تبدیل مسجد به کتابخانه در دانشگاه خاتم الانبیاء بهبهان+ تصاویر

به گزارش "خبرگزاری دانشجو"، مسئولان دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان با آغاز سال تحصیلی جدید به بهانه کمبود سالن مطالعه برای خواهران اقدام به تبدیل طبقه دوم نمازخانه این دانشگاه به سالن مطالعه کردند.

این امر شاید در نگاه اول طبیعی به نظر برسد اما نکته اینجاست که با اجرای این طرح برگزاری مراسمات مختلف از جمله محرم، جشن‌ها و اعیاد مذهبی، مراسم دهه فجر، سخنرانی، نماز جماعت و … در این مسجد با محدودیت مواجه می‌شود، زیرا با توجه به سکوتی که برای محیط مطالعه لازم است، ابرگا کردن مراسمات طبق روال گذشته مشکلاتی را بوجود می‌آورد.

این مسائل باعث اعتراض دانشجویان شده است؛‌ دانشجویان معتقدند که این اقدام مسئولان دانشگاه شاید در ظاهر مناسب و خوب ارزیابی شود اما در ادامه مشکلات زیادی را در پی خواهد داشت.

یکی از دانشجویان این دانشگاه در این خصوص گفت: این تغییر کاربری اماکن دانشگاه حداقل دو پرسش را در ذهن دانشجویان این دانشگاه مطرح کرده است. وقتی دانشگاه زیرساخت‌های لازم برای اسکان و تامین خوابگاه برای دانشجویان خود را فراهم نکرده است چرا باید اقدام به افزایش ظرفیت پذیرش خود کند؟

وی ادامه داد: این امر باعث شده است که سالن‌های مطالعه قبلی که در خوابگاه‌های خواهران بوده‌اند تبدیل به خوابگاه‌هایی با تعداد بالای دانشجو – تا ۲۸ نفر در یک اتاق!- شوند.

این دانشجو افزود: چنانچه داشتن سالن مطالعه تا این اندازه ضروری است که حتی برای یک ترم هم نمی‌توان آن را از برنامه حذف کرد چرا اکنون بیش از دو سال هست که خوابگاه برادران سالن مطالعه ندارند و سالن‌های مطالعه قبلی تبدیل به اتاق شده‌اند؟

این دانشجو افزود: راه حل مناسبی که برای برطرف نمودن این مشکل به ذهن می‌رسد این است که با توجه به اینکه هم اکنون دانشگاه دو سالن مطالعه یکی در دانشکده منابع طبیعی و دیگری در دانشکده فنی خود دارد و با توجه به شرایط خاص هر یک از این سالن‌ها تا آغاز ترم جدید و به طور موقتی، سالن مطالعه دانشکده منابع طبیعی به طور کلی به خواهران و سالن مطالعه دانشکده فنی به برادران اختصاص یابد.

وی ادامه داد: بهمن ماه نیز که ورودی‌های سال ۸۹ از دانشگاه فارغ التحصیل می‌شوند می‌توان در فرصت موجود تا آغاز سال تحصیلی جدید در مهرماه ۹۴ مشکل خوابگاه و کمبود سالن مطالعه را به صورت اصولی برطرف کرد.

 



 
 

به هر حال آنچه مسلم است این است که اسکان دانشجویان به خصوص دانشجویان دختر در محوطه دانشگاه امری پسندیده است که از سوی مسئولان دانشگاه صورت گرفته، اما ایراد و سوال اساسی آنجاست که چرا این مسئولان از فرصت تابستان برای رفع اصولی کمبودهای موجود در دانشگاه استفاده نکرده‌اند؟