرور می کنیم:

در سال 1387کلید یکی از پرهزینه ترین سریال های تلویزیونی توسط مسئولین زده می شود. سریالی که تنها در یک فاز آن 12 هزار هنرور و 70 بازیگر مطرح کشور در آن حضور دارند. در تیرماه سال 90 دارابی معاون سیما درباره پروژه فاخر « سرزمین کهن» چنین می گوید: « این مجموعه در 60 قسمت پیش‌بینی شده است و با توجه به داستان و کارگردانی خوب و استفاده از هنرمندان مجرب امید است یکی از بهترین مجموعه ها در حوزه انقلاب اسلامی باشدکه مورد انتظار مردم است. وی از حمایت و پشتیبانی معاونت سیما از این مجموعه همانند دیگر مجموعه‌های الف ویژه و تولیدات سیما خبر داد و گفت: "سرزمین کهن" تا پایان سال 1391 نهایی و آماده پخش می‌شود.
 
 در حالی که تهیه کننده سریال از آماده بودن 40 قسمت از سریال سرزمین کهن برای پخش از سیما در سال 92 خبر می داد، یکباره این خبر در رسانه ها تیتر اول شد! کمال تبریزی از اصلاح «سرزمین کهن» خبر داد.
 
کارگردان:«این اصلاحات،‌ اصلاحات جزئی نبود، بلکه جدی و مفصل بودند یعنی یکسری نکات باید به متن اضافه شود؛ بنابراین در حال حاضر در مرحله‌ای هستیم که فاز یک و دو را اصلاح می‌کنیم.او دربار‌ه‌ی زمان پخش سریال نیز توضیح داد:‌ از طرف سازمان صدا و سیما پیشنهاد شده بود پاییز امسال و با شروع زمستان، پخش فاز اول و دوم را شروع کنیم، ما هم موافقت کردیم، ولی بعد از موافقت ما سازمان صداوسیما مخالفت کرد.»
 
آنهایی که دستی در تولید فیلم و سریال دارند می دانند اصلاحات جدی و مفصل سریالی که 40 قسمت آن آماده پخش است یعنی چند میلیارد خسارت! این بار دست گل آقای کمال تبریزی نه  توقیف بلکه به اصلاحات مفصل سریال می انجامد.
 
با همه خسارات و زیان های وارده بر صداوسیما، و با انجام اصلاحات سریال روی آنتن می رود،اما   پخش سریال سرزمین کهن به کارگردانی کمال تبریزی که با توهین و تحریف تاریخ مردم بختیاری همراه بود،موجی از اعتراضات در سرزمین بختیاری نشین و شخصیت‌های تاثیرگذار در پی داشت. در بخشی از دیالوگ این سریال چهره کمونیست داستان (امیر آقایی)خطاب به خانواده بختیاری این سریال می‌گوید :"به چه چیز خودتان افتخار می‌کنید؟ به کدام اصل و نسب؟ به سرپاگرفتن سگهای انگلیسی و کاسه‌لیسی کنسول انگلیس؟ می‌خواهید فردا سر کلاس برای بچه‌ها قصه اینکه بختیاری‌ها چطور بختیاری شدند را بگویم؟ "
 

مردم در الیگودرز،زرین شهر،اصفهان، ایذه، دزفول، مسجد سلیمان، اهواز،فارسان، لردگان، دست به اعتراض می زنند. پخش فیلم  از سیما متوقف می شود.
 

فایزه هاشمی رفسنجانی و تبریزی در پشت صحنه سریال "سرزمین کهن"

در سال 1387فیلم سینمایی« پاداش» با سرمایه گذاری سیمافیلم تولید می‌گردد. قرار بر این می شود که پس از اکران فیلم سینمایی پاداش، سریال 4 قسمتی آن از سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شود. اما سیما پس از بازبینی فیلم، از فیلم برائت می جوید و پاداش به دلیل عبور از خط قرمزهای اخلاقی و تعرض به برخی مقدسات دینی توقیف می شود!

 
کارگردان:می‌خواهند نمایش بدهند، نمی‌خواهند، نگه دارند تا بالاخره یک روزی اکران شود. این همه جلوی نمایش به رنگ ارغوان را گرفتند چه فرقی کرد؟ اگر به جای الان همان موقع نمایش می دادند چه اتفاقی می افتاد؟ حداکثر اینکه پاداش را هم می خواهند پنج سال نگه دارند و پنج سال دیگر نمایش بدهند مهم نیست.

تبریزی و فیلم پاداش

در سال 1389 فیلم «خیابان‌های آرام» با نگاهی طعنه آمیز به انتخابات 88  توسط کمال تبریزی ساخته می‌شود اما این بار فیلم نه توسط معاونت سینمایی ارشاد بلکه توسط تهیه کننده فیلم امکان نمایش عمومی  را نمی‌یابد. با درخواست رسمی تهیه‌کننده، اکران عمومی فیلم خیابان های آرام  منتفی می گردد!
 
کارگردان: «از تهیه‌کننده محترم نیز گله دارم! تقریبا هیچ عکس‌العمل مناسبی در برابر بلایایی که بر سر فیلم نازل می‌شود؛ ندارد. هیچ اعتراضی را در برابر این موضوع منعکس نکرده است و حتی از من خواست که اصلاحات بیشتری را نسبت به آنچه که اعلام شده است، انجام دهم تا خدای نکرده کس دیگری هم از ما رنجیده خاطر نشود
 

 تبریزی و فیلم خیابانهای آرام

اردیبهشت 87، یکی از دختران شهریار در مصاحبه ای با یکی از خبرگزاری ها  شدیدا به سریال شهریار اعتراض کرد و گفت آنچه در این سریال نمایش داده می شود، 10 درصد هم با زندگی این شاعر همخوانی ندارد.
 
دختر شهریار گفت طبق قانون حق مولف، حقوق این سریال متعلق به ورثه آقای شهریار است و از آنجایی که هیچ تماسی در مورد فیلمنامه این سریال با خانواده آقای شهریار برقرار نشده، این سریال "غیرمجاز" است
 

تبریزی و سریال شهریار 

در سال1378 سریال «قصه‌های رودخانه» با سرمایه‌گذاری سیمای جمهوری اسلامی و کشور مالزی و به کارگردانی کمال تبریزی تولید می‌شود اما این سریال هرگز امکان نمایش در شبکه‌های ملی را نمی یابد.
 
 خبرنگار: شما سریالی از سالهای قبل داشتید که توقیف بود. کارگردان:قصه‌های رودخانه؟
 خبرنگار: بله، وضعیت این سریال را پیگیری نکرده‌اید؟ کارگردان: چه کار کنیم؟ باید برخی از مسئولان تلویزیون عوض شوند! 
 خبرنگار: چرا توقیف شد؟ عجیب است که یک سریال این همه سال توقیف باشد. کارگردان: چون موقعیت ما با موقعیت آنها به عنوان دو کشور اسلامی باهم مقایسه می شد.
 

تبریزی در سریال قصه های رودخانه

درسال 1388 کمال تبریزی فیلم سینمایی«دونده زمین» را با مشارکت ژاپنی‌ها می سازد. گرچه این فیلم نیز امکان نمایش عمومی در کشور را نمی‌یابد، اما برخلاف سرمایه گذاران ایرانی فیلم‌های تبریزی، ظاهرا سرمایه گذار ژاپنی چندان از تولید فیلم ناخرسند نیست.
 
یک بازیگر ژاپنی که قصد دویدن دور دنیا را دارد در ترکیه متوجه بیماری سرطانش می شود. او امیدوارانه به سفرش ادامه می دهد. در گذر از ایران، از روستایی عبور می کند که همه اهالی آن یا خوابند یا خواب زده! دونده ژاپنی سرزندگی را به کودکان این سرزمین به آرمغان می آورد تا شاید آنان والدین خوابزده خود را بیدار کنند! در شرایطی که همگان ایران اسلامی را منشاء بیداری اسلامی در جهان می دانند فیلمساز، مردم ایران را خوابزده به نمایش می گذارد تا شاید کسی از آنسوی آبها آنها را بیدار کند!!
  

تبریزی در فیلم دونده زمین

اگر به مجموعه ی فیلمهای تولید شده چهار ساله ی اخیر ایشان که هیچ یک امکان اکران عمومی نیافته است، دقت نمی کنند.

اگر فیلم توهین آمیز « دونده زمین» را برای ارزیابی دیدگاه های فکری آقای تبریزی مورد توجه قرار نمی دهند.

 اگر سرکشی سرکار خانم فائزه هاشمی را در پشت صحنه سریال «سرزمین کهن » تنها یک دیدار ساده تلقی می‌کنند.
اگر مسئولین سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران خسارت های چند میلیاردی بابت تولید سریال « قصه های رودخانه»،«پاداش» و «سرزمین کهن» که آقای کمال تبریزی با معاونت مدیران سازمان بر بیت المال تحمیل کرده اند را نادیده می گیرند، هر عقل سلیمی این روز را پیش بینی می کرد و باید خطاب به آقای ضرغامی گفت: خودکرده را تدبیر نیست!