به گزارش خبرنگار « خبرگزاری دانشجو» از ایلام، دانشجویان، اساتید و کارکنان دانشگاه های ایلام امروز با تجمع در مقابل مسجد جامع این استان با سر دادن شعارهای «بازرسی نظامی؛ عجب خیام خامی»، «نه تهدید، نه ذلت، مذاکره با عزت»، « خط قرمز ما بازرسی از مراکز نظامی»، « فردو، قلب ایران» و با در دست داشتن پلاکاردهای « بازرسی هسته ای = جاسوسی نظامی»، « ما اجازه نمی دهیم فتنه گران دوباره سر برآوردند»، «امام خمینی: من امید واثق دارم که ملت ما تن به ننگ نخواهد داد»، « ما اهل مذاکره هستیم نه اهل معامله» ضمن تاسی به رهبر فرزانه خود و با تاکید بر مواضع صریح مقامات عالی کشور از دولت یازدهم و تیم مذاکره کننده کشورمان حمایت کردند.
در این تجمع که با حمایت مردم و مسئولین همراه بود علاوه بر آتش زدن پرچم آمریکا، آل سعود و رژیم صهیونیستی بیانیه ای به شرح زیر قرائت شد:
بسمه تعالی
تابستان ۸۲، بحث بر سر پرونده‌ای که برخی از آن تحت عنوان بزرگترین پرونده دیپلماسی قرن یاد می‌کنند کلید خورد. پاییز ۸۲ ایران فعالیت‌های هسته‌ای خود را به حالت تعلیق در آورد و اجازه بازرسی‌های گسترده را داد و در گام‌های بعدی، متعهد شد ساخت و آزمایش سانتریفیوژها و قطعات یدکی آنها را متوقف کند به شرط این که موضوع هسته‌ای ایران در شورای امنیت دنبال نشود و اتحادیه اروپا سعی در پذیرش ایران در سازمان تجارت جهانی نماید (که هیچگاه انجام نشد) امریکا با مشاهده کرنش ایران، پا را یک قدم فراتر گذاشت و ممنوعیت وجود رشته‌های مرتبط با انرژی هسته‌ای در دانشگاه‌های ایران را خواستار شد.
در سال ۸۴، با مشاهده کارشکنی طرف غربی، ایران خبراز "پایان تعلیق داوطلبانه غنی‌سازی" داد و با فک پلمپ، فعالیت UCF اصفهان و تأسیسات نطنز را تحت نظارت آژانس ادامه داد؛ در آن دوره، محور مذاکرات به دلیل عدم قبول ایران در ایستادن در درصدهای پایین‌تر، با توجه به توان غنی‌سازی ایران با وجود عدم تمایل غرب، هر بار بالاتر می‌رفت بطوری که ابتدا ۵/۳%، سپس ۵% و در نهایت با پذیرش ۵%، مقدار ۲۰% مورد بحث قرار گرفت و سعی غرب جلوگیری از بالاتر رفتن درصد غنی سازی بود.
تابستان ۹۲ با تغییر تیم مذاکره کننده، رویکرد جدید در مذاکرات اتخاذ شد که ایران، مجدداً بسیاری از محدودیت‌های طرف غربی را پذیرفت و ماحصل آن توافق ژنو در آذر ۹۲ و بیانیه لوزان در فروردین ۹۴ بود، با نگاهی به متن‌های منتشره، برخی نقاط ضعف به چشم می‌خورد که نشان می‌دهد طرف غربی پا را از حد خود فراتر گذاشته است.
سه نمونه از این نقاط ضعف عبارتند از:
۱- بلافاصله پس از توافق ژنو، در کنار متن توافقنامه، گزاره برگ ( فکت شیت) امریکایی منتشر شد با وجود تکذیب مفاد آن توسط مقامات ایرانی، پس از گذشت حدود ۵/۱ سال شاهد اجرای یک یک بندهای آن بودیم، پس از بیانیه لوزان نیز گزاره برگ امریکایی منتشر شد که متن آن خبر از محدودیت تا حدود ۲۵ سال فعالیت هسته‌ای ایران داشت، این در حالی بود که علیرغم تاکید مقام معظم رهبری به انتشار جزییات مذاکرات، تیم ایرانی تا کنون از انتشار گزاره برگ امتناع نموده است، همچنین اخبار نگران کننده‌ای (از جمله از طرف روسیه بعنوان نزدیک‌ترین طرف ایران در مذاکرات) به گوش رسید که حاکی از صحت گزاره برگ امریکا داشت، وزارت امور خارجه نیز تا کنون هیچگاه بصورت رسمی آنرا را تکذیب نمی کند و تنها در سخنرانی¬ها و مصاحبه‌ها آنرا تکذیب کرده است، در مطالبه از مسئولین دولتی در مورد گزاره‌برگ ایرانی نیز هر بار نظری جدید شنیده می‌شود که در آخرین آنها، خبر از انتشار گزاره برگ پیش از نگارش متن بیانیه!!! داده شده است درحالیکه تا روزهای پیش، خبر از عدم وجود هر گونه گزاره برگی و یا در حال نگارش بودن آن بود.
۲- کشورهای ۱+۵ و بویژه امریکا، خواستار اعمال محدودیت‌ها و بازرسی‌هایی شده‌اند که در نوع خود تاکنون در هیچ کشوری اجرا نشده است؛ از جمله دستیابی به زنجیره تأمین تأسیسات هسته‌ای ایران که عملاً باعث شناسایی بسیاری از مراکز ساخت قطعات نظامی ایران به دلیل واحد بودن مکان ساخت هردو تأسیسات می‌شود، این در حالی است که بسیاری از کشورها اجازه دسترسی مأموران آژانس را به تأسیسات هسته‌ای نداده‌اند و امریکا نیز محدودیت‌های فراوانی برای بازرسان آژانس در نظر گرفته است؛ در نمونه مشابه، سال‌ها پیش کشور لیبی با اعتماد به آمریکا وبرچیدن تأسیسات هسته‌ای خود و ارسال آنها به وسیله یک کشتی برای آن کشور، نه تنها به وعده‌های داده شده نرسید بلکه زمینه‌ای برای سقوط پادشاهش توسط ناتو و امریکا را فراهم نمود.
۳- قدرت نظامی ایران از مهم‌ترین عوامل بازدارنده دشمنان از تعدی به خاک کشور بوده که هیچگاه ظرفیت آن برایشان مشخص نشده است، در مذاکرات حاضر، یکی از شروط غرب بازدید از مراکز نظامی ایران طبق ان پی تی بود، تیم ایرانی در ابتدا آنرا انکار کرده ولی چند روز بعد، از پذیرش آن تحت عنوان "نظارت مدیریت شده" و ذیل جمله "چشمان بازرسان را در بازدیدها می‌بندیم تا نتوانند تأسیسات ما را ببینند" !!! خبر دادند؛ در حالیکه پیش‌تر مقام معظم رهبری در پاسخ به مقامات غربی در این رابطه فرمودند: ما اجازه نمی‌دهیم که از هیچ یک از مراکز نظامی ما هیچ بازرسی‌ای صورت بگیرد، همچنین فرمودند: مسئولین نظامی کشور به‌هیچ‌وجه مأذون نیستند که به بهانه‌ی نظارت و بازرسی و مانند این حرف‌ها، بیگانگان را به حریم و حصار امنیّتی و دفاعی کشور راه بدهند.
باز هم در نمونه مشابه، در دوره ریاست جمهوری صدام، هنگامی که عراق بازرسی مراکز نظامی را پذیرفت، عملاً باعث شناسایی مختصات و ظرفیت‌های مراکز نظامی خود شد که در جنگ دوم خلیج فارس، امریکا با کمترین اشتباهات مختصاتی، مراکز نظامی عراق را بمباران نمود، با این استدلال برخی توافق حاصل را در نزدیکتر شدن به جنگ مؤثر می‌دانند.
آنچه که امروز در مذاکرات با آن روبرو هستیم، مواجهه با طرف زیاده خواه و گرگ صفت غربی است که دائماً به خواسته‌های خود می افزایند، اما در برخی موارد نیز عقب نشینی هایی از سوی مذاکره کنندگان ایرانی وجود دارد که با عزت ملی در تضاد است. از جمله این موارد می‌توان به نابودی بسیاری از ظرفیت‌های هسته‌ای ایران در مقابل امتیازاتی که احتمال استنکاف غرب در آن هست، اجازه بازدید از مراکز نظامی ایران، عدم لغو کلیه تحریم‌ها و تنها لغو تحریمهای ثانویه مرتبط با فعالیت هسته‌ای، بازگشت پذیری تحریمهای امریکایی در کوتاه مدت در مقابل بلند مدت و هزینه بردار بودن فعالیت تاسیسات هسته ای ایران بعنوان تعهد متقابل اشاره کرد که می‌توان گفت با توجه به تدبیر دولت در تعیین مبلغ کف قیمت نرخ دلار، تأثیر چندانی بر معیشت مردم در بلند مدت نخواهد داشت.
در انتها عنوان می‌شود به عنوان جمعی از دانشجویان دانشگاه‌های ایلام «اجازه نخواهیم داد» که دستاوردهای هسته‌ای نظام که حاصل خون شهیدان این راه و نشان دهنده عزت ملی است با زیاده خواهی امریکا و متحدانش به تاراج برود و هر گونه سهل انگاری در ایستادن پای دستاوردهای نظام را خیانتی نا بخشودنی به ملت بزرگ ایران می‌دانیم.
وسلام
جنبش دانشجویی دانشگاه‌های ایلام
ارسال نظرات