رابطه ی نوع نگرش خانواده ها با پیشرفت تحصیلی فرزندان
رضا عصاره در گفتگو با خبرنگار اجتماعی » خبرگزاری دانشجو« گفت: دغدغه تحصیل فرزندان نوعی اضطراب و تشویش برای خانواده ها و دانش آموزان فراهم می کند و چنانچه دانش آموز نتواند مراحل تحصیل خود را به شکل موفق و با نمرات عالی طی کند و یا قبولی او در دانشگاه به تعویق بیفتد، دیگر نمی تواند فردی موفق به لحاظ اجتماعی بشمار آید.
به گفته این استاد دانشگاه: افت تحصیلی افت عملکرد تحصیلی از سطح خوب و رضایتبخش به سطح نامطلوب است و می بایست به این نکته توجه کرد که افت تحصیلی تنها به مردودی و تجدیدی خلاصه می شود و در مورد هر دانش آموزی که یادگیری او کمتر از حد انتظار باشد صدق می کند، و حتی دانش آموزان تیزهوش هم ممکن است دچار افت تحصیل شوند.
وی در ادامه گفت: اولین و مهمترین عامل موثر در پیشرفت تحصیلی جو و فضای فرهنگی حاکم بر خانواده است، اما عامل مهم دیگر نیز نگرش اولیاء و چگونگی تحصیل فرزندان و ایجاد علاقه مندی آنان به پیشرفت تحصیلی و بضاعت اقتصادی ، نحوه گذراندن اوقات فراغت و توجه والدین به برنامه تربیتی و درسی فرزندان است.
عصاره با اشاره به تاثیر ارتباط نحوه تدریس و میزان تلاش دبیران از نوع نگرش خانواده ها نسبت به وضعیت تحصیلی فرزندان آنها ، خاطرنشان کرد: چنانچه والدین و خانواده ها با معلمان و دبیران فرزندان خود در ارتباط باشند، می توانند به نقاط ضعف و قوت تحصیلی فرزندان خود آگاهی یابند و با راهنمایی معلمان و مشاوران نسبت به تامین آموزش های تقویتی و چگونگی به وجود آوردن فضای مناسب برای رشد اجتماعی و تحصیلی فرزندان خود همت گمارند و بستر و فضای پیشرفت فرزندان خود را مهیا کنند.