پای درس اخلاق حاج آقا جاودان-52
گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ حجت‌الاسلام محمدعلی جاودان از اساتید برجسته اخلاق هستند که در طی دوران زندگی و تحصیل حوزویشان از محضر اساتید برجسته‌ای از جمله آیت‌الله حاج آقا مجتبی تهرانی، آیت‌الله خوانساری، آیت‌الله حق‌شناس و علامه عسکری بهره‌مند شده اند.
اگر انسان از همان ابتدای عمر معلم داشته باشد، خوشبخت است
اول عمر انسان، یعنی ابتدای زمانی که کم کم خودش دارد؛ مثلا اگر نمره های ریاضی ام خوب است، ریاضی را انتخاب کردم؛ این کافی نیست؛ برای یک انتخابی که تمام عمر شما بر اساس آن تعیین می شود این مقدار فکر کردن کافی نیست؛ حتی یک بچه هایی هستند که بعد از دانشگاه یا قبل از آن از کشور خودشان قهر می کنند و می روند؛ آن که قهر می کند و می رود باز همینجا تعیین کرده که کجا برود.
مثلا می گوید فرانسه حقوقش قوی است پس به فرانسه بروم؛ یا ایتالیا ریاضیات قوی است پس به ایتالیا می روم؛ حتی آن وقتی که می خواهد قهر کند و برود، آن روزی که انتخاب کرده چه رشته ای برود، در آن تاثیر دارد؛ بنابراین شایسته است که آدم یک ذره بیشتر فکر کند؛ در این دو راهی و سه راهی هایی که در سن شما بعد از دوره راهنمایی یا بعد از دیپلم تان یا حتی بعد از لیسانس پیش می آید، بیشتر فکر کنید.
اگر انسان از همان ابتدای عمر معلم داشته باشد، خوشبخت است؛ معلم که می گوییم منظور معلم تجربه کرده و پخته است؛ اگر انسان یک چنین معلمی داشته باشد در مشورت ها می تواند از او کمک بگیرد؛ این انتخاب ها که از آنها صحبت کردیم مربوط به این دنیا است؛ مسائل ساده و عادی زندگی است؛ یک انتخاب های دیگری هم در زندگی پیش می آید که اگر معلم باشد و به انسان کمک کند، خیلی خوب است.
انسان هم برای زندگی اش به معلم نیاز دارد، هم برای آخرتش
گاهی هم مشکلاتی در زندگی انسان پیش می آید که اگر آدم معلم داشته باشد و بتواند با معلم مشورت کند و معلم دلسوز باشد و آدم هم یک ذره حرف گوش کن باشد خیلی خوب است؛ این معلمی که از آن صحبت می کنم، معلم معنوی و روحی و اخلاقی است؛ دقت کنید انسان هم برای زندگی اش به معلم نیاز دارد، هم برای آخرتش.
یک خویشاوندی داریم که کمی مسن است؛ رفته بود نزد دکتر و دکتر به او یک دستور غذایی داده بود؛ می گفت امسال بهتر می توانم روزه بگیرم؛ آدم اگر برای تعیین نوع غذایش هم معلم داشته باشد، زندگی اش تغییر می کند؛ این حرف ها را عرض کردم برای آن معلمی که انسان برای مسائل دین و اخلاق به او نیاز دارد؛ یک مساله خیلی مهم که انسان باید یاد بگیرد برخورد با پدر و مادر است.
همین امروز یا دیشب یکی با من صحبت کرد؛ تقریبا پانزده سالش بود؛ یک معلم پیدا کرده بود؛ معلمش با من صحبت کرد من دیدم زمینه را دارد؛ می گفت مادرم به من می گوید این طور؛ من گفتم رضایت مادرت مهم است؛ رضایت مادرت را حفظ کن؛ خب همین نکته؛ خیلی ها اصلا به رضایت مادرشان اعتنا ندارند؛ اصلا هیچ گوششان بدهکار نیست که پدر و مادر چه می گویند؛ این در تمام زندگی آدم تاثیر می گذارد.
رفتارت با پدر و مادرت از چیزهایی است که اثرش را در این دنیا می بینی
اگر شما یک رفتاری با پدرتان بکنید ده برابرش را فرزندت با تو خواهد کرد؛ مثال عرض می کنم؛ مثلا اگر شما یک بار کاری کردی که پدرت دلش شکست، بدان فرزندت ده بار دلت را خواهد شکست؛ حالا این یک مقدار مبالغه بود اما از آن چیزهایی است که حتما انسان در این دنیا می بیند؛ هر رفتاری با پدر و مادر کرد، اثر کار خودش را می بیند.
بچه هایی که از پدرشان چشم خوب می شنوند ادب می آموزند؛ اگر آدم یاد بگیرد به پدر و مادرش چشم بگوید این چشم در تمام زندگی اش می آید؛ مثل اینکه این چشم مثل یک قرص شیرین می شود و وارد کل زندگی اش می شود و زندگی اش را شیرین می کند؛ وقتی دل پدر و مادر شما خوش باشد، حتما بدان عمرت خوش خواهد بود؛ این را چه کسی به آدم یاد می دهد؟ معلم یاد می دهد.
معلم چندتا شرط داشت؟ دلسوز باشد، تجربه داشته باشد؛ نه این که از گرد راه رسیده باشد؛ دانشنامه اش تمام شده باشد و آمده باشد کافی نیست؛ باید تجربه داشته باشد؛ کار کرده باشد؛ مثلا اگر شما شانزده ساله هستید، معلم تان باید با سن شانزده ساله کار کرده باشد؛ این سن را بشناسد؛ معلم با تجربه و دلسوز؛ دانشمند هم باشد خیلی خوب است.
تجربه های طول عمر بشریت تبدیل شده است به دانش های بشری
دانش عبارت است از مجموعه تجربه ها؛ تجربه های طول عمر بشریت تبدیل شده است به دانش های بشری؛ یک وقت آدم در آزمایشگاه تجربه کرده یا یک وقت مثل آن دانشمند کنار یک درخت نشسته و یک سیب افتاده و فکر او کار می کرده و به این فکر کرده که چرا سیب افتاده؛ یا آن آقایی که وارد آب شد و بعد چه قانونی را کشف کرد؟ تجربه؛ دانش مجموعه تجربه هاست.
بنابراین اگر تحصیل کرده هم باشد باید تجربه کرده باشد تا دانشش پخته شده باشد؛ پس اگر آدم در ابتدای سنش یک معلم خوب داشته باشد، خوشبخت خواهد شد؛ یک شرط دیگرش هم این است که آدم یک کمی هم حرف گوش کن باشد؛ نه اینکه فقط بشنود و برود؛ من هزار تا معلم هم داشته باشم و فقط بشنوم و بروم پی کارم به درد نمی خورد؛ من باید حرف گوش کنم.
اولین خاصیت نماز طبق انتخاب بنده این است که آدم عاقبت به خیر می شود
درس دوم نماز است؛ اولین خاصیت نماز طبق انتخاب بنده این است که آدم عاقبت به خیر می شود؛ حدیث می فرماید وقتی کسی نماز می خواند و نمازش را درست خوانده است، این نماز به صورت یک موجود نورانی مثلا فرض کنید به صورت یک کبوتر نورانی به آسمان می رود و بعد برمی گردد؛ آن مقداری که به ما اطلاع داده اند این است؛ برمی گردد و بالای سر شخص نمازگزار می آید و می گوید تو من را حفظ کردی، خدا تو را حفظ کند.
روزی چند بار آدم نماز می خواند؟ روزی پنج بار؛ پنج تا دعا پشت سرش دارد؛ دعای یک موجودی که گناه نکرده و دعایش مستجاب است؛ نماز که گناه نکرده؛ همه اعمال خوب و بد انسان تبدیل می شوند به موجودات آن جهانی؛ این موجود آن جهانی که مثلا مثل فرشته است برای آدمی که نمازش را درست خوانده بود دعا می کند.
آدمی که دارد نمازش را درست می خواند پنج بار یک موجودی از نوع موجودات آسمانی او را دعا می کند و بالعکس؛ اگر نمازش را خراب کند؛ یکی از خرابی ها این است که آخر وقت بخواند یکی از درستی هایش هم این است که اول وقت بخواند؛ در وقت درست بخواند؛ نماز درست بخواند و اول وقت بخواند؛ آن که نمازش را خراب می کند، وقتی نمازش برمی گردد یک موجود ظلمانی است.
بسیاری از مشکلات زندگی ما مربوط به کوتاهی هایی است که در نماز کرده ایم
چه می گوید؟ می گوید من را ضایع کردی؛ من را خراب کردی؛ خدا تو را ضایع کند؛ روزی پنج بار آدم نفرین می شود؛ یک موجودی که دعایش مستجاب است آدم را نفرین می کند؛ آن که روزی پنج بار دعایش می کنند عاقبت به خیر نمی شود؟ خب کارهای این آدم به بن بست نمی خورد؛ او برایش هزارتا بن بست درست می شود.
بزرگان می گویند بسیاری از مشکلات زندگی ما مربوط به کوتاهی هایی است که در نماز کرده ایم؛ نماز درست عاقبت آدم را به خیر می کند و زندگی آدم را سهل می کند؛ مشکلات را حل می کند؛ یک نتیجه دیگر هم دارد؛ یک وقت هایی یک مشکلات بزرگ اخلاقی پیش می آید؛ اگر آدم نمازش درست باشد، در این امتحانات سربلند بیرون می آید؛ به برکت نماز آدم در امتحانات بزرگی که برای همه افراد بشر پیش می آید، به برکت نماز به سلامت بیرون می آید.
ارسال نظرات