به گزارش «خبرگزاری دانشجو»،همزمان با اتخاذ تصمیمات ضد فرهنگی از سوی مسئولین دانشگاه آزاد اسلامی، جمعی از دانشجویان بسیجی دانشگاه های استان مرکزی در نامه ای انتقاد صریح خود را نسبت به مواضع اتخاذ شده از سوی مسئولین دانشگاه آزاد اعلام کردند. متن این نامه در زیر آمده است.
سه کلمه با سه دروغ
دانشگاه آزاد بعنوان یکی از نهاد های برخواسته از تفکر انقلابی اوایل انقلاب اسلامی قطعا سهم به سزایی در پیشبرد اهداف عالیه نظام بخصوص در ایجاد فرصت برابر برای تحصیل احاد مردم داشته است. رشد کمی و کیفی که این دانشگاه بخصوص در دهه اخیر تجربه کرده دلیلی بر اهمیت موجودیت این دانشگاه در فضای علمی و پژوهشی حال حاضر جامعه ما است. به طور قطع هیچ کس نمی تواند منکر خدمات علمی و تحقیقاتی اساتید و دانشجویان این دانشگاه شود اما مشکل از آنجایی آغاز می شود که عده ای معدود و مشخصا از مسئولین ارشد دانشگاه آزاد، این واحد علمی را در حکم ملک شخصی خود می پندارند و سعی دارند با منحرف کردن روند علمی و پژوهشی آن از این دانشگاه بعنوان یک ابزار در بازی های خود استفاده کنند. ابزاری که گاهی وظیفه پیاده نظام فتنه و گاهی وظیفه تامین هزینه ماجراجویی آقایان را در سال 88 فراهم می کند و ظاهرا امروز نیز باید وظیفه خود را در عرضه فرهنگ لیبرالی مد نظر حضراتِ غرب زده لیبرال مسلک ایفا نماید. لذا بر خود لازم دانستیم مطالبی در خصوص مسائل تاسف باری که اخیرا در دانشگاه آزاد در حال وقوع است را با مسئولان این دانشگاه مطرح نماییم.
1. فردی قبل از مرگ به پسر خود وصیت کرد: «من نماز قضا ندارم اما تا می توانید برایم وضو بگیرید» حضرات دانشگاه آزاد! شما نماز بی وضو زیاد خوانده اید نماز بی وضو این است که شعار حکومت اسلامی ،اقتصاد اسلامی ، جمهوری دینی و حقوق بشر اسلامی می دهید ولی در دانشگاه هایتان, کادر سازی می کنید، برای رژیم سکولار بعدی که احتمالا خواهد آمد. (برگرفته از سخنرانی استاد رحیم پور) متاسفانه رویه ای که مسئولان دانشگاه های آزاد، در بعد فرهنگی و دانشگاه های دولتی منتسب به وزارت علوم بخصوص بعد از وزارت آقای فرجی دانا در بعد سیاسی پیش گرفته اند، سم مهلکی را وارد بدنه دانشگاه ها کرده است که قطعا در آینده نزدیک و حتی زمان حال، ضربه کاری را به پیشرفت های علمی کشور وارد خواهد کرد. امروز روند حذف نیروهای ارزشی و انتصاب روسای دگر اندیش در دانشگاه های دولتی از حد تحمل خارج شده است. هشدارهای اخیر رهبرانقلاب نیز زنگ خطری است تا بلکه بواسطه آن مسئولان این وزارت خانه به خود بیایند.
2. موضوع آزاد بودن بی حجابی و بدحجابی در دانشگاه آزاد مسئله جدیدی نیست، کما اینکه برای روشن شدن آن کافی است چرخی در چند واحد آن بزنید، مطمئنا تشخیص اینکه این اماکن محل تحصیل است یا سالن شوی لباس بسیار مشکل است، بگذریم از آنکه وجود برخی از این واحدها در بعضی شهرستان ها مشکلات عدیده اخلاقی و جنسی بوجود آورده است و دانشگاهی که باید محل انسان سازی باشد به کوره انسان سوزی و کانون معضلات و بحرانهای فرهنگی وحتی خانوادگی تبدیل شده؛ تحریک احساسات جنسی و بروز فاجعه های اخلاقی بعضا سبب متلاشی شدن خانواده ها گردیده است، اما اینکه مسئولان این دانشگاه در این برهه زمانی خاص و پس از تاکیدات مقام معظم رهبری در زمینه فرهنگ اقدام به صدور آن بخشنامه ضد دینی و بطور مشخص ضد فریضه امر به معروف و نهی از منکر نموده اند جای تامل دارد. حضرات دانشگاه آزاد یا سخنان رهبر انقلاب را نشنیده اند که باید پرسید پس خط سیاسی و فرهنگی شان را از کدام منبع می گیرند و یا شنیده اند و آن را ندیده انگاشته اند. در این صورت تکلیف آنان مشخص است وعذر بدتر از گناه آورده اند. این آقایان سخنان و گلایه های رهبری را در جمع هیئت دولت اصلاحات یادشان رفته؟ اعتراض به اردوهای مختلط را، اعتراض به وضعیت حجاب را، اعتراض به ترویج موسیقی در دانشگاه ها را، اعتراض به سفرهای خارجی غیر علمی دانشجویان را، اعتراض به عدم نتیجه از 73 جلسه برای اسلامی شدن دانشگاه ها را، اعتراض به رنگ پذیری از فرهنگ بیگانه را… حضرات! فاین تذهبون؟؟؟؟
3. هر چند دانشگاه آزاد طی دو دهه اخیر تبدیل به محفلی پنهانی برای عرض اندام سیاست ها و تفکرات مسلمانان لیبرال مسلک کارگزارانی شده بود لیکن این نقش برجسته طی سالیان اخیر و بخصوص با آغاز علنی فتنه 88 لخت و عریان ظاهر گردیده و دانشگاه آزاد را مبدل به امیدی بر اجرای سیاست های ضد فرهنگی دشمنان اسلام کرده است.
4. بکارگیری افراد معلوم الفکر و معلوم الحالی که دل و دین و عقل خود را در غرب جا گذاشته اند و گویی تنها مشکل فرهنگی جامعه دانشگاهی را دین و مذهب می دانند آینده خطرناکی را برای این دانشگاه رقم خواهد زد، افرادی نظیر طه هاشمی، معاون فرهنگی این دانشگاه علی رغم ملبس بودن به لباس شریف و عزیز روحانیت، علاوه بر حمایت از بخشنامه حراست، مسئولان دانشگاه ها را نسبت به محدود کردن نهاد های ارزشی چون بسیج فرمان می دهد ،بگذریم از نظرات شاذ ایشان در برگزاری اردوهای مختلط و کنسرت های آن چنانی در فضای دانشگاهی که در تعارض صد در صد با دین و مذهب و منویات رهبر انقلاب اسلامی است
5. مجموعه ای که در آن علی رغم تلاش اساتید و دانشجویانش در خصوص مسائل علمی، مورد بی توجهی مسئولان قرار می گیرد را نمی توان دانشگاه نامید. چگونه می توان مجموعه ای که در آن تحمل شنیدن انتقاد وجود ندارد و مدعیان آن علاوه بر حذف مدیران غیر همسو، نزدیکان فکری خود را نیز تنها به بهانه برگزاری یک سخنرانی، خلاف گرایش حزبی آنها عزل می نمایند، آزاد نامید. آیا این یک دیکتاتوری حزبی نیست که تنها کسانی در این دانشگاه در پست ها گمارده می شوند و باقی می مانند که در بیعت یک خانواده خاص باشند؟ خانواده ای که انحرافشان برهمگان روشن است. دانشگاهی که علی رغم تاکیدات مصداقی و شفاف رهبری در حوزه فرهنگ اصرار به حرکت در مسیر ضد دینی و اسلام امریکایی دارد را نمی توان اسلامی نامید.
ادامه این روند آینده نامعلوم، بلکه معلومی را برای پیشگامان ضد فرهنگ این دانشگاه رقم خواهد زد، این آقایان بدانند که در افتادن با احکام نورانی اسلام، آینده خطرناکی را برای آنها به ارمغان خواهد آورد و سکوت عملیِ نیروهای ارزشی حاضر در صحن دانشگاه، نشانه ولایت پذیری آنهاست نه بی توجهی و عدم اشراف به عملکرد مسئولان دانشگاه آزاد و این نیروها فعلا به تذکری برادرانه بسنده می کنند و در صورت ادامه این روند مطمئنا تصمیمات لازم را اتخاذ خواهند کرد.