آیا اهالی غزه ناصبی هستند؟

 

اما آیا مردم غزه ناصبی مذهب هستند؟

 

برای پاسخ به این سؤال چند موضوع را بصورت فشرده و چکیده بررسی خواهیم کرد.

 

به کسانى ناصبى گفته مى‌شود که با اهل بیت علیهم السلام دشمنى دارند یا به آنان دشنام می دهند، و یا با یکى از ائمه (ع) دوازده‌گانه شیعه دشمنى داشته و یا دشنام دهد. ناصبیون در نظر فقه جعفری کافر به حساب آمده و حرمت مسلمان بر ناصبی مترتب نیست. در همین زمینه احادیث و روایات زیر را بررسی خواهیم کرد: 

 

 - ابى بصیر از امام صادق (ع) نقل مى‌کند که حضرت فرمود: «مُدمِنُ الخمر کعابد و تن، و الناصب لآل محمد شرٌّ منه» شراب خوار مانند بت پرست است و دشمنى با آل محمد (ص) بدتر از شراب خوار است.

 

- در روایت دیگر مى‌خوانیم «ان الله تعالى لم یخلق خلقاً انجس من الکلب و ان الناصب اهل البیت لا نجس منه » براستى که خداوند نجس‌تر از سگ نیافرید، دشمن اهل بیت از سگ بدتر است. از این سه روایت به خوبى استفاده مى‌شود که مراد از ناصبى دشمن اهل بیت (ع) است، ضمناً استفاده مى‌شود که آنها نجسند و کافر، و زن مسلمان نمى‌تواند با آنها ازدواج کند.

 

- از امام باقر (ع) سؤال شد که آیا زن مؤمنه شیعه مى‌تواند با ناصبى ازدواج کند؛ فرمود: «لا لانّ الناصب کافرٌ » فرمود: نه، چون ناصبى کافر است. 

 

ارادت و علاقه شافعی به اهل بیت پیامبر‌‌ چنان بود که برخی از اهل سنت او را شیعه پنداشتند و گفته می‌شود که حتی جهت محاکمه به بغداد برده شد. او معتقد بود که ارادت به خاندان علی ـ علیهم‌السلام ـ را باید علنی و آشکار ساخت و این پندار باطل را از اذهان دور کرد که رفض را در دوستی علی و فاطمه و فرزندان آن دو می‌داند. اکنون نیز برخی مسئولان فلسطینی خود را محب اهل بیت دانسته و بر این عقیده استوار هستند. (1)

 

از سوی دیگر بخشی از مردم مسلمان فلسطین شیعه بوده و همواره ارتباط خود را با لبنان به عنوان یکی از مراکز مهم شیعی حفظ کرده اند. تا آنجا که چند مرکز قدرتمند و جریان موثر در مقاومت مردم فلسطین اساساً ساخته و پرداخته شیعیان فلسطین است که می توان از جریان «جهاد اسلامی» به عنوان مهم ترینِ این جریانات نام برد. اساساً این جریانات شیعی پیوند مستحکمی با حزب الله و ایران برقرار کرد و به همین واسطه نقش مهمی را در گسترش شیعه در این کشور داشت. شهید فتحی شقاقی، دبیرکل پیشین این جنبش و حامی جدی انقلاب اسلامی بارها اعلام کرد که از دهه هفتاد بود که با اسلام انقلابی از طریق آثار امام خمینی و آیت الله سید محمد باقر صدر آشنا شدم. شخصیت وی همواره مورد احترام علما و مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران بوده است.

علاوه بر جهاد اسلامی، جنبش های ملی و دینی دیگری با سبقه شیعی در فلسطین شکل گرفت که بیشتر کارکرد فرهنگی و اجتماعی دارند. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، تشکلی تحت عنوان اتحاد الشباب الاسلامی (اتحادیه جوانان اسلام) در بیت اللحم پا گرفت که جمعیتی خیریه با رویکردی تبلیغی بود.

 

این گروه اقدام به تاسیس درمانگاه خیریه الاحسان، درمانگاه السبیل، مرکز جراجی نقاءالدوحه، مدرسه النقاء و مرکز زنان کرد و مضاف بر آن، دوره های آموزشی قرآن را در مساجد و موسسات به راه انداخت که نقش مهمی در گسترش تشیع داشت. گروه فعال دیگر در این زمینه الحرکه الاسلامیه الوطنی (جنبش اسلامی ملی) است که مدتی پیش با شیعه شدن محمد ابوسمره، رئیس و دیگر اعضای خود به حرکت جهاد اسلامی پیوست. جنبش مذکور موسسه ای را تحت عنوان مرکز مطالعات و تحقیقات قدس برای فعالیت تبلیغی خود راه اندازی کرده است. مرکز شیعی دیگر در بیت الحم توسط محمد الشحاده یک از یاران جنبش جهاد اسلامی اداره می شود که به سهم خود در گسترش شیعه نقش داشته است. یکی دیگر از موسسات پرکار در این زمینه جمعیت الجعفریه است که در حوالی دبوریق تاسیس شده و زیر نظر استاد اشرف امونه اداره می شود. هیات های متعددی زیر نظر این موسسه مشغول فعالیت هستند که حسینیه الرسول الاعظم، مکتب الزهرا و مجله السبیل از آن جمله هستند.(2)

 

افزون بر گرایش دو تن از رهبران جنبش جهاد اسلامی فلسطین، شهید دکتر فتحی شقاقی و شهید محمود شحادة به مذهب شیعه، در سالیان اخیر گرایش مردم فلسطین به تشیع بسیار چشمگیر بوده است؛ چندان که طبق برخی آمار غیر رسمی در حال حاضر حدود 70 هزار شیعه فلسطینی در مناطق اشغالی ساکن هستند. 

 

در کنار این ها، نگاهی به نامگذاری برخی مراکز اسلامی در فلسطین می تواند در این بحث راهگشا باشد. به طور مثال وجود مساجد زیر در فهم بهتر این موضوع مفید خواهد بود: 

 

13- و ...  

 

طبیعی است با وجود این نامگذاری ها جای شکی در ارادت شهروندان غزه به خاندان عصمت و طهارت باقی نمانده و این شائبه محلی از اعراب نخواهد داشت. 

 

 

در کنار تمام این موارد، بررسی بیانات بزرگان انقلاب اسلامی نظیر استاد شهید علامه مطهری و رهبر فرزانه انقلاب در خصوص این مورد خاص می تواند بسیار راهگشا باشد:

 

شهید مطهری در این خصوص چندین مورد سخنرانی داشته اند. به طور مثال ایشان در سخنرانی سال 1349 که در مسجد امام جواد (ع) ابراز داشته اند افزون بر اینکه شبهه ناصبی بودن فلسطینیان و نظایر آن را ساخته و پرداخته صهیونیست ها می دانند، به عنوان مثال «لیلا خالد»، از مبارزان بنام فلسطین را نام می برد که به طور رسمی و علنی در چندین نطق و سخنرانی، خودش را پیرو مذهب شیعه معرفی کرده و حتی جمعیت مردم فلسطین را مرکب از شیعه و سنی می داند.

 

ایشان در این سخنرانی می فرمایند: «یک وقتی شایع بود و شاید هنوز هم در میان بعضی ها شایع است‏، یک وقتی دیدم یک کسی می‏گفت: این فلسطینی ها ناصبی هستند. ناصبی؛‏ یعنی دشمن علی (ع). ناصبی غیر از سنی است. سنی؛ یعنی کسی که‏ خلیفه بلافصل را ابوبکر می‏داند و علی (ع) را خلیفه چهارم می‏داند و معتقد نیست که پیغمبر شخصی را بعد از خود به عنوان خلیفه نصب کرده است‏. می‏گوید پیغمبر کسی را به خلافت نصب نکرد و مردم هم ابوبکر را انتخاب‏ کردند. سنی برای امیرالمؤمنین احترام قائل است چون او را خلیفه چهارم و پیشوای چهارم می‏داند و علی را دوست دارد. ناصبی؛ یعنی کسی که علی را دشمن می‏دارد. سنی مسلمان است، ولی ناصبی کافر است، نجس است. ما با ناصبی نمی‏توانیم معامله مسلمان بکنیم. حال یک کسی می‏آید می‏گوید این‏ فلسطینی ها ناصبی هستند. آن یکی می‏گوید. این به آن می‏گوید، او هم یک‏ جای دیگر تکرار می‏کند و همین طور. اگر ناصبی باشند کافرند و در درجه‏ یهودی ها قرار می‏گیرند.

 

هیچ فکر نمی‏کنند که این، حرفی است که یهودی ها جعل کرده‏اند. در هر جایی یک حرف جعل می‏کنند برای این که احساس همدردی‏ نسبت به فلسطینی ها را از بین ببرند. می‏دانند مردم ایران شیعه‏اند و شیعه‏ دوستدار علی و معتقد است هر کس دشمن علی باشد کافر است، برای این که‏ احساس همدردی را از بین ببرند، این مطلب را جعل می‏کنند. در صورتی که‏ ما یکی از سال هایی که مکه رفته بودیم، فلسطینی ها را زیاد می‏دیدیم، یکی‏ از آنها آمد به من گفت: فلان مسأله از مسائل حج حکمش چیست؟ بعد گفت‏ من شیعه هستم، این رفقایم سنی‏اند. معلوم شد داخل اینها شیعه هم وجود دارد.

 

بعد خودشان می‏گفتند بین ما شیعه و سنی هست. شیعه هم زیاد داریم‏. همین لیلا خالد معروف، شیعه است. در چندین نطق و سخنرانی خودش‏ در مصر گفته من شیعه‏ام، ولی دشمن یهودی یک عده مزدوری را که دارد، مأمور می‏کند و می‏گوید: شما پخش کنید که اینها ناصبی‏اند. قرآن دستور داده در این موارد اگر چنین نسبت هایی نسبت به افرادی که جزو شما هستند و مثل شما شهادتین می‏گویند، شنیدید وظیفه‏تان چیست. (3)

 

در کنار این مباحث، رهبر فرزانه انقلاب نیز در جریان جنگ 22 روزه رژیم صهیونیستی علیه غزه در کردستان مباحث قابل تأملی را در مورد غزه بیان کردند که متن بیانات معظم له بدین شرح بود: از جمله در قضیه‌ غزه - در این جنگ 22 روزه چند ماه قبل - جمهوری اسلامی در همه‌ سطوحش؛ از رهبری و ریاست جمهوری و مسئولان گوناگون و مردم و تظاهرات و پول و کمک و سپاه و غیره، همه در خدمت برادران فلسطینیِ مظلوم و مسلمان قرار گرفتند.

 

نقطه‌ مقابلش هم هست: یک عده بلند شوند بروند قم، لابلای کتاب های شیعه را نگاه کنند، ببینند کجا اهانت به مقدسات اهل سنت است، از او عکس بگیرند، بیایند تو محافل سنی پخش کنند، ببینید آقا! این کتاب های شیعه است. یا یک گوینده‌ نادان، غافل یا مغرضی روی منبر نسبت به مقدسات اهل سنت حرف مهمل و بدی بزند؛ این را نوار کنند، سی دی کنند، بروند اینجا آنجا پخش کنند، بگویند ببینید آقا! این شیعه است. این را به او بدبین کنند، او را به این بدبین کنند. این معنایش چیست؟ «و تذهب ریحکم» یعنی چه؟ یعنی همین دیگر. وقتی اختلاف پیدا شد، وقتی تفرقه پیدا شد، وقتی نسبت به هم سوءظن وجود داشت، وقتی یکدیگر را خائن دانستیم، طبیعی است که با هم همکاری نخواهیم کرد.»  

 

با این اوصاف و با توجه به واقعیت های موجود در این گزارش به جرأت می توان گفت قاطبه اهالی غزه و کشور فلسطین پیروان مذهب شافعی بوده و هیچ گونه عنادی با اهل بیت عصمت و طهارت نداشته و ندارند. 

1-      الموسوعة المیسرة فی الادیان و المذاهب المعاصرة، مانع بن حماد الجهنی، ج 2، ص 124»

2-      مجله الثقافی، گفتگو با صلاح نوری عبود پژوهشگر دانشگاه کربلا

3-      شهید مطهری،آشنایی باقرآن، جلد 4 ، پاورقی صفحه 32. این گفتار را که شهید مطهری در ضمن تفسیر سوره نور درمسجد الجواد بر زبان آورده اند.

4-      بیانات در دیدار روحانیون و طلاب تشیع و تسنن کردستان، 23 اردیبهشت 88‌