زندگی در منطقه آزاد دانشجویی/ به اسم تحصیل به کام تباهی

به گزارش خبرنگار دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»،از زمان تأسیس دانشگاه‌ها خوابگاه دانشجویی نیز شکل گرفتند، این مکان‌ها به دلیل آماده سازی فضای برای داشنجویان طراحی شده تا بتوانند محیط‌های آموزشی ودرسی وهمچنین رقابتی در علم وفناوری پیشگام باشند.

رضا شایسته کار‌شناس علوم اجتماعی و پژوهشگر درباره خوابگاه دانشجویی در گفتگو با «خبرگزاری دانشجو» می‌گوید: تحقیقات نشان داده است از دوران دبیرستان دانش آموزانی که در کلاس‌های درسی تمام وقت حضور داشتند توانسته‌اند رتبه‌های بهتری در کنکور سراسری کسب کنند.

وی ادامه داد: این موضوع نشان می‌دهد که حتی محیط اطراف برای کسب علم و پیشرفت یک دانش آموز یا دانشجو بسیار اهمیت دارد‌‌ همان طور که ما نمی‌توانیم در کویر ساعت‌ها مشغول بازی فوتبال شویم، نمی‌توانیم ساعت‌ها در کافی شاپ و قهوه خانه‌ها و یا خانه‌های مجردی درس بخوانیم.

به گفته این پژوهشگر دانشجویان برای درس خواندن نیاز به محیط‌های درسی دارند تا زیر نظر اساتید طراحی شده است و خوابگاه دانشجویی می‌تواند یکی از این مکان‌ها باشد، اما متأسفانه امروز این مکان‌ها رنگ و شکل دیگری به خود گرفته‌اند.

براساس این گزارش، در زمان‌های نه چندان دور در پایتخت کشورمان وقتی که حتی به اندازه تعداد انگشتان دست هم دانشگاه نبود مشکل از قبیل خوابگاه دانشجویی و یا‌‌ همان محیط آموزشی – استراحتی وجود نداشت چرا که متقاضیان دانشگاه کم بودند و بودجه برای تأمین نیاز دانشجویان وجود داشت و از همه مهم‌تر ۹۹ درصد دانشجویان تنها برای درس خواندن و کسب علم وارد دانشگاه شده بودند درحالی که امروز صد‌ها هزار دانشجو در دانشگاه‌های مختلف کشور از جمله دولتی و غیرانتفاعی حضور درند که ظاهرا مشغول به تحصیل هستند.

دانشجویان امروز با گستردگی دانشگا‌ها در سراسر شهر‌ها قبولی خود را تضمین کردند وبرای دوره‌های چهار ساله و دو ساله عازم شهر‌ها و شهرستان‌های غیربومی می‌شوند که به طور معمول دانشگاه‌ها ظرفیت پذیرش دانشجو را ندارند.

به دلیل همین کمبود ظرفیت خوابگاه‌های دانشجویی اغلب گروه‌های دو یا پنچ نفره اقدام به اجاره و رهن خانه‌های کوچک می‌کنند.

با کمی تفکر می‌توان نتیجه گرفت که دانشجویان پس از خارج شدن از چ‌تر حمایت والدین و همچنین قدم گذاشت در مرز آزادی در معرض تصمیمات نادرست و اشتباه قرار می‌گیرند و کسانی که در این راه اشتباه قدم می‌گذارند با دخانیات و فسادهای اخلاقی و... مبتلا می‌شوند و شاید این امراض تا پایان عمر نیز آنان را ترک نکند و از همه مهم‌تر اینکه جوان ارزشمند قبل از دانشگاه به دانشجوی اخراجی و بی‌فایده برای جامعه و خانواده‌اش مبدل می‌گردد.

این قشر دانشجویی در کلان شهر‌ها کم به چشم نمی‌خوردند و حتی برای فرار از خانه و رسیدن به مرز آزادی مثلا الکی کیف دانشجویی به دست می‌گیرند و وارد خوابگاه‌های دانشجویی (خانه‌های مجردی) می‌شوند.

این خانه‌ها که به راحتی و حتی با تبلیغات دانشجویان معرفی می‌شوند منبعی برای درآمدزایی شیادان شدند که در لباس مشاور املاک و یا دلال خانه‌های دانشجویی نسل علمی کشور را به تباهی می‌کشانند.

خوب است امسال در هفته خوابگاه‌های دانشجویی برای دقایقی و به احترام این هفته سیگار‌ها را خاموش، فیلترشکن‌ها را قطع، اتاق‌ها را تفکیک، نوشیدنی‌ها را در سطل زباله و مغز‌ها را از مسائل غیردرسی تهی کنیم و بیشتر از گذشته به مسئولان توصیه کنیم که فکری برای این جوانان کنند تا عده‌ای دانشجو نما اسم خوابگاه را آینده سازان این کشور را به ننگ و پستی نکشانند.