دانشگاه یا جولانگاه

گروه دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»- یادداشت دانشجویی:روزهای اول که به دانشگاه آمدم تصور خنده داری از محیط جدید در ذهن داشتم. خیالم این بود که ما در دانشگاه فقط وظیفه کسب علم داریم ولاغیر. بعدها با تشکل های دانشجویی ارتباط گرفتم و حضور بعضی افراد منحرف یک حس وظیفه ای را برایم ایجاد می کرد. حسی که بارها تعبیر به تندروی و آتیشی بودن شد.

الان چند سال از تجربه های تلخ و شیرین دانشگاه می گذرد و می بینم چقدر ساده بعضی جریان های سیاسی سکولار دانشگاه را سایت تبلیغاتی خود کرده اند. کسانی که قدرت و نفوذی دارند که بتوانند یک سلسله دانشگاه را وقف خاندان خود کنند. اگر تاسیس دانشگاه کار ساده ای بود الان هشتصد و شونزده دانشگاه خصوصی داشتیم. مثل دانشگاه پشت گرم ها که در آن همه آزادند. به قول سید مرتضی آوینی همه در این مملکت آزادند الا بچه حزب اللهی ها.

چه بسیار دانشجویانی که آینده خود را برای این سیاستمداران تباه کردند. کسانی که سال ها سر قبری گریه می کردند که مرده ای در آن نبود. دولت تدبیر و امید رای آورد اما کسی از دانشجویان زندانی سیاسی سراغی نمی گیرد. همان دلسوزان خطاکاری که با تحریک جریان نزدیک به دولت, زندگی را به خیال خود فدای آزادی کردند. باز هم آزادی, کلمه ای با ظاهر زیبا و باطنی پر معنا.

انتخابات نزدیک است و جو سیاسی دانشگاه ها داغ. این حرارت خاطرات زیادی را برای دانشجویان سیاسی زنده می کند. خاطراتی که به اعتراف اشتباه ختم می شود. دلیل این اشتباه خیانت سیاستمداران به دانشگاه است. کسانی که دانشگاه و دانشجو را ابزار کسب قدرت می دانند. تاریخ شاهد است که زالو ها همیشه به بهانه آزادی دانشجو را فدا می کنند.

مقام معظم رهبری از دانشجو به عنوان فرد موثر و تحصیل کرده در محیط دانشگاه چه چیزی را می خواهد؟ ایشان بارها اشاره کرده اند که دانشجویان بسیجی باید تحلیل داشته باشند درعین حال گفته اند که دانشگاه دور از جو سیاست زدگی باشد و باید به فضای علمی بپردازد. جای دیگر ایشان فرمودند: من از شما تحصیل, تهذیب و ورزش می خواهم. هیچ شکی نیست که پیگیری مسائل سیاسی خود در بعد تهذیب جای می گیرد و تبلیغ برای افراد با کفایت خود عبادت است. اما آنچه امروز می بینیم یک جولانگاهی برای صید بیشتر است.

سید محسن حسینی-فعال دانشجویی