مرتضی طاهری از مداحان پیشکسوت در رابطه با نحوه آشنایی خود با حاج آقا آهی و شخصیت و اخلاق ایشان با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری «دانشجو» به گفتگو نشست و بیان داشت: من بیش از 40 سال حاجآقا آهی را میشناختم، ایشان نه تنها مداح بلکه شاعر نیز بودند و دو مجلد جیبی نیز از شعرهایشان چاپ شده است.
وی ادامه داد: نحوه آشنایی بنده با ایشان به زمانی برمیگردد که نوجوان بودم و تازه به صورت حرفهای شروع به مداحی کرده بودم، از آن زمان بود که با شعرهای ایشان آشنا شدم.
طاهری تأکید کرد: بعد از آشنایی و استفاده از شعرهایشان بود که پیگیری کردم تا با خود ایشان نیز آشنا شوم، حاج آقا "آهی" مداحی فاضل و از شاگردان آشیخ جواد خراسانی بود.
حاج آقا آهی مردی، اهل معرفت و در بیان مطالب ملاحظهکار بود
وی گفت: حاج آقا آهی مردی، اهل معرفت و در بیان مطالب ملاحظهکار بود به طوری که معروف است که ایشان شعرهایشان را نزد آیتالله میلانی می بردند تا اگر از لحاظ محتوای اعتقادی و روایی مشکلی ندارد از آن استفاده کنند، در غیر این صورت از آن شعر استفاده نمیکردند.
وی تصریح کرد: بعد از انقلاب ایشان وارد کارهای اجرایی شد، ابتدا وارد کمیته شد و درآنجا مسئولیتی را برعهده داشت و بعد هم که کمیته با نیروی انتظامی ادغام شد حاج آقا با درجه سرتیپی بازنشسته شدند.
طاهری ادامه داد: ضمن بحث مداحی ایشان خدمات ارزنده دیگری را نیز به جامعه ارزانی داشت از جمله این خدمات ساخت مسجد امیرالمؤمنین(ع) است که در جنب منزل ایشان قرار دارد.در مکانهای دیگر نیز مراکز فرهنگی را ایجاد کردند.
بسیار فعال بود و جوانان را نیز از لحاظ تلاش پشت سر می گذاشت
وی با یادآوری این موضوع که سالی یک بارمداحان خدمت حضرت آقا میرسند گفت: حاج آقا آهی نامههایی را به ایشان دادند و حضرت آقا نیز با تأسیس بنیاد دعبل موافقت کردند و مدتی نیز آقای آهی این مؤسسه را اداره میکردند و بعد که از آن جا بیرون آمدند در خانه مداحان فعالیت خود را ادامه داند.
وی با اشاره به این که پیگیری برای انسجام مداحی از دیگر اقدامات ارزنده حاج آقا آهی بوده است، گفت: این خادم اهل بیت علاوه بر این که ارتباط بسیار خوبی با جوانان داشتند اما از طرفی هم دغدغه مداحانی را داشتند که سنی از آنها گذشته و پیر شده بودند بنابراین قدم های زیادی هم برای استفاده از تجربههای این پیشکسوتان و همچنین توجه به حال رفاهی آنان برمی داشت.
وی اضافه داشت: جای تعجب دارد که حاج آقا با این سنشان این چنین فعال بودند گاهی حتی جوانان را نیز از لحاظ تلاش و کوشش پشت سر می گذاشتند.
از کلمات می و مطرب و مستی در مداحی استفاده نمیکرد
این مداح اهل بیت تصریح کرد: البته من خودم به صورت مستقیم افتخار شاگردی ایشان را نداشتم اما میدانم که مهم ترین دغدغه ایشان در بحث مداحی صحیح خواندن بود، یعنی بسیار حساس بودند که مداحان خدایی ناکرده در روضه موضوعی خلاف واقع را نگفته یا اغراق گویی نکنند و یا سلیقه خود را وارد روضه نکنند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: ایشان نظراتی داشتند که گاهی با نظرعرفا و درویشان منافات داشت به طور مثال نمی پسندیدند که برخی واژگان در مداحی استفاده شود از جمله می، مستی و مطربی و ...این گونه کلمات.