سرپرست و آهنگساز گروه موسیقی کهن:
به گزارش گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، کامیار فانیان عصرامروز در نشست خبری با خبرنگاران اظهار کرد: 12 اردیبهشت ماه روز فوت استاد محمدرضا لطفی از برجسته‌ترین نوازنده‌های تار و سه تار و محقق و پژوهشگر موسیقی است که عمر خود را در راه آموزش، پژوهش موسیقی و پاسداری و پیشرفت موسیقی ایرانی صرف کرده است، از این جهت برای پاسداشت این استاد بزرگوار کنسرت خود را در این روز اجرا می‌کنیم.
وی با اشاره به اینکه استاد لطفی در زمینه پژوهش درباره موسیقی‌های نواحی و محلی فعالیت داشته و در راستای شناساندن صحیح آن نیز کوشش بسیار کرده است، افزود: در تلاش هستیم تا راه این استاد بزرگوار را ادامه دهیم.
سرپرست و آهنگساز گروه موسیقی کهن با بیان اینکه فعالیت وی در زمینه موسیقی نواحی به چهار منطقه مربوط می‌شود، ادامه داد: سازهای مورد علاقه من از جمله سه تار، دوتار و تنبور که ریشه آن به یک تفکر خاص است و به واسطه شرایط زمانی، مکانی و لهجه هرکدام مختصات ویژه‌ای پیدا کرده است.
فانیان با بیان اینکه این سازها به گونه‌ای است که امکان ارتباط با ریتم این موسیقی برای موزیسین‌های ایرانی و شهری در ابتدا سخت است، ادامه داد: با این حال به تدریج که ارتباط و انس فرد با این سازها بیشتر شود متوجه این نکته می‌شود که این ریتم مفهومی عمیق را در صدای خود جا داده که انسان را محصور خویش می‌کند به گونه‌ای که گاه فرد در تمام عمر خود تنها تار و یا تنبور می نوازد.
وی تاکید کرد: افرادی که گوش آنها سال‌هاست به موسیقی سنتی ایرانی عادت کرده‌اند، ممکن است ریتم موسیقی محلی را بسیار متفاوت دانسته و احساس کنند که ریتم این موسیقی جدید صحیح نیست.
سرپرست و آهنگساز گروه موسیقی کهن اضافه کرد: در بازه‌های زمانی متفاوت ریتم اصلی موسیقی به دلایل مختلفی مانند جنگ و تحریم موسیقی، مورد تهاجم واقع شده است.
وی اضافه کرد: این معضلی است که امروزه درباره موسیقی نواحی ایران به چشم می‌خورد چراکه افراد مدعی در زمینه موسیقی نواحی به دلیل عدم تسلط بر سازهای محلی و آموزش ریتم‌های مربوط به این سازها ارتباط موجود را درک نمی‌کنند.
فانیان گفت: در دل ساختار و ریتم این موسیقی تفکری خاص نهفته است که این موضوع را در کنسرت‌های مختلف و تک نوازی‌های خود همواره به نمایش گذاشته است و در کنسرت گروهی گروه موسیقی کهن نیز شاهد این تفکر هستیم.
وی ادامه داد: بداهه نوازی از جمله محاسن این موسیقی است چراکه با شنیدن بخشی از این موسیقی نمی‌توان ادامه آن را از پیش تعریف کرد.
سرپرست و آهنگساز گروه موسیقی کهن تصریح کرد: قطعات از پیش ساخته شده ممکن است قابلیت اجرایی در هر زمان و مکانی را نداشته باشند اما در بداهه نوازی، نوازنده می‌تواند آموزش‌های خود را با شرایط مختلف محیط ، زمان، مکان ، روحی و انرژی حاضران در یک رابطه قرار دهد که این امر حسن بسیار مهمی است.
وی با اشاره به عیوب این نوع از موسیقی یادآور شد: افرادی که ذهن آنها با موسیقی ایرانی آشنایی دارد، ممکن است نتوانند با بداهه نوازی ارتباط برقرار کنند و از این جهت موسیقی مخاطبان خاص خود را دارد.
فانیان با بیان اینکه بداهه نوازی پیش از این نیز در موسیقی ما رواج داشته است، افزود: این نوع موسیقی اساتید به نامی از جمله کسایی، شهناز، لطفی، شریف و علیزاده در این زمینه معروف هستند که امیدواریم با اجرای کنسرت بداهه نوازی این امر بار دیگر در موسیقی ما رواج پیدا کند.
ارسال نظرات