به گزارش گروه بینالملل «خبرگزاری دانشجو»، پپ اسکوبار تحلیلگر موسسه آمریکایی تام دیپسپچ در یادداشتی از علل پیدا و پنهان حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی به نوار غزه پرده برداشت.
اسکوبار مینویسد: جان کری تلاش ناموفقی را به منظور برقراری آشتی میان اسرائیل و فلسطین صورت داد که مطابق انتظار، شکست مفتضحانهای را در پی داشت. پس از آن، علی رغم عصبانیت رژیم صهیونیستی، حماس و سازمان آزادی بخش فلسطین دولت وحدت ملی تشکیل دادند. چندی پیش دو فلسطینی، که از قضا به حماس نیز هیچ وابستگی نداشتند، سه اسرائیلی را در نزدیکی هبرون ربودند.
یکی از گروگان ها قصد تماس با پلیس اسرائیل را داشت که ربایندگان متوجه شده و به ضرب گلوله هر سه اسرائیلی را به قتل می رسانند. سپس تمامی اسرائیل به پاخاسته و هجمه نژادپرستانه و وحشتناکی بر علیه فلسطینیان رقم می خورد. شواهد نشان می دهد ضاربان سه شهروند اسرائیلی، به قبیله القواسمه تعلق دارند که سابقه طولانی در ضدیت با حماس و حمله به شهرک نشینان صهیونیست دارد.
این احتمال وجود دارد که ربایندگان به قصد تبادل اسرای فلسطینی به این عمل دست زده باشند. از سوی دیگر، نخست وزیر اسرائیل و سرویس امنیت داخلی رژیم صهیونیستی (شین بت) از همان ابتدا از مرگ گروگانها و ماهیت گروگانگیران به خوبی مطلع بودند. اما نتانیاهو نمیخواست از فرصت بدست آمده در ضربه زدن به مقاومت در کرانه باختری و غزه به راحتی درگذرد.
بدین ترتیب قتل عام وحشیانه فلسطینیان آغاز شد. تعداد زیادی زن، بچه و کهنسال به خاک و خون کشیده شدند. خانههای بسیاری به صورت کامل تخریب و زیرساختهای شهری آسیب جدی دیدند. نوار غزه آماج حملات جنگنده های اسرائیلی است به نحوی که در هر 4 دقیقه و نیم بمباران گسترده ای را شاهد است. آنچه بسیاری از مردم نمیدانند این حقیقت است که 14 سال پیش 1.4 تریلیون گاز طبیعی به ارزش حداقل 4 بیلیون دلار در سواحل غزه کشف شد.
جنگ سال 2008 غزه برای دستیابی به میادین گازی مذکور به مردم فلسطین تحمیل شد، به نحوی که نفیظ احمد، تحلیلگر گاردین، آن را جنگ انرژی نامید. حال هدف بزرگتری پیش روی اسرائیل است. هدف این رژیم دستیابی به 122 تریلیون متر مکعب گاز به علاوه 1.6 بیلیون بشکه نفتی است که در حوزه نفتی لوانتین مشتمل بر آب های اسرائیل، سوریه، لبنان، قبرس، و البته غزه واقع است. این در حالی است که به گزارش مجله امنیت انرژی، اسرائیل با کابوس تامین انرژی مواجه است.
همچنین اسرائیل میخواهد فلسطینیان را از دسترسی به میادین گازی مارین 1 و 2 محروم نماید. چرا که خود را مالک تمامی منابع طبیعی، سرزمین و انرژی مردم فلسطین میداند. بدین ترتیب اسرائیل به منظور حفر سواحل غزه چاره ای به جز غلبه بر حماس، که میادین گازی فلسطین را به عنوان ثروت ملی آنها قلمداد می کند، ندارد. هرچند هیچ کس در بروکسل به این واقعیت اعتراف نمیکند اما اتحادیه اروپا نیز از این رویکرد اسرائیل حمایت میکند چرا که منابع گازی دزدیده شده از فلسطین گزینه مطلوبی برای رفع وابستگی این اتحادیه به شرکت نفت و گاز روسی گازپروم خواهد بود. به عبارت دیگر میتوان تنبیه گسترده و همه جانبه غزه را بیش از هر چیز خونی برای جنگ انرژی تلقی کرد.