خسروی: انتقاد افکار عمومی، مسئولان وزارت خارجه را متوجه کاستی‌های بیانیه لوزان خواهد کرد

به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از گرگان؛ قربان خسروی، رئیس دانشگاه پیام‌نور گالیکش صبح امروز در نشستی با عنوان «لوزان و مصادره به مطلوب‌ها!» که به همت نمایندگی «خبرگزاری دانشجو» در گلستان و پایگاه خبری تحلیلی «دانشجو سلام» تشکیل شده بود، با اشاره به شعار سال و همچنین نقدهای وارده به این بیانیه، ابراز داشت: انتقاد افکار عمومی، مسئولان وزارت خارجه را متوجه کاستی‌های بیانیه لوزان خواهد کرد.

وی فشار اجتماعی را به مثابه پشتوانه حمایتی از دیپلمات‌ها دانست و تصریح کرد: برخی مذاکرات و کنگره ها 10 سال به طول می‌انجامد، پرونده هسته ای ایران نیز مدت هاست مورد محاسبه‌های دیپلماتیک قرار گرفته است، به هر حال یک بیانیه که از دل ۹ روز مذاکره بر سر میز عریض و طویل دیپلماسی بیرون آمده نیاز به بررسی و نقد دارد و دیپلمات‌های کشور نیز باید بدانند که نماینده‌ یک ملت باشعور در سطوح بین المللی هستند.

خسروی همچنین اظهارات اوباما و جان کری پس از قرائت بیانیه در رسانه‌ها و فکت شیت منتشر شده از سوی کاخ سفید را پروپاگاندا و یا همان جوسازی بر اساس منافع شخصی خواند و تصریح کرد: اوباما تحت فشار عربستان، اسرائیل و کنگره قرار دارد. سناتورها علیه اوباما انقلاب کردند و وی مجبور است آنان را قانع کند.

رئیس دانشگاه پیام‌نور گالیکش ادامه داد: در اصطلاح برد-برد در روابط بین الملل هیچ گاه دو طرف صد در صد راضی نیستند؛ در این گونه مذاکرات اگر یک طرف چیزی بدست می‌آورد طرف دیگر حتما آن را از دست می‌دهد، مانند جنگی که به سمت هم اصل بمب شلیک می‌شود و تنها باید دو طرف بتوانند بمب‌ها را خنثی کنند.

این دکترای جغرافیای سیاسی در ادامه متذکر شد: حال اگر بخواهیم فارغ از آنچه در رسانه‌های دو طرف گفته می شود بندهای این بیانیه را بررسی کنیم ابتدا باید بدانیم ما مذاکره می‌کنیم تا بگوییم فعالیت هسته ای ما صلح آمیز است، از این رو تحریم‌های مرتبط با آن بی مورد است، بنابراین چون این راستی آزمایی صورت گرفته باید پس از توافق، تحریم‌ها به طور کل و یک مرتبه برداشته شود؛ اما جوسازی‌های غرب می‌گوید تحریم‌ها قرار است و پله ای برداشته شود، به همین خاطر به این قسمت نقد وارد است که نیازمند نظرات منتقدان دلسوز برای حمایت از تیم هسته ای است.

خسروی همچنین به تعلیق برخی فعالیت‌ها برای 10 تا 15 سال اشاره کرد و عنوان داشت: این قسمت بزرگترین امتیاز از دست رفته ما محسوب می‌شود، چرا که امروز علم ثانیه ای پیشرفت می‌کند. هر دو ماه همه چیز در جهان متحول می‌شود؛ در این شرایط درجا زدن به مدت 15 سال یعنی عقب ماندگی یعنی برد-باخت! قرار بود در این مذاکرات فعالیت هسته ای ما به رسمیت شناخته شود اما فوق العاده امتیاز از دست دادیم؛ برای این بندها مسئولان سه تا چهار ماه فرصت دارند پاسخ افکار عمومی را بدهند. از همین حیث تصور می‌شود مذاکرات بعدی به مراتب از اولیه سخت‌تر خواهد بود.

وی مورد دیگری در بیانیه لوزان که به آن نقد وارد است را لغات مبهم خواند و در این باره گفت: پاشنه آشیل ما در مذاکرات با غرب همواره همین جملات مبهم بوده است. در انتخاب این نوع لغات ما نیاز به داور پیدا می‌کنیم. داورها هم که معمولا از خود غربی ها هستند از طرفی با قدرت رسانه ای نیز می‌توانند نیمه باورها را به باور برسانند، پس این کلمات در نهایت معنای منفی خود را برای ما نمایان می‌کند. از این حیث نیز مسئولان باید در فرصت باقی مانده بتوانند این لغات را توضیح مبسوط و مشروح بدهند.

خسروی درباره اینکه آیا راه برون رفت از کثرت امتیازهای از دست داده در مذاکرات با غرب، عدم مذاکره است؟ بیان داشت: قطعا نباید به طور کامل تعامل را از بین برد. پیامبر (ص) نیز در حدیبیه 10 سال به دشمن امتیاز داد به هر حال برای ما حفظ نظام از اوجب واجبات است و لازم است نرمش‌هایی به خرج دهیم اما این بدان معنا نیست که باج داده شود.

این کارشناس علوم سیاسی در بخشی از سخنانش به ابراز خشم نتانیاهو از بیانیه لوزان اشاره کرد و آن را فقط یک بازی خواند و تصریح کرد: اسرائیل از این اتفاق ناراحت نیست. بازی اسرائیل در رابطه با فعالیت اتمی و بالستیک و حقوق بشر در ایران تمامی ندارد. این حرکت نتانیاهو از روی ترس است. می‌خواهد بگوید ما بیشتر از این می‌خواستیم، هیچ کس بهتر از خود اسرائیل نمی داند که ایران اگر بخواهد قلقلکش بدهد، می‌تواند. این مذاکرات برای اوباما و تیمش در خاورمیانه یک امتیاز محسوب می شود و ناراحتی از آن، یک بازی است.

رئیس دانشگاه پیام نور گالیکش در پایان گفت: ضمن آرزو برای پیشرفت تیم مذاکره کننده هسته ای باید بگوییم با اشکالات این بیانیه مخالف هستیم باید نکات مبهم، امتیازات غیرمتوازن، تحریم‌های دو پهلو و فناوری پیشرفته‌ی انبار شده حل و فصل شود؛ باید افکار عمومی آن قدر فشار بیاورد تا بیشترین امتیاز را بگیریم چرا که کافی است در میز دیپلماسی یک وجب عقب بنشینیم تا رقیب دو وجب جلو بیاید.