به روند امنیتی شدن انتقادات سازنده اعتراض داریم

به گزارش «خبرگزاری دانشجو»، 9 تشکل دانشجویی دانشگاه های کشور در اعتراض به احضار سعید زیبا کلام، استاد برجسته دانشگاه تهران به دادگاه بیانیه ای صادر کردند.

متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

با بررسی نگاه امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب پیرامون لزوم نقد پذیری مسئولان، مشخص می شود که از جانب ایشان، اصرار بر نقد سازنده و دلسوزانه مدیران در جهت پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی وجود دارد. امام خمینی(ره) می فرمایند: «هیچ کس نباید خود را مطلق و مبرای از انتقاد ببیند؛ البته انتقاد غیر از برخورد خطی و جریانی است».

رهبر معظم انقلاب نیز در تشریح و تفسیر نامه ارزشمند امیرالمونین(ع) به مالک اشتر بیان می کنند: «ماها اگر بخواهیم در این جایگاهی که هستیم، از احتمال خطای خودمان کم کنیم، باید از سخن درشت خیرخواهان نرنجیم؛ یکی از راه های سلامت این است. کسی که می‌دانید قصد عناد و دشمنی ندارد، ولو با لحن درشتی هم حرف می‌زند، از او نباید واقعاً برنجید. به سخن نرم و دلنشین چاپلوسان هم دل نسپرید. اگر ما این را رعایت کنیم، به نظر من خیلی به سود ماست.»

 
نقد باعث می شود که هیچ کدام از مسئولان در آن جایگاهی که دارند، برای خود حاشیه امن احساس نکنند و برای خود در آن منصب مصونیتی قائل نباشند. هر چه درجه حاکمان در جامعه اسلامی بالاتر رود، به همان میزان مسئولیت آنان بیشتر شده و به دنبال آن، نظارت بر عملکرد دولتمردان باید بیشتر و ریزبینانه تر و جزئی تر شود.

با دنبال کردن رهنمودهای بزرگان، به لزوم و اهمیت نقد پذیری مسئولان در برابر مردم و لزوم پاسخگویی آن ها و صبر و حوصله و درک آن‌ها از این نقد ها می رسیم؛ چرا که نقد با خود برکات بسیاری به همراه دارد که مسئولان را در شرایط مختلف متوجه ضعف کار خود کرده و به آن ها کمک می کند که هر لحظه بتوانند اعمال خود را محاسبه کنند و عملکرد خود را از نگاه مردم مورد بررسی قرار دهند، از این جهت در حالت مطلوب آن، مسئولان باید انتقاد را بسیار ارزشمند دانسته و قدر آن را بدانند؛ چرا که در حدیثی از حضرت رسول(ص) داریم که: «اگر امر به معروف و نهی از منکر نکردید، خداوند اشرار شما را بر شما مسلط می کند بعد خوبان شما هر چه دعا کنند اجابت نخواهد شد که از شر آنان نجات پیدا کنید» و مهمترین و اولویت دارترین نوع امر به معروف و نهی از منکر، امر به معروف و نهی از منکر ناظر به مسئولان و حاکمیت است؛ چرا که در حدیثی داریم: «الناس علی دین ملوکهم»، مردم بر سبیل حاکمان و مدیران خود هستند.
 

 نقد دلسوزانه نظام و حاکمیت، از سوی افرادی که به نظام و آرمان هایش وفادارند، به سلامت و بقای هر چه بیشتر نظام اسلامی از یک سو و از سوی دیگر بر مقبولیت و مشروعیت نظام می افزاید و تهدیدات داخلی و خارجی را از او رفع می گرداند.

در مورد توافق اخیر ژنو نیز، از اولین دور مذاکرات تا به حال، انتقادات زیادی بر روند مذاکرات و دیپلماسی دولت وجود داشته و وارد بوده است که اقشار مختلف مردمی، از جمله دانشجویان، روحانیون، اساتید و غیره سعی بر بیان آن ها به روش های مختلف داشته اند؛ اما دولت تدبیر و امید برخلاف اظهارات گذشته روحانی و سایر دولتمردان، به طرد مخالفان مبادرت داشته است.

اینک به عنوان دانشجویان این کشور، به روند امنیتی شدن رو به رشد انتقادات سازنده اعتراض داریم. ما به احضار سعید زیبا کلام، عضو هیات علمی دانشگاه که در فضایی علمی و کارشناسانه، به نقد عملکرد و دیپلماسی دولت در مذاکرات ژنو پرداخت، معترضیم. آیا طبق منویات امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب، ضرورت نقدپذیری منصفانه برای دولت روشن و مبرهن نیست؟ آیا اظهارات دولت از ابتدای ورود و شروع به کار تا به حال مبنی بر نقدپذیری نبوده است؟

چرا باید از ابتدای ریاست جمهوری روحانی، شاهد نقض گفته های وی از طرف خودشان و دولت مردانشان باشیم؟ آیا این سخن وی نیست که : «ما در خرد جمعی باید به مشورت اهمیت دهیم و آن زمانی رخ خواهد داد که خودشیفته نباشیم.» مگر وی نگفت که: «ﺑﺎ اﺟﻤﺎع ﻧﻈﺮ ﮐﺎری ﻣﯽ​ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﻣﺤﯿﻂ اﻣﻨﯿﺘﯽ از ﺑﯿﻦ ﺑﺮود.»

چرا وی منتقدان را عده ای کم سواد و بی سواد و بی شناسنامه خوانده؟ دلیل احضار منتقدین توافقنامه ژنو به دادگاه چیست؟ مگر وی نگفت که: «دوﻟﺖ ﺗﺪﺑﯿﺮ آزادی را ﺑﻪ داﻧﺸﮕﺎه​ھﺎ ﺑﺎزﺧﻮاھﺪ ﮔﺮداﻧﺪ...» دلیل لغو مجوز جلسات سعید زیباکلام  در شهرهایی مثل بندر دیر، جهرم، لار، فسا همچنین دانشگاه‌های علوم پزشکی ،شهید بهشتی و دانشگاه امیرکبیر چیست؟

چرا فضای کشور باید توسط دولت به گونه ای امنیتی شود که استادی که با رویکرد علمی و کارشناسانه و دغدغه ی منافع ملی ایران اقدام به نقد می کند، به دادگاه احضار می شود؟ چرا مسئولان به جای پاسخگویی به انتقادات اقشار مختلف جامعه از جمله اساتید و دانشجویان، اقدام به دادگاهی کردن آن ها می کنند؟ آیا این پاسخ درستی به نقد منتقدان است؟ برای ما جای بسی تعجب است که رویکرد دولت به جای درک منتقدین داخلی که از سر دلسوزی و با دغدغه منافع کشور و مردم نقد می کنند، ابراز درک آمریکا و مقامات آمریکایی است؟ چرا باید شاهد این باشیم که دولت دم از لزوم درک مسئولان آمریکایی - مبنی بر عدم اعتماد این کشور به ایران- بزند؛ اما وظیفه ای برای پاسخگویی به منتقدین دغدغه مند داخلی، برای خود تعریف نکند؟ چرا رویکرد دولت « غریب نوازی» محسوسی است که صداهای منتقدین را خاموش می کند؟

ما به عنوان دانشجویان این جامعه، اعتراض خود را نسبت به احضار سعید زیبا کلام اعلام کرده و از دولت مطالبه جدی داریم که شکایت خود از منتقدان و سعید زیبا کلام را پس گرفته و به جای برخورد چکشی با منتقدان و دلسوزان، به حرف های آنان گوش فرا داده و در عملکرد خود تغییرات جدی اعمال کند.

ما به رویکرد طرد مخالفان و منتقدان از سوی دولت اعتراض داریم و به عنوان دانشجو وظیفه خود می دانیم تا طبق فرمایشات مقام معظم رهبری مبنی بر دغدغه مند بودن نسبت به اوضاع و شرایط کشورمان، به نقد و مطالبه گری از مسئولان کشور بپردازیم.  
 
مجمع دانشجویان عدالتخواه مشهد
 

مجمع دانشجویان عدالتخواه شیراز
 

مجمع دانشجویان عدالتخواه رفسنجان
 

مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه مهندسی فناوری های نوین قوچان
 

مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه زابل
 

مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه گیلان
 

انجمن اسلامی دانشگاه زابل
 

جامعه اسلامی دانشگاه زابل
 

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری