حکایت یک روحانی و فرشته‌ها

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ سعید مظاهری رضا- اگر روحانیت برایت مقوله‌ای مهم باشد یا حتی اگر «طلا و مس» به دلت نشسته باشد نمی‌توانی از دیدن «فرشته‌ها با هم می‌آیند» بگذری، مخصوصاً اگر بدانی «حامد محمدی» نویسنده همان فیلم «طلا و مس» در این فیلم هم نه تنها نویسنده است بلکه خودش نیز وارد گود کارگردانی شده است. این وسوسه برای دیدن «فرشته‌ها با هم می‌آیند» زمانی به یقین می رسد که بدانی پدرِ کارگردان، یعنی «منوچهر محمدی» بعد از «زیر نور ماه»، «مارمولک» و «طلا و مس» حالا برای چهارمین بار تهیه کننده فیلمی با موضوع روحانیت شده است.

وقتی دغدغه‌ات تو را به سینما می‌کشاند و اکران فیلم آغاز می‌شود مجبوری در فیلم غرق شوی. هنر این فیلم این است که تو فقط جواد عزتی را به عنوان نقش اول فیلم نگاه نمی‌کنی بلکه در بسیاری از سکانس‌ها خودت را جای روحانیِ فیلم می‌گذاری و در عین حال فرصت داری به عنوان بیننده از بیرون به خود بنگری.

جدا از دقایق فنی و هنری موجود در این فیلم باید عمق شناختی که در فیلمنامه مستتر است را ستود. روحانی این فیلم هرگز در چاله‌های امروز سینما و تلویزیون ما نمی‌افتد. به عبارت بهتر روحانی نقش اول فیلم دقیقا همانطوری تصویر می‌شود که باید باشد. فیلم درگیر تقدس سازی و بالا بردن بیش از حد این روحانی نیست و خوب به یاد دارد که حتی در مورد پیامبر خدا تصریح شده است که «قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ» و از همین رو از یک روحانی تصویر مافوق بشری نشان نمی‌دهد. به درستی نشان داده شده است که این روحانی پیش از هر چیز یک انسان است. انسانی که همچون دیگر انسان‌ها دغدغه معاش و اقتصاد دارد، همچون دیگران احساساتش جریان دارد و می‌تواند به دیگران عشق بورزد و حتی همچون دیگران می‌تواند عصبانی شود و فریاد بزند. البته این واقع‌نگری باعث نمی‌شود نقش ویژه روحانیت فراموش شود و این روحانی مسئولیت بار سنگین این لباس را روی دوشش احساس می‌کند. این روحانی با منبر رفتن پول در نمی‌آورد و برق کاری است که کارش روشن کردن است چراغ‌ها است. با این همه این را نیز به خوبی می‌داند که به عنوان یک روحانی باید چراغ دل‌ها را روشن کند و در این کار هم به خوبی تخصص دارد. باید اعتراف کرد «فرشته‌ها با هم می‌آیند» از پس سازگار کردن دو امرِ به ظاهر متعارض بر آمد. از یک سو تصویر واقعی از یک روحانی را به نمایش می‌گذارد و او را انسانی چون دیگر انسان‌ها نمایش می‌دهد و از سوی دیگر مسئولیت سنگین یک روحانی واقعی و دلسوز را به تصویر می‌کشد.

با همه این تفاسیر نمی‌توان از مشابهت‌های این فیلم و با «طلا و مس» گذشت. تا آنجایی که گاهی اگر مخاطب دقیق نباشد ممکن است احساس کند با نسخه جدیدی از «طلا و مس» مواجه شده است. البته به هیچ رو نمی‌توان پیشرفت‌های «فرشته‌ها با هم می‌آیند» را نسبت به «طلا و مس» نادیده گرفت اما به نظر می‌رسد در برخی موارد پیشرفت‌ها به حد کافی نبوده است. البته پاسخ‌های کارگردان این فیلم در مصاحبه با خبرگزاری دانشجو تا حدی این ایراد را قابل تأمل می‌کند اما با این همه می‌توان گفت که با همه این خوبی‌ها انتظار بیشتری از این فیلم داشتیم.

در انتها باید گفت که می‌توان از دیدن این فیلم و واقع‌گرایی نهفته در آن لذت برد و به راحتی می‌توان تماشای این فیلم و دیدن عشق دوست داشتنی یک روحانی را توصیه کرد. یک روحانی برق‌کار که همسرش سه قلو باردار شده است...!