عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس:
به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، عباس منوچهری امروز در کنفرانس ملی- دانشجویی توسعه که در دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، ضمن اشاره به اینکه در حال حاضر توسعه در حوزه علوم انسانی حالت جزیره‌ای پیدا کرده است، گفت: یکی از مشکلاتی که باعث حضور کمرنگ علوم انسانی در توسعه شده است، نگاه تعارض انگارانه است که بین علوم انسانی و دیگر علوم وجود دارد.
وی با بیان اینکه توسعه نیازمند علوم انسانی است، تصریح کرد: علوم انسانی باید بیشترین حضور را در تعریف و برنامه‌ریزی توسعه داشته باشد؛ اما این در حال است که این علوم در برنامه‌ریزی‌ها غایب هستند.
این استاد دانشگاه برخوردهای بیرونی را یکی دیگر از مشکلات حوزه علوم انسانی نامید و تصریح کرد: پرداختن به تاریخ، تحلیل معکوس یک مسئله اجتماعی است و شناخت چگونگی مسائل اجتماعی منوط به شناخت گذشته آن‌ها می‌باشد. براساس تاریخ توسعه، این مفهوم اجتماعی استعاره‌ای است که به جای مفهوم پیشرفت بعد از جنگ‌های جهانی به کارگرفته شده است.
وی در ادامه با اشاره به اینکه مفهوم پیشرفت در قرن ۱۸ مطرح شد، تصریح کرد: پیشرفت در قرن ۱۸ به عنوان یک ضرورت تاریخی مطرح و این مفهوم پس از جنگ جهانی تحت عنوان توسعه عنوان شد.
منوچهری در بخش دیگری از سخنان خود ضمن بیان این موضوع که تاریخ، مطالعه حال است و درصدد است بررسی کند آنچه که هست چگونه خلق شده است؟، گفت: فرآیند تغییر و تحولات که تحت عنوان پیشرفت مطرح می‌شود یک فرآیند درون‌زا است.
وی با تاکید بر اینکه تصوری که از توسعه یافتگی و توسعه و یا مبانی نظری در این رابطه داریم، عموما درونی هستند، بیان داشت: در نظریه‌های توسعه به طور روشمند، تاریخ را مخدوش کرده‌اند.
در ادامه علی یوسفی ضمن بیان اینکه در هر عملی که انجام می‌دهیم یک سرمشق فرهنگی وجود دارد، گفت: توسعه کاملا متاثر از نظام ارزشی و هنجاری جامعه است.
معاون فرهنگی- اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد تصریح کرد: چنانچه بخواهیم اصولی به توسعه فرهنگی ایران توجه کنیم باید ارزش‌ها و هنجارهای مُخل این امر را شناسایی کنیم. چنانچه خواهان عدالت و آزادی هستیم باید بدانیم باورهای مخل این دو چه هستند.
ارسال نظرات