انتخاب جنجالی وزیر ورزش پس از سه بار تلاشِ رییس دولت

گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»؛ یکی از جنجالی ترین اتفاقات پس از روی کار آمدن حسن روحانی، انتخاب وزیر ورزش و جوانان بود. رییس جمهورِ تازه وارد، به عنوان گزینه ی پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان، مسعود سلطانی فر را معرفی کرد.

مسعود سلطانی‌فر سیاست‌مدار اصلاح طلب، عضو سابق فراکسیون اصلاح طلبان چهارمین دوره شورای اسلامی شهر تهران و از اعضای حزب اعتماد ملی است.

وی معاون اسبق سازمان تربیت بدنی، قائم‌مقام مصطفی هاشمی‌طبا در زمان ریاست وی بر سازمان تربیت بدنی به مدت دو سال (در سال های 1374 و 1375) و همزمان معاونت اداری و مالی این سازمان، عضو هیات علمی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بود.

سلطانی‌فر دارای مدرک کارشناسی ارشد علوم سیاسی است. وی عضو هیات علمی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بوده و سابقه همکاری با حسن روحانی را دارا بود و به عنوان مسئول کمیته ورزش روحانی فعالیت کرده است. سلطانی‌فر به عنوان نماینده مردم تهران در شورای شهر نیز انتخاب شد که انصراف داد.

وی در دوره‌ای که تیم ملی فوتبال ایران به جام جهانی 1998 راه یافت و هنگامی که دولت اصلاحات تازه روی کار آمده بود، قائم‌مقام مصطفی هاشمی طبا شد.

اما سلطانی فر به دلیل سابقه ی کم ورزشی، نتوانست اعتماد نماینده ها را جلب کند و رد شد.

پس از آن، رییس جمهور بعد از عدم موفقیت سلطانی فر، طی حکمی در 26 مرداد 1392 صالحی امیری را به عنوان سرپرست وزارت ورزش و جوانان ایران منصوب و در 27 مهر 1392 به عنوان وزیر پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد.

صالحی امیری در سال 1340 در شهرستان بابل به دنیا آمده است. وی دارای مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد علوم سیاسی و دکترای مدیریت دولتی از دانشگاه آزاد (علوم و تحقیقات) و استادیار دانشگاه است.

نهایتاً صالحی امیری با کسب 141 رأی مخالف، 107 رأی موافق و 13 رأی ممتنع نتوانست از مجلس رأی اعتماد بگیرد و از ادامه همراهی با کابینه دولت یازدهم بازماند.

بعد از این جریان، در 6 آبان 1392، حسن روحانی، محمد شریعتمداری را به عنوان سرپرست جدید وزارت ورزش و جوانان منصوب کرد و شریعتمداری جایگزین صالحی امیری شد.

سید نصرالله سجادی، گزینه ی بعدی حسن روحانی بود. سید نصرالله سجادی در سال 1330 در تهران متولد شده است. وی کارشناسی تربیت بدنی خود را در سال 1356 از دانشگاه تربیت معلم، کارشناسی ارشد مدیریت و برنامه‌ریزی در ورزش را در سال 1368 از دانشگاه تربیت مدرس، دکترای مدیریت و برنامه‌ریزی در ورزش را سال 1382 از دانشگاه تهران کسب کرد و با عنوان دانشیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران به فعالیت خود ادامه داد.

در سال 1360 با ابلاغ محمدجواد باهنر، مدیر کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش شد. ریاست فدراسیون فوتبال، قائم مقام سازمان تربیت بدنی، دبیرکلی کمیته ملی المپیک و معاون تربیت بدنی و تندرستی وزیر آموزش و پرورش از دیگر سوابق مدیریتی وی بوده است. سجادی همچنین در بازی‌های المپیک 1988 سئول، 1996 آتلانتا،2004 آتن و 2008 پکن سرپرست کاروان ورزشی جمهوری اسلامی ایران بود. وی در پنج دوره بازیهای آسیایی عهده دار سرپرستی کاروان ورزشی ایران بوده است و سابقه عضویت در شورای المپیک آسیا را از سال 1370 به مدت 20 سال داشته و از سال 1373 مدرس المپیک سولیداریتی کمیته بین‌المللی المپیک است.

با توجه به سوابق ورزشی سجادی، تقریبا کسی شک نداشت که او وزیر خواهد شد.

صلاحیت سجادی در روز 19 آبان 1392 در صحن علنی مجلس مورد بررسی قرار گرفت. نصرالله سجادی با 124 رای موافق، 107 رای مخالف و 22 رای ممتنع از مجموع 253 نماینده حاضر موفق به کسب رای اعتماد از مجلس شورای اسلامی نشد و سومین وزیر پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان نیز از راهیابی به کابینه بازماند. نمایندگان مخالف علت این عدم رای اعتماد را حمایت از تحصن کنندگان مجلس ششم دانستند.

پس از آن که مجلس شورای اسلامی به نصرالله سجادی، سومین وزیر پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان رأی اعتماد نداد، حسن روحانی در عصر 19 آبان 1392 ، محمود گودرزی را به عنوان چهارمین وزیر پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان دولت یازدهم به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد.

محمود گودرزی کشتی‌گیر سابق، استاد تمام دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران و وزیر ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران است.

در 26 آبان 1392 صلاحیت گودرزی در مجلس مورد بررسی قرار گرفت و وی با کسب 199 رأی موافق ، 44 رأی مخالف و 24 رأی ممتنع توانست به عنوان وزیر ورزش و جوانان از مجلس رأی اعتماد بگیرد و به این ترتیب، پرونده ی انتخاب وزیر ورزش و جوانان بالاخره بسته شد.