سرویس طلای مادر نوش جون خانومت...!

گروه فرهنگی«خبرگزاری دانشجو»؛ حاج سعید حدادیان شاعر و ذاکر اهل بیت با حضور در شب شعر فرهنگسرای ارسباران در کنار شهرام شکیبا شعری را اجرا کرد که به گفته خودش درد دل های یک برادر بزرگتر با یک داداش کوچکتر است. با هم بخشی از این شعر را از نظر می گذرانیم...

 

آقا باسمه تعالی مال من بود، یادته؟!

 

از تولدت تا حالا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

 

شلوار نویی که پوشیدی و رفتی مدرسه

 

مثل کت قشنگه والا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

سر ظهر وقتی می خواستی توپتو پس بگیری

 

تشرای حاج ماشالله مال من بود، یادته؟!

 

 

 

قصه های خنده دارشو برای تو می گفت

 

غصه های خاله شهلا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

وقتی اخراج می شدی پای تعهد نامه ها

 

با سرافکندگی امضا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

با پسردایی تو رفتی سینما تا بوق سگ!

 

فحشای زندایی صغری مال من بود، یادته؟!

 

 

 

ته سیگاری که مامان گوشه باغچه پیدا کرد-

 

جون بابا مال تو یا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

خیلی دست فروشی کردم تا یک کم پا بگیری

 

پاتوق سه چهار تا چهارراه مال من بود، یادته؟!

 

 

 

تو پر قو خوابیدی شبایی که پا تره بار

 

خوابیدن روی مقوا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

سر گنده گوییات، به خاطر نفهمیات

 

کتک های گنده لات‌ها مال من بود، یادته؟!

 

 

 

یادته اوضاع که خیت شد چه جوری زدی به چاک؟!

 

همیشه آخر دعوا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

پا رو حق نمیذارم، چند جا بالام در اومدی

 

فوت و فن اون سه چهار جا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

بعضی وقتا اسکناس لا کتابات پیدا می شد

 

نمی خواستم بگم اما مال من بود، یادته؟!

 

 

 

سرِ تو صد تا کلک زدن واسه معاف شدن

 

ایستادن جلوی دوشکا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

یه روز سر زدی دو تا آلبومو پر کردی داداش!

 

بابا سربند یازهرا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

 

اون دویست هزار تومن که رفتی پیکان خریدی

 

به جون تموم مردا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

یادته سیزده به در با رفقا رفتی دَدَر؟!

 

منت صاحب ویلا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

من شاگرد شوفر شدم بلکه تو دانشگاه بری

 

مدرک لیسانس به بالا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

دختر پری خانوم که عاقبت پرش دادی

 

می دونستی مثل رویا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

پُز عشق و عاشقی، شهرت مجنون مال تو

 

دادن قسطای لیلا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

همیشه کنار کشیدم که تو بالا بمونی

 

اون همه هزار ماشالا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

دنیا دنبال تو افتاد، پیرهن تو پاره شد

 

ولی زندون زلیخا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

آجرایی که رو هم گذاشتی شد آپارتمان

 

از همون پایین تا بالا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

سرِ عقدت آقاجون سه چهار تا روحانی آورد

 

ولی عاقد مُکلا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

کامی جون یه «عمو» گفت همه حسابم خالی شد

 

دخل و خرج بی محابا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

یادته فری خطر با شهم تو فلنگو بست؟!

 

دیدن قاضی تو دادگاه مال من بود، یادته؟!

 

 

 

سرویس طلای مادر نوش جون خانومت!

 

نماز قضای بابا مال من بود، یادته؟!

 

 

 

همه ارثیه بابا فدای یه تار موت

 

ولی قاب عکس مولا مال من بود، یادته؟!