مرور عوامل دخیل در به قدرت رسیدن سران برخی کشورهای مدعی دموکراسی، نکات شایان توجهی را آشکار میکند که پرداختن به آنها خالی از لطف نخواهد بود.
به گزارش «خبرگزاری دانشجو»، ساز و کار گردش قدرت در بریتانیا در دهه های اخیر، نشان از نقش تعیین کننده یهودیان ثروتمند و صاحبان زر و زور در به سرانجام رسانیدن عزل و نصب ها در سطح کلان دارد.
به عنوان نمونه، تصور به قدرت رسیدن تونی بلر - نخست وزیر انگلستان در سال های 1997 تا 2007 و بازرس ویژه صلح خاورمیانه جایزه در حال حاضر– بدون حمایت های سه لام یهودی به شدت دشوار به نظر می رسد.
لام نخست. لرد (میشل) لوی
اولین دیدار بلر و میشل لوی، نماینده مجلس اعیان انگلیس، در ضیافت شام دیپلمات اسرائیلی گیدون میر در سال 1994 صورت گرفت. گیدون استاد موسسه حقوق بنچ والک بود که بلر اوایل دهه 1980 در این موسسه تحصیل کرده بود. لوی در سال 2005 صندوق مالی حزب کارگر را تاسیس کرد و به عنوان حامی اصلی بلر در انتخابات 1997 ایفای نقش نمود.
پس از آن بود که لوی زندگی اشرافی نوینی را در منطقه اعیان نشین "نیل هیل" با عنوان لرد لوی آغاز کرد. جروزالم پست وی را به عنوان رهبری ملی یهودیت در انگلیس معرفی می کند. لرد لوی از پایه گذاران شورای رهبری یهود و رهبر جامعه یهودیان انگلیسی به شمار می آید. لوی رابطه تنگاتنگی با رهبران سیاسی اسرائیل داشت. دنیل لوی، پسر لرد لوی، نیز دستیار نخست وزیر پیشین رژیم صهیونیستی، ایهود باراک، و عضو پارلمان اسرائیل، یوسی بیلین، بود. دنیل هم اکنون به عنوان رییس دپارتمان خاورمیانه در شورای روابط خارجی اروپا فعالیت می کند. لوی بارها بلر را به خاطر "حمایت قاطع و بی چون و چرا از دولت اسرائیل" ستوده است.
وی از سال 1994 تا 2007 به عنوان حامی مالی اصلی حزب کارگر شناخته می شد. در سال 2007 با استعفای اجباری تونی بلر از نخست وزیری، وی نیز از حزب کناره گیری کرد. لوی در سال های 1998 تا 2007 نماینده شخصی بلر در امور خاورمیانه بود. بلر در این خصوص می گوید: لوی وظیفه خود را در شرایط بحرانی خاورمیانه به بهترین نحو به انجام رساند.
لام دوم. لرد (رابرت) گاورون
گاورون از میلیونرهای مشهور بریتانیا بود که به همراه میشل لوی، صندوق مالی حزب کارگر را برای حمایت از دفتر شخصی بلر در انتخابات می 1997 تاسیس کرد. میزان هزینه کرد لرد گاورن برای ستاد بلر را معادل 500 هزار پوند برآورد کرده اند. گاورون به عنوان عضو مطرح یهودی-انگلیسی در مجلس اعیان شناخته می شود. وی سرمایه گذاری بسیاری از پروژه های عظیم در سرزمین های اشغالی را برعهده دارد،
به عنوان نمونه مجموعه مراکز تنیس اسرائیل با حمایت مالی وی تاسیس شده اند. جالب اینکه با روی کار آمدن تونی بلر در سال 1997، گاورون ریاست گروه رسانه ای گاردین را به مدت سه سال برعهده گرفت. بدین ترتیب، یکی از شریان های مهم خبری بریتانیا، در ابتدای نخست وزیری بلر در اختیار اهداف وی و حامیان یهودیش قرار گرفت.
لام سوم. لرد (کلیو) هالیک
هالیک را می توان یهودی مرموز و بی سر و صدای مجلس انگلستان دانست. در سال 1996، دقیقاً یک سال قبل از انتخاب بلر، سه غول رسانه ای این کشور، دیلی اکسپرس، دیلی استار و یونایتد نیوزپیپرز ادغام شده و رسانه ای عظیم با نام یونایتد نیوز اند مدیا با دارایی معادل 2.3 تریلیون پوند شکل گرفت. در همان سال، هالیک ریاست آن را عهده دار شد و با تغییر در سیاست کلی آن و بهره مندی از 16 هزار کارمند، به حمایت همه جانبه از حزب کارگر پرداخت.
تاسیس موسسه "پژوهش در سیاست عمومی"، به عنوان اتاق فکر حزب کارگر در زمان انتخابات 1997، از دیگر خدمات وی به جریان بلر بود. با پیروزی تونی بلر در این انتخابات، به عنوان مشاور ارشد مارگارت بکت و پتر ماندلسون در دپارتمان صنعت و تجارت ایفای نقش نمود.
به موجب نفوذ فوق العاده سیاسی در دولت وقت، دامنه فعالیت های اقتصادی و رسانه ای هالیک افزایش چشم گیری یافت به نحوی که با سرمایه گذاری کلان و لابی قدرتمند در این حوزه، خود را به عنوان سهام دار اصلی در بیش از 30 بنگاه اقتصادی و شرکت رسانه ای مطرح کرد.
هالیک از حامیان اصلی والدیسنی و بنگاه سخن پراکنی بریتانیا (بی بی سی) به شمار می آید. وی به کرات، با کمک های مالی خود و تزریق نقدینگی، مانع از ورشکستگی رسانه های حامی اسرائیل شده است.
عناصر کلیدی و تصمیم ساز در موسسات رسانه ای وابسته به وی، به شکل عمده از یهودیان حامی اسرائیل تشکیل شده است. به عنوان نمونه، مدیران ارشد شرکت آی تی وی از رابرت الیاس گرفته تا مارکوس پلانتین از یهودیان متعصب به این رژیم محسوب می گردند.
در کنار این سه لام پرنفوذ در دولت بلر، ارتباط روپرت مرداک -سرمایه دار مشهور یهودی نسب و مالک شرکت رسانه ای نیوزکورپوریشن- با بلر امری انکارناپذیر بود. از سال 1994که بلر هدایت حزب کارگر را در بدست گرفت تا سال 2006، 38 دیدار بین مرداک و وی انجام گرفت.
بدین صورت که رسانههای تحت هدایت مرداک از حزب کارگر حمایت نمودند تا در ازای آن این حزب نیز نظرات وی را در سیاستهای خود اعمال نماید. نفوذ مرداک در دولت کارگری بلر به حدی بود که به اعتراف خود بلر، مخالفتهای مرداک در عدم الصاق انگلستان به یورو تأثیر مستقیم داشت.
اینجاست که حمایت های بی قید و شرط بلر از دولت جعلی اسرائیل نتنها در زمان تصدی نخست وزیری بلکه سال ها پس از آن از یک سو و بنده نوازی مداوم صهیونیست ها در تقدیر و تشکر از وی– اشاره به اعطای جایزه صلح 2014 بنیاد «دندیوید»، وابسته به دانشگاه تلآویو–از سوی دیگر، معنای دیگری پیدا می کند.
(منابع: گاردین، جروزالم پست، هاآرتز، دیلی تلگراف، تایمز آن لاین، لاندن گزت، ساندی تایمز، پایگاه رسمی مجلس اعیان انگلستان)