روح الله حسینیان:
به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» حجت الاسلام حسینیان در مراسم اولین بزرگداشت سیدحسن آیت که عصر امروز در حوزه هنری برگزار شد، گفت: شهید آیت مظلوم زیست و مظلوم شهید شد ومظلوم ماند و مردی بود که جلوتر از هم حزبی هایش حرکت می کرد.
وی افزود: آیت روح بلندی داشت و پر از تجربه تاریخی اوضاع زمان خودش بود و اتفاقات انقلاب را به خوبی می شناخت.
حسینیان گفت: در زمانی که حق وباطل به هم گره خورده بود و فتنه همه جا را پر کرد شهیدان آیت و دیالمه پیشواز مبارزه و افشاگری بر علیه باطل بودند.
رئیس مرکز اسناد انقلاب اسلامی عنوان کرد: او خوب درک کرده بود که درد جامعه ما بنی صدر است و او را تجسم گروه های غیراسلامی و ضدانقلابی می دانست.
وی افزود: متأسفانه در آن زمان گروه های حق کمترین رسانه را در اختیار داشتند و فضای آن زمان آن قدر سنگین بود که نگذاشتند حرف آیت به گوش مردم برسد.
نماینده مردم تهران خاطرنشان کرد: آیت خوب درک کرد که ریشه همه این ایستادگی در برابر جمهوری اسلامی چیست و متوجه شد که جبهه ملی می خواهد با مطرح کردم مصدق و با شعار اسلام گرایی در مقابل اسلام بایستد.
وی افزود: به همین خاطر شهید آیت مصدق را مسلمان نمی دانستند و تمام همت خود را گذاشت تا چهره واقعی مصدق را نشان دهد و با چاپ کتاب مصدق السلطنه روشن نمود که مصدق یک فرماسون است.
نماینده مردم تهران ادامه داد: شهید آیت می گفت مصدق یک تافته جدا بافته از خاندان قجری نیست و در زمانی که می خواستند طرح ملی شدن صنعت نفت را با اسم مصدق مطرح کنند آیت گفت مصدق هیچ گاه به نفع ملی شدن صنعت نفت حمایت نکرد.
حجت الاسلام حسینیان افزود: شهید آیت نظرش این بود که مصدق می خواهد انقلاب آن زمان را که به رهبری آیت الله کاشانی بود در دست بگیرد و یک طرفه آن را مصادره کند و ما می بینیم که در مجلس ملی آن زمان یک حرف و جمله از سوی مصدق برای ملی شدن صنعت نفت وجود ندارد.
وی ادامه داد: تنها حرف مصدق در ملی شدن صنعت نفت این بود که هر قراردادی دو طرف وجود دارد و یک طرفه نمی توان یک قراردادی را نقض کرد و نفت ایران برای ایرانی این تنها شعار مصدق بود.
نماینده مردم تهران در پایان اظهار داشت: یکی از کارهای آیت الحاق اصل ولایت فقیه که پیش نویس قانون اساسی بود و زحمت های زیادی در این باره کشید و خداوند هم نشان داد که آیت یکی از مقربان درگاه او می باشد.
تعداد نظرات: ۱
ارسال نظرات
خدا کند که ادامه دهنده راهشان باشیم.