امیر رضا غلامی، مسئول سابق بسیج دانشجویی دانشگاه های آزاد ایلام در گفتگو با خبرنگار « خبرگزاری دانشجو» در ایلام، با بیان اینکه آن امیدی که در دل های مردم بعد از انتخابات ۹۲ زنده شد، پیروزی دولتی بود که شعارها و وعده های خود را بر محور تدبیر، امید و اعتدال پایه ریزی کرد و گفت: وعده های انتخاباتی دولت، اکثراً به گونه ای تنظیم شده بود که در همان ماه های اول روی کار آمدن دولت عملی شوند، به صورتی که شاهد تحول در اقتصاد و وضعیت معیشتی مردم باشیم.
وی مهمترین وعده دولت را وعده ۱۰۰ روزه بهبود معیشت عنوان کرد و بیان داشت: این موضوع مردم را در زمان هیاهوی انتخابات امیدوار کرد؛ نهایتا در آن مصاحبه معروف تلویزیونی جناب رئیس جمهور با مردم که بیشتر آن به نقد عملکرد دولت پیشین سپری شد ضمن اظهار بی اطلاعی محض از وضعیت کشور و دولت گذشته، عدم تحقق وعده صد روزه خویش را توجیه کرد.
مسئول سابق بسیج دانشجویی دانشگاه های آزاد ایلام افزود: اما دولت تدبیر و امید جشن دوسالگی خود را در حالی برگزار کرد که وعده های انتخاباتی اش رو هنوز عملی نشده و دیگر احمدی نژادی هم وجود ندارد که مقصر خطاب شود، مردم نیز همچنان منتظر تحقق حرف ها و وعده های زیبای رئیس جمهورشان هستند، وعده هایی که داده شد اکثراً حول دو محور هسته ای و اقتصاد می چرخید؛ اما آنچه به نظر می رسد این است که کلید تدبیر دولتمردان لای چرخ های سانتریفیوژها و چرخ دنده های اقتصاد گیر کرده است.
غلامی تصریح کرد: امروز که همگان می دانیم بهبود وضعیت اقتصادی کشور یکی از اولویت ها است، باید با توجه به برنامه چهارم و پنجم توسعه، با برنامه ریزی و نظارت، تدابیری اتخاذ شود که وضعیت اقتصادی کشور رونق گیرد، تجربه نشان داده است که کشورهای برنامه محور، توانایی دست یابی به توسعه پایدار را دارند؛ اما آنچه امروز شاهد آن هستیم این است که متاسفانه دولت تدبیر و امید برخلاف انتظارات و بدون توجه به برنامه های بلند مدت کشور و با تجربه شکست برنامه های کوتاه مدت خود، تمام چشم امیدش را بر روی مذاکرات هسته ای با آمریکا و هم پیمانانش معطوف نموده است.
وی مطرح کرد: امید دولت روحانی بارها توسط آمریکایی ها با نقض توافق ژنو به نا امیدی مبدل شده است؛ اما چه چیزی باعث شده که این دولت حتی حاضر است در سایه زورگویی با شیطان بزرگ به توافق برسد؟ آیا با وجود اینکه دولت می داند رفع تحریم ها تنها کمتر از ۱۰ درصد در بهبود رونق اقتصادی تاثیر دارد چه عاملی باعث شده که به دست دشمنان قسم خورده نظام امید داشته باشد؟ مرور مذاکرات ظریف و البرادعی شاید جواب سئوالات ما باشد، همه به یاد داریم در اواخر مذاکرات سعد آباد در سال ۸۲ ظریف به البرادعی در خصوص رسیدن به مذاکرات چه اظهاراتی داشت و بسیار تاسف برانگیز بود که به البرادعی می گفت: جناح سیاسی ما برای پیروزی در انتخابات به این توافق نیاز دارد و ما باید به توافق برسیم.
این فعال سیاسی بیان داشت: بعد از عبور دولت از وعده صد روزه که تمام بی تدبیری و سوری بودن برنامه ها بر گردن دولت های پیشین افتاد، اینک که سایر وعده های انتخاباتی عملی نشده، مذاکرات و رسیدن به توافق هسته ای به تمام تدبیر دولت تبدیل شده است و بهانه ای برای توجیه عدم برنامه ریزی و مدیریت کلان کشور محسوب می شود، شاید زمانی که دکتر روحانی گفت که این مذاکرات برای ما برد- برد است به این روی قضیه فکر نکرده بودیم که دولت در صورت رسیدن به توافق به یکی از وعده های خود در حوزه دیپلماسی رسیده است و در حالتی که مذاکرات به شکست بینجامد سرپوشی خواهد بود به وعده هایی که عملی نشده است.
غلامی در حالی که این مذاکرات را فقط برای دولت برد- برد دانست نه برای ملت؛ افزود: برای دولتی که از مذاکرات هسته ای و توافق با دشمنان برای نیل به نتیجه دلخواه خود استفاده می کند هیچ مهم نیست که این مذاکرات در سایه ذلت باشد یا خیر! آقای روحانی آیا این موضوع به پاسبورت ایرانی عزت میبخشد؟ حداقل به وعده که نه به شعار خود پایبند باشید.
وی خاطرنشان کرد: امام خامنه ای، امسال را به نام «دولت و ملت، همدلی و همزبانی» نامگذاری کردند، چرا با وجود عهد شکنی طرف مقابل در مذاکرات هسته ای و در اختیار گذاشتن جزئیات مذاکرات به کشورهایی همچون عربستان، رژیم جعلی اسرائیل و سنای آمریکا باز هم هنوز جزئیات مذاکرات در اختیار مردم قرار نمی گیرد؟ مردم چه همدلی را از دولت طی این سه ماه دیده اند که بخواهند با آن همزبان باشند؟ دولت باید به دامان مردم بازگردد، همدل و همزبان در راه آرمان های انقلاب قدم بردارد، منافع حزبی و شخصی را با عزت ملی و توافقی هسته ای منطقی که حق مردم ماست، معامله نکند و به این نکته برسد که تنها راه برون رفت از مشکلات اتکا به درون کشور است.