کشاورزی ایران همچنان سنتی است و 90 درصد آب استحصالی کشور در این بخش هدر می‌رود/ نگرش‌ها در حل بحران مقطعی و آنی است
تقی زاده در گفتگو با خبرنگار اجتماعی "خبرگزاری دانشجو" با اشاره به کشت های غیر اصولی در مناطق نامناسب گفت: رکن اساسی کشت و کار در اراضی کشاورزی وجود خاک و آب مناسب می باشد، افزایش جمعیت و نیاز روزافزون به غذا در قرن اخیر، کشاورزان را به سوی بهره گیری از زمین های نامرغوب و زمین های حاشیه ای، همچون مراتع و جنگل ها سوق داده است. این در حالی است که زمین های حاشیه‌ای دارای پتانسیل تولید اندکی هستند. بنابراین کشت غیراصولی در اراضی نامناسب، سبب افت تولید محصولات و همچنین کاهش کیفیت آنها و در مواردی با توجه به فقر شدید خاک و استفاده نامتعادل از نهاده¬ها، سبب تولید محصولات ناسالم و تهدیدی برای رسیدن به کشاورزی پایدار است.
دانشجوی دوره دکتری اقتصاد کشاورزی در ادامه در خصوص الگوی صحیح مصرف آب در کشاورزی اظهار داشت: الگوي صحیح مصرف آب در بخش کشاورزي با اجرای روش های مانند اصلاح روش هاي کاشت، اجرای سیاست تغییر کاربری اراضی در الگوی کشت مبتنی بر مزیت نسبی، تلاش در جهت کاهش سطح کشت محصولات با مصرف بالای آب (مانند برنج) و اصلاح و توسعه کاشت گیاهان کم آبخواه قابل حصول است. علاوه بر این راهکارهای دیگری مانند توسعه کشت های گلخانه ای، اجرای سیستم های آبیاری تحت فشار و مهار آب هاي فصلي می تواند تا حد قابل توجهی بر بهبود الگوی مصرف آب در کشاورزی تاثیر مثبت داشته باشد.
وی افزود: کشاورزی در نقاط مختلف کشور همچنان به روش سنتی انجام می‌شود و 90 درصد آب استحصالی کشور در این بخش مورد استفاده قرار گرفته و هدر می‌رود و آبیاری زمین‌های کشاورزی با استفاده از روش های نوین چندان در میان کشاورزان جا نیفتاده است. روش سنتی و غرقابی کشت و تولید، کاشت محصولاتی که به آب زیادی نیاز دارد و در نهایت نبود الگوی مناسب و سراسری برای تولید محصولات زراعی، از جمله عواملی است که موجب شده کشور همواره با مشکل کمبود آب و پدیده خشکسالی و خسارات ناشی از آن در بخش کشاورزی مواجه باشد.
تقی زاده در ادامه بیان داشت: علاوه بر خسارات وارده به بخش کشاورزی به دلیل کمبود آب که نمونه‌ای از آن را می‌توان در شرق استان اصفهان و اراضی حاشیه زاینده‌رود مشاهده کرد، که به بیکاری هزاران نفر منجر شده است، بخشی از بحران‌های ایجاد شده در کشور نظیر بحران دریاچه ارومیه نیز ناشی از گسترش اراضی کشاورزی و کشت و تولید به روش سنتی است، به طوری که هم‌اکنون بخش قابل توجهی از آب مورد نیاز این دریاچه، در اراضی کشاورزی مناطق همجوار مورد بهره‌برداری قرار گرفته و به دلیل استفاده از روش سنتی، هدر می‌رود. در حالی که با اصلاح روش‌های آبیاری سنتی در اراضی همجوار ارومیه و تبدیل آن به کشاورزی و آبیاری نوین، ضمن جلوگیری از هدررفت آب‌های سطحی و زیرزمینی، می‌توان بهره‌وری از منابع آبی موجود را نیز افزایش داد.
وی در ادامه با اشاره به تجربه کشورهای کم آب در کشاورزی تصریح کرد: ایران تنها كشوری نسیت كه در سال های اخیر با مساله ی بحران آب درگیر است بلكه کشورهای مختلفی در طول سال‌های گذشته با این بحران دست و پنجه نرم کرده‌اند ولی تنها آنهایی موفق شده‌اند این بحران را کنترل کنند که اقدام به مدیریت منابع آبی کردند و از وخیم شدن بحران جلوگیری کردند، در برخی از کشورها از قبیل آمریکا هم که پیش‌بینی می‌کنند طی یک دهه آینده با بحران کم‌آبی مواجه باشد از هم‌اکنون سیاست‌های مقابله با بحران را آغاز کرده است.
به گفته این کارشناس ارشدکشاورزی؛ اولین و بهترین راه برای حل این مشکل را می‌توان مصرف بهینه آب دانست. مصرف بهینه آب در کنار توسعه زیرساخت‌های صنعت آب بهترین راه برای کنترل بحران آب است. پس مسئولین و دست اندركاران بحران آب نباید نگرشی مقطعی و آنی داشته باشند بلكه بایر بر مبنای مقابله اضطراری و تدوین یك برنامه بلند مدت منظم و مداوم جهت آمادگی و پیشگیری از گسترش این بحران جلوگیری كند و در این راه نه تنها مسئولین بلكه همه دستگاههای اجرایی و مردم از مجریان اجرای راهبردهای مدیرت كم آبی و كاهش اثرات خشكسالی می باشند.
تقی زاده خاطر نشان کرد: مسئولان بخش کشاورزی و بالاخص معتمدین روستایی نیز درحل بحران آب نقش به سزایی دارند زیرا درست صحبت كردن با مردم هنری برای روایط عمومی ها محسوب می شود . آنان باید با تعامل و همكاری خود با رسانه های جمعی به صورت منسجم و مطابق با رویكرد های وزارت نیرو درجهت اطلاع رسانی به موقع و صحیح اقدامات لازم را به عمل آورند.